สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1828

หลินหยางเข้าใจความหมายแฝงในคำพูดของจื้อปิงชิง

หากจื้อปิงชิงแพ้ เธอจะร่างหนังสือสัญญาที่เหมือนกับสัญญาของลั่วเฉียนขึ้นอีกฉบับ

แบบนี้ หลินหยางก็สามารถถือสัญญาฉบับนี้ไปเรียกร้องกับหมู่บ้านหมอนักบุญได้

เพราะอย่างน้อยจื้อปิงชิงก็เป็นคุณหนูใหญ่แห่งหมู่บ้านหมอนักบุญ และยังถูกกำหนดให้แต่งงานกับตระกูลใหญ่ตระกูลดังอื่นไปแล้ว หมู่บ้านหมอนักบุญคงไม่ทำเพื่อให้ได้ลั่วเฉียนมา แล้วปล่อยให้คุณหนูใหญ่ของตัวเองต้องตกระกำลำบากอย่างแน่นอน แบบนั้นคงเสียหน้าแย่และแบบนั้นคงไม่รู้จะไปอธิบายกับอีกฝ่ายอย่างไร และหากถึงขั้นนั้นอาจต้องมีความบาดหมางต่อกัน ซึ่งเป็นเรื่องไม่คุ้มค่าเอาเสียเลย

"วิธีการของคุณไม่เลว ได้ ผมจะประลองแข่งขันกับคุณ! ลั่วเฉียน คุณไปร่างสัญญาอีกฉบับขึ้นมา หากผู้หญิงคนนี้แพ้ ก็ให้เธอเซ็นชื่อซะ!" หลินหยางกล่าว

"ได้ค่ะ...แต่พี่หลิน ทำแบบนี้จะดีเหรอคะ?" ลั่วเฉียนรู้สึกแปลกๆ

"ทำแบบนี้เหมาะสมที่สุดแล้ว เธอคิดดูสิ คุณหนูของหมู่บ้านนักบุญคนนี้มีอำนาจตัดสินใจอะไร? นอกจากเรื่องใหญ่สำคัญในชีวิตของตัวเองที่เธอตัดสินใจได้!"

"แต่หมู่บ้านหมอนักบุญอาจไม่ยอมรับหนังสือสัญญาฉบับนี้ก็ได้..."

"หมู่บ้านหมอนักบุญจะต้องยอมรับแน่นอน เพราะพวกเขาไม่กล้าผิดสัญญา!"

"ทำไมถึงพูดแบบนั้น?"

"เธอลองคิดดูสิ หากพวกเขาไม่ยอมรับ และหากผมนำสัญญาฉบับนี้ไปก่อเรื่องในงานวันแต่งงานของคุณหนูใหญ่คนนี้ เธอลองคิดว่าว่าหมู่บ้านหมอนักบุญจะเสื่อมเสียเกียรติและชื่อเสียงมากแค่ไหน?" หลินหยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เมื่อพูดจบ ลั่วเฉียนก็ตระหนักขึ้นได้ทันที

"หากเป็นเรื่องใหญ่ขึ้น ไม่เพียงแค่ขายลูกสาวไม่ออก หมู่บ้านหมอนักบุญเองก็จะมีศัตรูเพิ่มขึ้น พวกเขาไม่มีทางปล่อยให้คุณทำแบบนั้นอย่างแน่นอน"

"ถูกต้อง ฉะนั้น รีบไปร่างสัญญาเถอะ" หลินหยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ลั่วเฉียนพยักหน้าและรีบวิ่งเข้าไป