สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1909

หลิงเจี้ยนเฟยดูออกอย่างทะลุปรุโปร่ง

หลินหยางไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น แต่ตำราการแพทย์ขั้นสูงนี้ เขาไม่มีทางปฏิเสธแน่นอน!

"คุณพูดจริงเหรอ?" หลินหยางถามอย่างเคร่งขรึม

"สำนักของผมมีสัมพันธ์ที่ดีต่อสำนักสวรรค์นิรันดรมาโดยตลอด แม้ว่าเราจะไม่ได้ถนัดเชี่ยวชาญด้านการแพทย์ แต่เราก็มีความพยายามอย่างหนักในด้านนี้ สำนักสวรรค์นิรันดรเคยส่งคนไปสำรวจสถานที่ลึกลับของบรรพบุรุษ หลังจากที่เรารู้ เราก็ส่งคนบุกไปยังสถานที่ลับแห่งนั้น และแย่งชิงสถานที่ลับแห่งนี้คืนมาจากสำนักสวรรค์นิรันดรได้สำเร็จ และตอนนี้สิ่งเหล่านี้ก็ได้ถูกเก็บไว้อยู่ในห้องนั่งเล่นของผม หมอเทวดาหลิน หากคุณยอมช่วย สิ่งเหล่านี้จะกลายเป็นของคุณทันที" หลิงเจี้ยนเฟยกล่าว

"หมายความว่าคุณก็ไม่รู้ว่าสิ่งเหล่านั้นคืออะไร มีค่ามากแค่ไหนคุณก็ไม่รู้?" หลินหยางขมวดคิ้ว

"คงไม่แย่ ถ้าคุณกังวลใจ ผมพาคุณไปดูก็ได้" หลิงเจี้ยนเฟยกล่าว

หลินหยางครุ่นคิดและกล่าวอย่างเคร่งขรึม "ได้ งั้นคุณพาผมไปดู"

"ตามผมมา"

หลิงเจี้ยนเฟยลุกขึ้นยืนและเดินออกไป

หลินหยางเดินตามไป

สถานที่พักอาศัยของหลิงเจี้ยนเฟยไม่ได้หรูหราอะไร แต่กลับดูเรียบง่ายและสะอาดสะอ้าน

ทว่าชั้นวางหนังสือกลับถูกโซ่เหล็กคล้องเอาไว้ และหากไม่ปลดล็อคก็ไม่สามารถเปิดชั้นวางหนังสือออกมาได้

หลิงเจี้ยนเฟยเดินนำหลินหยางมายังชั้นหนังสือที่อยู่ลึกสุดและพบว่าชั้นวางหนังสือทั้งหมดทำจากหิน และโซ่เหล็กบนชั้นนั้นปกคลุมหลายชั้น เมื่อพิจารณาจากโครงสร้างของมัน ดูเหมือนว่ามันได้รับการปกป้องจากระบบที่ดูเข้มงวดมาก...

หลินหยางขมวดคิ้วเล็กน้อยและเขาก็รู้สึกอยากรู้อยากเห็นมากขึ้นเรื่อยๆ

อะไรทำให้หลิงเจี้ยนเฟยต้องปกป้องอย่างแน่นหนาขนาดนี้?

จากนั้นก็เห็นหลิงเจี้ยนเฟยหยิบกุญแจออกมาและปลดโซ่เหล็กทั้งหมดเจ็ดเส้นเพียงครั้งเดียว จากนั้นเปิดช่องที่ซ่อนอยู่ถัดจากชั้นวางหนังสือ

แกร่ก!

ตารางที่แอบซ่อนขยายออกด้านข้างและเผยให้เห็นกรอบเล็กๆ ที่มีที่จับอยู่ข้างใน หลิงเจี้ยนเฟยจับที่จับแน่นแล้วบิดมัน

กรึก!