สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1925

เมื่อทุกคนได้ยินที่แปลกประหลาดและน่าหดหู่นี้ก็พากันแสดงสีหน้าประหลาดใจ

เหมือนจะเป็นเสียงของเครื่องจักรกลที่กำลังหมุน

เสียงนี้ดังอยู่ราวสิบกว่าวินาทีจึงหยุดลง

จากนั้นดาบที่อยู่ในมือของหุ่นจักรกลก็ตกลงกับพื้น

"หุ่นจักรกลปิดการทำงานลงแล้ว!"

เว่ยซินเจี้ยนตะโกนด้วยความดีใจ

"พระเจ้า ในที่สุดก็ปิดลงได้สำเร็จสักที!"

"เหลือเชื่อมาก!"

"หมอเทวดาหลินยอดเยี่ยมที่สุดเลย!"

ทุกคนต่างพากันร้องตะโกนออกมาด้วยความดีอกดีใจ

"อาจารย์ อาจารย์รู้ได้ยังไงว่าปุ่มควบคุมการทำงานที่แอบซ่อนอยู่ตรงนี้?" เว่นซินเจี้ยนรีบถามด้วยความข้องใจ

หลินหยางยิ้มและหยิบโทรศัพท์ออกมาพร้อมกับกล่าว "นายลองดูเองสิ ขณะที่หุ่นจักรกลเหล่านี้กำลังต่อสู้กับผมนั้น ไม่ว่าการเคลื่อนไหวจะรวดเร็วแค่ไหนมันก็ไม่ไปเหยียบที่อิฐก้อนนี้ เหตุผลง่ายนิดเดียว! นั่นก็เป็นเพราะข้างใต้ของอิฐก้อนนี้ก็คือปุ่มควบคุมการทำงานที่แอบซ่อนของหุ่นจักรกลนั่นเอง หากหุ่นจักรกลเหยียบไปโดนก็เท่ากับเป็นการปิดการทำงานของตัวเองลง? ฉะนั้นผู้ที่สร้างหุ่นจักรกลนี้ขึ้นมาได้จงใจตั้งค่าการเคลื่อนไหวของมันเพื่อให้มันไม่เหยียบไปโดนปุ่มควบคุม!"

"ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง!"

เว่ยซินเจี้ยนเผยให้เห็นสีหน้าแห่งความชื่นชม "อาจารย์! อาจารย์เก่งกาจยอดเยี่ยมมากเลยครับ!"

"อย่ามัวเสียเวลาเลย รีบตามผมเข้าไปเอาเพชรไท่อวี้เร็วเข้า!"

หลินหยางกล่าวพร้อมกับนำกำลังคนเดินเข้าไปข้างใน

ผู้คนต่างพากันเดินผ่านหุ่นจักรกลไปตามทางเดินที่เดินเข้าไปข้างใน

หลินหยางทำงานเปิดการทำงานของร่างเทพยุทธเพื่อพุ่งเข้าไปข้างในโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น

ควับ ควับ ควับ....

ฟรึบ ฟรึบ ฟรึบ...

ตุ่บ ตุ่บ ตุ่บ...

ลูกศรที่แหลมคมยิงออกมาจากผนังทางเดิน

เสาหินที่จู่ๆ ก็โผล่ขึ้นมา!

ใบมีดและเครื่องจักรอื่นๆ ที่พุ่งออกมาจากช่องว่างในผนังนั้นไม่สามารถทำอะไรหลินหยางได้เลยเมื่อพวกมันโดนร่างกายของเขา!