สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1829

"หมอเทวดาหลิน! !"

ตระกูลลั่วที่อยู่ข้างหลังต่างร้อนรน!

แม้พวกเขาจะไม่รู้ว่าร่างพิษไร้เทียมทานและร่างพิษโดยกำเนิดคืออะไร แต่ฟังจากที่หมอเทวดาหลินบอกว่าร่างกายของผู้หญิงคนนี้สามารถรับมือและมีภูมิคุ้มกันต่อพิษนับหมื่นได้ ทำให้พวกเขาต่างพากันตกใจจนขนลุก

แข่งกินพิษกับผู้หญิงที่มีภูมิคุ้มกันต่อพิษแทบทุกชนิด...

ก็เหมือนกับแข่งกับเต่าว่าใครจะอายุยืนกว่ากันไม่ใช่เหรอ?

"หมอเทวดาหลิน! ขอบคุณมากที่คุณยอมช่วยเหลือตระกูลลั่วของเรา แต่...แต่คุณจะเสี่ยงชีวิตแบบนี้ไม่ได้ หากคุณเป็นอะไรขึ้นมา เรา..." ลั่วเฟิงอยากจะพูดห้ามปรามและก็ไม่รู้จะพูดอะไรดี

"วางใจได้ ในเมื่อผมกล้าตอบตกลง แสดงว่าผมมั่นใจในตัวเอง ไม่เป็นไร!" หลินหยางกล่าว

"แต่..."

ลั่วเฟิงอยากจะพูดอะไรอีก

แต่การประลองด้านทักษะการแพทย์ระดับนี้ เขาไม่มีทางเข้าไปยุ่งเกี่ยวอะไรได้เลย และทำได้เพียงคอยสวดมนต์ภาวนาให้หลินหยางอยู่ข้างๆ

ลั่วเฉียนร่างสัญญาเสร็จก็เดินออกมา

และเมื่อรู้เนื้อหาการประลองของหลินหยางและจื้อปิงชิงก็ทำให้เธอตกใจจนแทบเป็นลมหมดสติไป ใบหน้าของเธอมีเหงื่อไหลออกมาจำนวนมาก

"พี่หลิน! ทำไมคุณถึงโง่แบบนี้? ทำไมต้องแข่งขันอะไรแบบนี้ด้วย!"

ลั่วเฉียนร้องไห้และตะโกนออกมา "คุณรีบหยุดการแข่งขันเดี่ยวนี้! คุณจื้อ! เราไม่แข่งขันแล้ว ฉันจะไปกับคุณ! ฉันจะตามคุณกลับไปที่หมู่บ้านหมอนักบุญ! !"

"จริงเหรอ?"

จื้อปิงชิงแววตาเปล่งประกายและกล่าวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าเป็นแบบนี้ก็จะดีมากเลย หากเขาแข่งกับฉันเขาต้องแพ้แน่นอน ไม่แน่เขาอาจถึงขั้นตายเลยก็ได้! ทำไมต้องทำถึงขนาดนั้นด้วย?"

"เฉียนเอ๋อร์! ไม่เป็นไร แค่พิษเท่านั้น ไม่มีอะไรให้กลัว!" หลินหยางกล่าวอย่างเรียบเฉย

"พี่หลิน..."

"คุณไปรอดูอยู่ข้างๆ ก็พอ ผมแข่งแป๊ปเดียวก็เสร็จแล้ว"

หลินหยางกล่าวและจากนั้นก็ตะโกนใส่จื้อปิงชิง "เรามาเริ่มกันเถอะ!"

"ดูท่าคุณยังไม่ยอม?"

สีหน้าของจื้อปิงชิงเยือกเย็น

"แม้ว่าร่างกายของคุณจะหลอมรวมร่างพิษทั้งสอง! แต่ร่างกายของผมก็ไม่ธรรมดาและสามารถรับมือกับพิษแปลกๆ ได้เช่นกัน! ใครแพ้ใครชนะยังไม่รู้ผลเลย!" หลินหยางส่ายหน้า

"ปากแข็งนัก! ดี! ในเมื่อคุณอยากตาย! งั้นฉันจะสนองความต้องการของคุณเอง!"

จื้อปิงชิงกล่าวและหยิบขวดเล็กๆ ออกมาวางที่โต๊ะอย่างแรง พร้อมกับกล่าวว่า "นี่เป็นยาพิษเสินตู๋ที่หมู่บ้านหมอนักบุญของฉันลงมือทำขึ้นเฉพาะและถือเป็นของล้ำค่าในหมู่บ้านของฉัน! ซึ่งมันสามารถสกัดขึ้นได้หนึ่งหยดเท่านั้นในทุกสิบปี แต่หากหยดลงทะเลไปเพียงหยดเดียวก็สามารถทำให้สิ่งมีชีวิตในท้องทะเลตายลงได้! ตอนนี้ในขวดของฉันมีอยู่สามหยด! ฉันต้องการให้คุณดื่มไปทั้งหมด หากคุณดื่มเข้าไปแล้วไม่ตาย! ฉันจะถือว่าคุณเก่งมาก!"

"อ๋า?"