นี่คือความหวังของทุกคน!
เพียงแค่ยาในมือของไท่ชางหลงเป็นยาพิษ และถูกเขากลืนกิน อย่างนั้น…..ทุกคนก็มีความหวังที่จะชิงเพชรไท่อวี้เสินมาได้!
ไท่ชางหลงมองขวดยาที่อยู่ในมือ ลังเลใจอยู่สักพักหนึ่ง จากนั้นเปิดฝาออก และเห็นยาลูกกลอนสีดำหนึ่งเม็ดด้านใน
“กิน! กิน! กิน!”มีคนนัยน์ตาลุกวาว จ้องมองยาลูกกลอนเม็ดนั้น และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ!
“ตาย! จะต้องตาย! ทางที่ดีรีบตายซะ!”
มีคนภาวนาอยู่เงียบๆ
ตอนนี้ทุกคนกำลังหวังว่ายาลูกกลอนนั้นจะเป็นยาพิษ
ไท่ชางหลงขมวดคิ้วเป็นปม จ้องมองคนด้านนอกด้วยสายตาเย็นชา
สายตาดุดันที่จ้องมองไท่ชางหลงนั้น คนมากมายหายใจถี่ยิบ ไม่กล้าพูดอะไรอีก
ไท่ชางหลงกลืนยาลงไปในปาก
สายตาทุกคนจ้องมองไท่ชางหลง เพื่อดูการเปลี่ยนแปลงของเขา
แต่เมื่อกลืนยาลงไปแล้ว ไท่ชางหลงไม่ได้มีความผิดปกติอะไร ดูไม่ออกเลยว่ายาเม็ดนั้นคือยาบำรุงหรือยาพิษ
“ยานี้ก็งั้นๆไหมล่ะ ไม่มีฤทธิ์เดชเลยสักนิดหนึ่ง ไม่มีผลกระทบอะไรกับร่างกายผม คิดไม่ถึงว่าวัดไท่อวี้เสินจะมีชื่อเสียงไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง! จอมปลอม”ไท่ชางหลงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา กวาดสายตาจองหองมองไปทางธิดาไท่อวี้
ธิดาไท่อวี้ไม่ได้พูดอะไร จ้องมองเขาด้วยสายตาเย็นชา
ทันใดนั้น!
“อา! !”
ไท่ชางหลงร้องโอดครวญขึ้น แล้วจับที่คอ ล้มลงทุรนทุรายอยู่บนพื้น
ทุกคนชะงักงัน และดีใจอย่างบ้าคลั่ง
“มีแล้ว! !”
“ฮ่าๆๆ พี่น้อง สำเร็จแล้ว!”
“คือยาพิษ! ยาพิษ! ฮ่าๆๆๆ…”
“ไท่ชางหลงจะตายแล้ว! !”
“สวรรค์คุ้มครอง พระเจ้าอวยพรจริงๆ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...