สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1948

ไท่ชางหลงตัวแข็งทื่อและขมวดคิ้ว "นี่หมายความว่า?"

"โง่เง่า! ไม่รู้อะไรซะแล้ว!"

หลินหยางส่ายหน้าและกล่าว "คุณรู้ไหมว่ายาเพิ่มพละกำลังห้าสิบปีที่คุณเข้าไปนั้นทำมาจากอะไร?"

"ทำมาจากอะไร?" ไท่ชางหลงถามด้วยความสงสัย

ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เขารู้สึกมีบางอย่างผิดปกติไปจากคำพูดเหล่านั้นของหลินหยาง

"เมื่อพิจารณาจากกลิ่นแล้ว ต้องใช้สมุนไพรอย่างน้อยสามสิบเจ็ดชนิดเพื่อปรับแต่งยาเพิ่มพละกำลังที่คุณใช้ และมีสิบเจ็ดชนิดที่สูญพันธุ์ไปแล้วในโลกนี้และไม่สามารถหามาได้อีก ยาที่เหลืออีกยี่สิบชนิดก็มีค่าและหายากมากเช่นกัน! มันยากที่จะรวบรวมเข้าด้วยกัน และเมื่อบวกกับวิธีการกลั่นที่ไม่เหมือนใครทำให้ได้ยาเพิ่มพละกำลังอันล้ำค่าเช่นนี้มา! อย่างไรก็ตาม เอฟเฟกต์ของยาเพิ่มพละกำลังเม็ดนี้ไม่ได้คงที่เท่าไรนัก"

"ไม่คงที่? หมายความว่ายังไง?" ไท่ชางหลงถามด้วยความสงสัย

"เพราะประสิทธิภาพของยามักจะแตกต่างกันไปในแต่ละคน บางคนมีความสามารถพิเศษและมีร่างกายที่แปลกพิเศษซึ่งขัดแย้งกับประสิทธิภาพของยา ทำให้การเพิ่มพละกำลังของยาก็มีขีดจำกัด! เช่นเดียวกับคุณที่มีการกินยาเพิ่มพละกำลังสามสิบปีเข้าไป แต่บางคนสามารถเพิ่มพละกำลังได้ถึงห้าสิบปีหรืออาจถึงขั้นเพิ่มไปถึงหนึ่งร้อยปีด้วยการกินยานี้ ดังนั้นผลของยาชนิดนี้จึงแตกต่างกันไปในแต่ละคน และมันไม่เสถียรอย่างยิ่ง!" หลินหยางกล่าวพร้อมกับส่ายหน้า

"ฮึ แล้วจะทำไม? ผมมีพละกำลังที่สะสมมาสามสิบปีในตัวก็เพียงพอจะฆ่าคุณได้แล้ว!" ไท่ชางหลงกล่าว

"นั่นก็ไม่แน่เสมอไปหรอก!"

หลินหยางกล่าว "ฤทธิ์ของยาพิษเป็นอะไรที่เสถียรมาก ไม่ว่าใครกินเข้าไปก็มีเพียงจุดจบเดียวนั่นคือความตาย!"

ไท่ชางหลงตกใจและจากนั้นก็ถามขึ้นทันที "แล้วการจะทำยาพิษขึ้นมาได้นั้น ต้องใช้ตัวยาสมุนไพรกี่ชนิด?"

"สี่ร้อยสิบสามชนิด! และในจำนวนเหล่านั้นมีตัวยาสมุนไพรกว่าสามร้อยชนิดที่เป็นสมุนไพรโบราณและสูญพันธุ์ไปแล้ว เกรงว่ายาพิษที่น่ากลัวนี้เป็นของที่ผลิตขึ้นเมื่อหลายร้อยปีก่อน!" หลินหยางกล่าว

ซี๊ด!

ทุกคนต่างพากันสูดหายใจ

คิดไม่ถึงเลยว่ายาพิษเหล่านี้จะมีค่ามากขนาดนี้

ไม่แปลกเลยที่คนที่กินเข้าไปถึงได้หมดลมหายใจและตายคาที่ลงทันที!

นี่คือผลิตภัณฑ์ของวัดไท่อวี้เสินเหรอ? วัดไท่อวี้เสินช่างไม่ธรรมดาเลยจริงๆ

"ถ้าเป็นแบบนั้น งั้นฤทธิ์ของยาพิษก็ควรจะร้ายกาจมาก แต่ทำไมคุณถึงไม่ตาย?"

ไท่ชางหลงขมวดคิ้วถามด้วยความสงสัย