ทุกคนคิดไม่ถึง คิดไม่ถึงว่าผู้ปราดเปรื่องอันดับสามจะคิดหนี เลยต่างพากันตื่นตะลึงทันที
“พวกคุณยืนงงอะไรกันอยู่?”รีบตามไปสิ!”
หลินหยางตะโกนขึ้น
พวกเว่ยซินเจี้ยนเพิ่งจะได้สติมา รีบยกกระบี่ขึ้น พูดว่า“ตามไป!”
ทุกคนวิ่งไปตามทิศทางที่ไท่ชางหลงหลบหนีไป
แต่ความไวของไท่ชางหลงยังเป็นเลิศ ไม่นานก็หลบออกจากค่ายกล หายตัวไปทันที
“ท่านอาจารย์ เขาหนีไปแล้วครับ!”
เว่ยซินเจี้ยนกลับมาด้วยความท้อถอย
“หนีก็หนีไป ไม่เป็นไร เขาพูดแล้ว ว่าเจอกันด่านถัดไป ผมว่าเขาคงหลบอยู่ไหนสักแห่งเพื่อเสริมพลัง แล้วค่อยมาสู้กับผม!”หลินหยางพูดขึ้น
“เสริมเพิ่มพลัง?”
“ยอดฝีมือที่มีความแข็งแกร่งแบบนี้ จะต้องมีวิธีที่ทำให้เพิ่มพลังตนเองได้แน่นอน ก็เหมือนกันกับที่ผมใช้เข็มเงินเสริมความแข็งแรงพวกคุณ! ผมว่าด่านถัดไป พวกคุณประลองกับเขาน่าจะไม่ธรรมดาละ!”หลินหยางพูดขึ้น
“หมอ….หมอเทวดาหลิน คุณหมายความว่า พวกเราจะต้องเข้าร่วมด่านถัดไปด้วย?”ลูกศิษย์สำนักสวรรค์อินทนิลถามขึ้นด้วยความมึนงง
“แน่นอน ทำไมเหรอ? พวกคุณไม่อยากเข้าร่วม?”หลินหยางถามด้วยความฉงน
“ไม่ใช่ๆๆ พวกเราจะไม่ยินยอมที่ไหนกันล่ะ?”
“ได้ตามหมอเทวดาหลินมาชิงเพชรไท่อวี้เสินด้วย นั่นถือว่าเป็นความโชคดีของพวกเราแล้ว!”
ทุกคนพูดด้วยความตื้นตันใจ
“เลิกพูดนอกเรื่องได้ละ พวกเราออกไปกันเถอะ!”
“ครับ! ครับ!”
คนกลุ่มหนึ่งรีบออกไปจากค่ายกล และเพื่อมอบเพชรไท่อวี้เสินให้กับธิดาไท่อวี้
ใครจะคิดว่าตอนคนด้านนอกเห็นพวกเขา แต่ละคนจะทีท่าทีเหมือนเห็นผียังไงยังนั้น
“พระเจ้า พวกเขายังมีชีวิต?”
เชียนเย่วิ่งมา พูดด้วยความตื่นตะลึง
“รองเจ้าสำนักเชียน คุณหมายความว่ายังไง? พูดเหมือนพวกผมควรจะตายอยู่ด้านในยังไงยังงั้นแหละ?”หลินหยางขมวดคิ้วพูดขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...