สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1903

สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินเสียงนี้ และจากนั้นก็ตระหนักขึ้นได้!

ที่แท้คนหนุ่มสาวเหล่านี้ไม่ได้ต้องการมาเพื่อแย่งชิงป้ายคำสั่งไท่อวี้!

จุดประสงค์ที่แท้จริงของพวกเขาคือการหาข้ออ้าง!

ข้ออ้างที่ทำให้คนอื่นโจมตีสำนักสวรรค์อินทนิลได้อย่างไม่เกรงกลัว!

เชียนเย่ตกใจมาก

อันที่จริงเขาก็ตระหนักถึงสิ่งนี้ แต่ก็นึกไม่ถึงว่าใครจะมีความกล้าขนาดนี้ที่กล้ามาลงมือในอาณาเขตพื้นที่ของสำนักสวรรค์อินทนิล!

วูบ!

บรรยากาศที่หนักอึ้งเข้ามาปกคลุม

จากนั้นชายคนหนึ่งที่มีผมยาวและร่างกายกำยำก็มาปรากฏตัวขึ้นที่ถนน

"คารวะท่านอาจารย์!"

บรรดาหนุ่มสาวที่อยู่รอบๆ ต่างพากันหันไปทำความเคารพชายร่างกำยำคนนั้น

เชียนเย่เห็นเข้าก็แสดงสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นทันที

"ปาลี่จวิน?"

"เชียนเย่! คุณหมายความว่ายังไง? ทำไมจู่ๆ ถึงมาทำร้ายลูกศิษย์ของผมแบบนี้?" ปาลี่จวินถามขึ้นอย่างเย็นชาและแววตาของเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธ

"ปาลี่จวิน! ทำไมต้องเสแสร้งด้วย? พวกคุณมีแผนการอะไรคิดว่าผมไม่รู้เหรอ? คุณแค่ใช้ลูกศิษย์ของคุณมายั่วยุเท่านั้น! อย่าแสร้งทำเป็นผู้ถูกกระทำไปหน่อยเลย" เชียนเย่กล่าวอย่างเยือกเย็น

เขารู้ว่าตอนนี้พูดอะไรไปอีกฝ่ายคงไม่มีทางปล่อยเขาไปแน่ ฉะนั้นเขาจึงพูดไปอย่างตรงไปตรงมา

"งั้นก็ดี จะได้ไม่ต้องพูดให้มากความ เอาป้ายคำสั่งไท่อวี้มาให้ผมเดี๋ยวนี้ ถ้าทำแบบนั้นผมจะปล่อยพวกคุณไป ไม่งั้นวันนี้เกรงว่าพวกคุณคงไม่มีทางได้เหยียบเข้าไปในสำนักสวรรค์อินทนิลได้แน่นอน" ปาลี่จวินกล่าว

"เหรอ? ผมก็อยากจะลองดูเหมือนกัน ว่าปาลี่จวินที่มีพลังแข็งแกร่งเหนือทุกสิ่งจะใช้วิธีการแบบไหน!"

เชียนเย่โมโหและไม่สนใจอะไรทั้งนั้น จากนั้นก็พุ่งเข้าไปต่อสู้กับปาลี่จวินอย่างดุเดือด

เมื่อสองคนที่มีความสามารถอันแข็งแกร่งต่อสู้กันอย่างบ้าระห่ำ ทำให้เกิดแผ่นดินไหวและภูเขาสั่นสะเทือน

ซูเหยียนตกตะลึงอย่างมาก

หลินหยางรีบเปิดประตูรถและพาเธอถอยหลังออกไป

เมื่อสองผู้แข็งแกร่งต่อสู้กันและทำให้เกิดผลกระทบตามมา ถือเป็นเรื่องที่คนธรรมดาไม่อาจรับมือได้

หลินหยางและซูเหยียนที่อยู่ห่างไปประมาณร้อยเมตรก็สามารถรับรู้ได้ถึงการสั่นสะเทือนของพื้นดินที่เกิดขึ้น