สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1859

"นี่พ่อหนุ่ม! ใครบอกให้คุณมาที่นี่? แล้วที่คุณแต่งตัวแบบนี้หมายความว่ายังไง? คิดหาที่ตายงั้นเหรอ?"

หมอซานโส่วแสร้งทำเป็นตะโกนออกมาด้วยความไม่พอใจ

ก่อนหน้านี้เขายังเรียกหลินหยางว่าหมอเทวดาหลินด้วยความนอบน้อม ทว่าตอนนี้กลับเรียกพ่อหนุ่ม ช่างเปลี่ยนหน้าได้ไวมากจริงๆ

หลินหยางเหลือบมองหมอซานโส่วและมองไปที่ห้องโถงใหญ่พร้อมกับกล่าวว่า "หมู่บ้านหมอนักบุญของพวกคุณหมายความว่ายังไง? ไหนบอกว่าจะยกจื้อปิงชิงให้แต่งงานกับผมไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงยอมให้เธอเข้าร่วมพิธีกราบไหว้ฟ้าดินกับคนอื่นได้?"

เมื่อพูดจบทุกคนต่างตกตะลึงและบรรยากาศก็โกลาหลขึ้นมา

"อะไรนะ?"

"เจ้า...เจ้าหมอนี่...กล้าพูดออกมาจริงเหรอ?"

"เขามาจากที่ไหนกันแน่? ทำไมถึงกล้าแตะต้องคุณหนูจื้อปิงชิง?"

"เขาบ้าไปแล้วเหรอ..."

บรรดาแขกผู้มีเกียรติต่างตกใจและต่างไม่เชื่อคำพูดของหลินหยาง

สีหน้าของคนของหอเซวียนชิงก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

นี่เป็นการยั่วยุชัดๆ? นี่เป็นการตบหน้าเหยียบย่ำศักดิ์ศรีคนของหอเซวียนชิงชัดๆ!

"บังอาจ! !"

สิงชิงตบโต๊ะและลุกขึ้นทันทีพร้อมกับชี้หน้าด่าหลินหยาง "รนหาที่ตายหรือไง! กล้าเข้ามาก่อเรื่องในงานแต่งงานของคนของหอเซวียนชิง! คุณอยากตายผมจะทำตามความต้องการของคุณเอง!"

อันที่จริงสิงชิงรู้จุดประสงค์ของหมู่บ้านหมอนักบุญ

เขาก็ไม่ต้องการร่วมมือกับหมู่บ้านหมอนักบุญ แต่ถึงขั้นนี้แล้วเขาจำเป็นต้องลุกขึ้นมา ไม่งั้นเกียรติและศักดิ์ศรีของหอเซวียนชิงต้องป่นปี้หมดแน่

"งานแต่งงานของคนของหอเซวียนชิงของพวกคุณ? รองผู้นำหอสิง ผมว่าคุณน่าจะเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?"

หลินหยางหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาช้าๆ และเปิดให้ทุกคนได้เห็นพร้อมกับตะโกนออกมา "นี่เป็นหนังสือสัญญาที่ผมและคุณจื้อปิงชิงร่วมกันสร้างขึ้นมา บนนี้มีรอยนิ้วมือของเธอ เธอได้ตอบตกลงว่าจะแต่งงานกับผมและยอมเป็นภรรยาของผม ขณะเดียวกัน คนของหมู่บ้านหมอนักบุญก็เห็นด้วยกันหมดแล้ว งานแต่งงานในครั้งนี้ควรจะเป็นงานแต่งงานของผมและคุณจื้อปิงชิง ไม่ใช่ของพวกคุณ! ฉะนั้นพวกคุณต่างหากที่มาก่อเรื่องขึ้นในงานแต่งงานของผม!"

เมื่อพูดจบทุกคนในงานต่างตกใจอย่างมาก

คนของหอเซวียนชิงต่างมองไปที่หมอนักบุญ

"หมอนักบุญ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?"

ผู้นำสูงสุดของหอเซวียนชิงถามขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

"ท่านผู้นำได้โปรดระงับความโกรธ! เรื่องนี้ผมไม่รู้ไม่เห็นอะไรด้วยทั้งสิ้น อย่าไปฟังคำพูดเหลวไหลของชายคนนี้!" หมอนักบุญแสร้งพูดออกมาด้วยความร้อนใจ