สรุปเนื้อหา บทที่ 1932 ขี้โม้? – สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา โดย เฮยเย่เต๋ถอง
บท บทที่ 1932 ขี้โม้? ของ สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา ในหมวดนิยายนิยายปัจจุบัน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เฮยเย่เต๋ถอง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ทุกคนคิดไม่ถึง คิดไม่ถึงว่าผู้ปราดเปรื่องอันดับสามจะคิดหนี เลยต่างพากันตื่นตะลึงทันที
“พวกคุณยืนงงอะไรกันอยู่?”รีบตามไปสิ!”
หลินหยางตะโกนขึ้น
พวกเว่ยซินเจี้ยนเพิ่งจะได้สติมา รีบยกกระบี่ขึ้น พูดว่า“ตามไป!”
ทุกคนวิ่งไปตามทิศทางที่ไท่ชางหลงหลบหนีไป
แต่ความไวของไท่ชางหลงยังเป็นเลิศ ไม่นานก็หลบออกจากค่ายกล หายตัวไปทันที
“ท่านอาจารย์ เขาหนีไปแล้วครับ!”
เว่ยซินเจี้ยนกลับมาด้วยความท้อถอย
“หนีก็หนีไป ไม่เป็นไร เขาพูดแล้ว ว่าเจอกันด่านถัดไป ผมว่าเขาคงหลบอยู่ไหนสักแห่งเพื่อเสริมพลัง แล้วค่อยมาสู้กับผม!”หลินหยางพูดขึ้น
“เสริมเพิ่มพลัง?”
“ยอดฝีมือที่มีความแข็งแกร่งแบบนี้ จะต้องมีวิธีที่ทำให้เพิ่มพลังตนเองได้แน่นอน ก็เหมือนกันกับที่ผมใช้เข็มเงินเสริมความแข็งแรงพวกคุณ! ผมว่าด่านถัดไป พวกคุณประลองกับเขาน่าจะไม่ธรรมดาละ!”หลินหยางพูดขึ้น
“หมอ….หมอเทวดาหลิน คุณหมายความว่า พวกเราจะต้องเข้าร่วมด่านถัดไปด้วย?”ลูกศิษย์สำนักสวรรค์อินทนิลถามขึ้นด้วยความมึนงง
“แน่นอน ทำไมเหรอ? พวกคุณไม่อยากเข้าร่วม?”หลินหยางถามด้วยความฉงน
“ไม่ใช่ๆๆ พวกเราจะไม่ยินยอมที่ไหนกันล่ะ?”
“ได้ตามหมอเทวดาหลินมาชิงเพชรไท่อวี้เสินด้วย นั่นถือว่าเป็นความโชคดีของพวกเราแล้ว!”
ทุกคนพูดด้วยความตื้นตันใจ
“เลิกพูดนอกเรื่องได้ละ พวกเราออกไปกันเถอะ!”
“ครับ! ครับ!”
คนกลุ่มหนึ่งรีบออกไปจากค่ายกล และเพื่อมอบเพชรไท่อวี้เสินให้กับธิดาไท่อวี้
ใครจะคิดว่าตอนคนด้านนอกเห็นพวกเขา แต่ละคนจะทีท่าทีเหมือนเห็นผียังไงยังนั้น
“พระเจ้า พวกเขายังมีชีวิต?”
เชียนเย่วิ่งมา พูดด้วยความตื่นตะลึง
“รองเจ้าสำนักเชียน คุณหมายความว่ายังไง? พูดเหมือนพวกผมควรจะตายอยู่ด้านในยังไงยังงั้นแหละ?”หลินหยางขมวดคิ้วพูดขึ้น
ทุกคนหัวเราะเสียงดังลั่น
คนของสำนักสวรรค์อินทนิลเดือดดาล อารมณ์วู่วาม
แต่เชียนเย่รีบห้ามทุกคนไว้
“พอได้ละ ปล่อยพวกเขาพูดไปเถอะ! ไม่ว่าอย่างไร พวกคุณปลอดภัยกลับมาก็ดีแล้ว”เชียนเย่พูดขึ้น
“ครับ รองเจ้าสำนัก”
ทุกคนกำหมัดประสานมือคารวะ
“รองเจ้าสำนักเชียน รู้ไหมว่าไท่ชางหลงไปไหนแล้ว?
หลินหยางมองบริเวณโดยรอบ เพื่อเสาะหาเงาร่างของไท่ชางหลง เลยถามขึ้นทันที
“ไม่ทราบเลย เขาเอาเพชรไท่อวี้เสินให้ธิดาไท่อวี้แล้วก็ออกไปจากแถวนี้ ไม่รู้ว่าไปไหน”
“เหรอครับ?”
หลินหยางพยักหน้าเหมือนคิดอะไรอยู่ พูดว่า“ดูอย่างนี้แล้วเหมือนที่ผมคิดไว้จริงๆ ไท่ชางหลง….ไปเตรียมตัวด่านที่สองแล้ว!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...