สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1914

แน่นอนว่าหลายคนไม่พอใจต่อท่าทางที่ดูหยิ่งยโสของหลินหยาง

"สารเลว! ทำอะไรของมัน!"

"ใช้วิธีลอบกัดเพื่อขับไล่คนของนิกายหลัวเทียนออกไป แถมยังทำตัวเหิมเกริมแบบนี้?"

"ฉันอยากจะตบปากเจ้าหมอนั่นให้ฉีกเลย!"

หลายคนต่างพากันถ่มน้ำลายและด่าทอหลินหยาง

แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครลุกขึ้นมาก่อเรื่อง

"น่าสนใจมาก!"

บนเนินเตี้ย ชายผมยาวพลิ้วไสวและสวมชุดดาบสีขาวถือดาบในมือข้างหนึ่งและมืออีกข้างหนึ่งหัวเราะออกมาขณะดูดบุหรี่

"ใช่! การทดสอบที่วัดไท่อวี้เสินครั้งนี้ต้องน่าสนุกมากแน่ๆ แต่พี่กงซู...พี่สูบบุหรี่เป็นตั้งแต่เมื่อไร?" ชายหน้าขาวถือพัดถามขึ้นด้วยรอยยิ้ม

"ฉันสูบเป็นตั้งนานแล้ว ฝึกซ้อมดาบแล้วรู้สึกกดดัน ไม่มีอะไรทำก็เลยลองดูดดู! เพื่อทำให้จิตใจสงบและเป็นผลดีต่อการฝึกซ้อม" ชายชุดดาบกล่าวด้วยรอยยิ้มพร้อมกับหยิบกล่องบุหรี่ออกมา "เอาสักมวนไหม?"

"ผมไม่คิดว่าสิ่งนี้จะช่วยในการฝึกซ้อมได้!" ชายหน้าขาวปฏิเสธ

ขณะนี้เองก็มีเสียงระฆังที่ดังกังวานจากระยะไกล

จากนั้นก็เห็นกองกำลังที่เสมือนกองเกียรติยศเดินเข้ามาทางนี้

ผู้ที่ยืนอยู่เบื้องหน้าขบวนคือชายแปดคนพร้อมดาบประจำกาย คนเหล่านี้ทั้งหมดมีท่าทางที่น่าหวาดกลัว ซึ่งทำให้ผู้คนสั่นสะท้าน

และตรงกลางของขบวนมีเกี้ยวที่สวยงาม

และคนที่หามเกี้ยวกลับเป็นผู้หญิงที่บอบบางและสง่างามสี่คน!

พวกเธอสวมชุดยาวสีชมพู ถือดาบในมือข้างหนึ่งและหามเกี้ยวอีกข้างหนึ่ง มีกระดิ่งห้อยอยู่ที่ตัวและส่งเสียงที่คมชัดและชัดเจนขณะเดิน

"กองกำลังจากตำหนักวังจันทร์!" ชายหน้าขาวขมวดคิ้ว

"ตำหนักวังจันทร์ให้ความสนใจต่อเพชรไท่อวี้เสินด้วยเหรอ? งานนี้แย่แน่!" ชายชุดดาบแสดงสีหน้าไม่สู้ดีนัก