สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1908

เมื่อทั้งสองรับประทานอาหารและพักผ่อนเสร็จเรียบร้อย ซูเหยียนก็ถูกคนของสำนักสวรรค์อินทนิลพาไปสำรวจยังสถานที่ที่สวยงามและอุดมสมบูรณ์แห่งนั้น

ส่วนหลินหยางกลับไม่ได้รับการแจ้ง และเมื่อเขารู้ว่าซูเหยียนรีบไปดูสถานที่แห่งนั้นอย่างดีอกดีใจ เขารู้ได้ทันทีว่านี่เป็นแผนล่อเสือออกจากถ้ำของสำนักสวรรค์อินทนิล!

และเป็นไปตามที่คาด

หลินหยางกำลังเตรียมจะออกไป ก็มีคนเดินเข้ามา

"หมอเทวดาหลิน เรามาพูดคุยกันสักหน่อยเถอะ!"

เสียงแห่งความเป็นมิตรดังขึ้น

และเมื่อสังเกตมองก็เห็นว่ามีชายที่แข็งแกร่งอย่างมากคนหนึ่งนั่งอยู่

นั่นก็คือเจ้าสำนักสวรรค์อินทนิลนั่นเอง!

หลิงเจี้ยนเฟย!

"เจ้าสำนักหลิงเดินทางมาด้วยตัวเองเลยเหรอ?" หลินหยางเดินออกมาจากห้องและกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบ

"ผมได้ยินมาว่าเทียนสิงและเชียนเย่ก็เชิญคุณไม่สำเร็จ! ผมเลยต้องเดินทางมาด้วยตัวเอง ผมอยากจะรู้ว่าหน้าของผมนี้ยังพอมีประโยชน์อะไรบ้าง!" หลิงเจี้ยนเฟยกล่าวพร้อมกับรินน้ำชา และเมื่อรินเสร็จก็ทำท่าเชื้อเชิญหลินหยาง

หลินหยางเดินเข้าไปนั่งลงอย่างไม่เกรงใจ

"ผมคิดว่าพวกเขาคงบอกเหตุผลที่ผมปฏิเสธไปแล้ว ทำไมเจ้าสำนักหลิงถึงยังต้องบีบบังคับผมด้วย?"

หลินหยางดื่มชาและกล่าวอย่างเรียบเฉย

"หมอเทวดาหลิน ไม่ว่าเรื่องอะไรก็เจรจากันได้ หากคุณช่วยให้สำนักของผมผ่านพ้นวิกฤติในครั้งนี้ไปได้ สำนักสวรรค์อินทนิลจะยอมตอบแทนคุณทุกอย่าง ทุกคนได้ในสิ่งที่ต้องการและเราก็ต่างชนะไม่ดีกว่าเหรอ?" หลิงเจี้ยนเฟยกล่าว

"แต่ตอนนี้ผมไม่มีสิ่งที่อยากได้เป็นพิเศษ" หลินหยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ทว่าหลิงเจี้ยนเฟยกลับส่ายหน้า

"ไม่! คุณมีสิ่งหนึ่งที่ต้องการ! คุณมีความต้องการมาโดยตลอด เพียงแค่...คุณไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง!"

"อ้อ?"