สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1902

ขวางทาง?

ที่นี่ใกล้จะถึงอาณาเขตของสำนักสวรรค์อินทนิลแล้วนะ!

ใครกันที่กล้ามาแสดงความฮึกเหิมที่นี่? แถมยังกล้ามาขวางหน้ารถของรองเจ้าสำนักเชียน...

ช่างกล้านัก!

ทุกคนต่างลงจากรถด้วยความโมโห

จากนั้นก็พบว่ามีก้อนหินขนาดใหญ่ตกลงมาที่ถนนข้างหน้า ทำให้ขวางถนนเอาไว้จนรถไม่สามารถขับไปได้

และใกล้กับก้อนหินขนาดใหญ่ก็มีชายหญิงที่สวมชุดโบราณและมีดาบคาดเอวอยู่จำนวนหนึ่ง

พวกเขาจ้องมองไปที่เชียนเย่และทุกคน จากนั้นก็ค่อยๆ เดินเข้ามา

เมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เจียงเทียนสิงก็แสดงสีหน้าเปลี่ยนไปพร้อมกับกระซิบ "รองเจ้าสำนัก หรือว่าคนเหล่านี้จะมาเพื่อป้ายคำสั่งไท่อวี้?"

"ไม่ว่าพวกเขาจะมาด้วยจุดประสงค์อะไร ใครที่กล้ามาก่อกวนที่สำนักสวรรค์อินทนิลของผม ผมไม่มีทางปล่อยเอาไว้แน่! คุณซู คุณหลิน พวกคุณทั้งสองไปรอที่รถก่อน เดี๋ยวผมไล่พวกเขาเสร็จแล้วเราค่อยออกเดินทางกันต่อ"

เชียนเย่กล่าวอย่างเคร่งขรึมพร้อมกับเดินไปข้างหน้า

ซูเหยียนรู้สึกตื่นตระหนกและจากนั้นก็เดินกลับไปที่รถ

"หลินหยาง จะไม่เป็นอะไรใช่ไหม?" เธอถามขึ้นด้วยความระมัดระวัง

"วางใจได้ ไม่มีอะไรหรอก เขาคนนั้นเป็นถึงรองเจ้าสำนักเชียวนะ เป็นถึงรองเจ้าสำนักเขาคงไม่ธรรมดาแน่ ไม่เป็นไรหรอกนะ" หลินหยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ซูเหยียนพยักหน้า แต่ยังคงแสดงสีหน้าตื่นตระหนก

ก็จริงที่เชียนเย่เป็นถึงรองเจ้าสำนัก และที่นี่ก็เป็นอาณาเขตของสำนักสวรรค์อินทนิล จะเกิดเรื่องอะไรขึ้นได้?

อีกอย่างคนเหล่านี้ที่มาขวางถนนก็ดูอายุยังน้อย ความสามารถของพวกเขาคงไม่เท่าไร

และขณะนี้เอง เชียนเย่และเจียงเทียนสิงก็ดูเหมือนจะเจรจากันไม่ลงตัวกับคนเหล่านั้น

ไม่นาน คนเหล่านั้นก็อดไม่ได้และจัดการลงมือจัดการเชียนเย่และเจียงเทียนสิง

"แย่แล้ว!"

ซูเหยียนร้องอุทานและรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเตรียมจะแจ้งตำรวจ

"เสี่ยวเหยียน ใจเย็นๆ สถานที่แบบนี้คุณแจ้งตำรวจไปก็ไร้ประโยชน์! วางใจได้ คนเหล่านั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเชียนเย่และเจียงเทียนสิง! เราแค่รออยู่เงียบๆ ก็พอ"