สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1959

คุกคาม?

ทุกคนต่างพากันตกตะลึงและไม่เข้าใจ

หมายความว่ายังไง?

ผู้คนต่างงุนงง

จากนั้นธิดาไท่อวี้ก็กล่าวขึ้นมา

"คุณ คุณดูออกได้ยังไงว่าฉันถูกคนอื่นคุกคามบีบบังคับ?"

"แววตา ท่าทางและการกระทำของคุณ!" หลินหยางกล่าว

"อ้อ?"

"ตั้งแต่การทดสอบเริ่มขึ้นคุณก็จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวและดูเหม่อลอย จากท่าทางของคุณก็พอจะดูออกว่าคุณอยากจะให้พวกเรารีบออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ คุณมักจะหันมองเข้าไปในวัดอยู่บ่อยครั้ง หากในวัดไม่มีอะไรผิดปกติ คุณจะหันไปมองบ่อยขนาดนั้นเหรอ?" หลินหยางกล่าว

"คุณฉลาดมาก! แต่บางครั้งความฉลาดมากเกินไปก็อาจนำภัยมาถึงตัว! ฉันแนะนำให้คุณเลิกยุ่งเรื่องคนอื่นจะดีกว่า! ไม่งั้นฉันเกรงว่าคุณอาจต้องตายลงที่นี่!" ธิดาไท่อวี้กล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม

"ธิดาไท่อวี้ ในเมื่อผมเห็นแล้ว ยังไงผมจะต้องยุ่งเรื่องนี้ให้ถึงที่สุด!"

หลินหยางกล่าวและจากนั้นก็เดินเข้าไปยังชายชราซูบผอมคนนั้น

"คุณจะทำอะไร?" ธิดาไท่อวี้ร้อนใจ

"หยุดเดี๋ยวนี้!"

ชายชราตะโกนสุดเสียง

หลินหยางยังไม่ทันจะลงมือ ธิดาไท่อวี้ก็รีบเข้ามาขวางเขาไว้และกล่าวอย่างเกรี้ยวกราด "พวกคุณรีบไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้! เรื่องของฉันไม่ต้องการให้พวกคุณเข้ามายุ่งเกี่ยวด้วย!"

"ธิดาไท่อวี้ดูร้อนใจขนาดนี้ ดูเหมือนว่าคุณจะให้ความสำคัญกับลูกศิษย์คนนี้มากเลยสินะ!" หลินหยางกล่าวพร้อมกับรอยยิ้ม "ก็ถูก การที่คุณจัดการทดสอบนี้ขึ้นมาก็เพื่อให้ลูกศิษย์ของคุณได้เรียนรู้ทักษะวิชาจากสำนักพรรคนิกายนับร้อย เพื่อต้องการปั้นให้เขาได้เป็นยอดฝีมือนักศิลปะการต่อสู้ที่แข็งแกร่งไม่มีใครสู้ได้ ผมเดาว่าความสามารถของเขาต้องไม่ธรรมดาสินะ! คุณอุตส่าห์เพียรพยายามเพื่อให้เขาได้ฝึกฝน แถมยังใช้สมบัติของวัดไท่อวี้เสินเพื่อดึงดูดผู้คนให้มาที่นี่! เห็นได้ชัดว่าคุณได้ฝากความหวังทั้งหมดไว้กับลูกศิษย์คนนี้ ผมเดาว่า...คุณต้องการใช้เขาเพื่อทำให้วัดไท่อวี้เสินฟื้นฟูกลับมาเหมือนใหม่อีกครั้งใช่ไหม?"

"ใช่แล้วจะทำไม? เขาเป็นอนาคตของวัดไท่อวี้เสิน ฉันจะไม่ยอมให้เกิดอะไรขึ้นกับเขาทั้งนั้น! ฉะนั้นฉันขอเตือนคุณว่าอย่าทำอะไรบ้าๆ ไม่งั้นฉันฆ่าคุณแน่!" ธิดาไท่อวี้กล่าวอย่างเย็นชา

"ผมเพียงแค่ต้องการช่วยคุณเท่านั้น!"

"ฮึ ฉันว่าคุณก็มีจุดมุ่งหมายของคุณเหมือนกันสินะ ไม่งั้นคุณคงไม่คิดจะมาช่วยฉันหรอก?"

"ธิดาไท่อวี้ คุณช่างไม่รู้จักรับน้ำใจจากผมที่หวังดี! หากเราออกไปจากที่นี่แล้ว คุณจะรักษาเขาคนนี้ยังไง? ตอนนี้เขาคุกคามลูกศิษย์ของคุณ! เขาอยากให้คุณทำอะไรคุณก็ทำตามที่เขาสั่ง! หากเขาคิดหาโอกาสฆ่าคุณ คุณไม่มีทางป้องกันได้ทันแน่! และถ้าเป็นแบบนั้น ให้ผมลงมือไม่ดีกว่าเหรอ!"

"ไม่! คุณรีบไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้!"

"ธิดาไท่อวี้!"

"ไม่ไปใช่ไหม? ดี งั้นฉันจะส่งคุณออกไปเอง!"

ธิดาไท่อวี้ตวาดออกมาพร้อมกับยกมือตบไปที่หลินหยาง

หลินหยางหลบพ้นและพลิกฝ่ามือตบไปยังธิดาไท่อวี้อย่างไม่เกรงใจ

ธิดาไท่อวี้รีบถอยหลังออกไป

"ฮึ ไม่รับความหวังดี! ในเมื่อเป็นแบบนี้ก็อย่าโทษผมแล้วกัน!" หลินหยางกล่าวพร้อมกับออกแรงอีกครั้งเพื่อกระตุ้นพลังชี่เพื่อโจมตีออกไป

ผู้คนต่างพากันถอยหลังอย่างต่อเนื่องและเบิกตากว้าง

เชียนเย่ขมวดคิ้วและรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติไป

ทันใดนั้นเอง

ตุ่บ!

หลินหยางถูกฝ่ามือของธิดาไท่อวี้จนกระเด็นลอยออกไปและตกลงตรงหน้ารูปปั้น!

ผู้คนต่างตกตะลึง

จากนั้นชายชราที่อยู่ตรงรูปปั้นก็รู้สึกมีบางอย่างผิดปกติไป จึงได้รีบดึงคนที่นอนอยู่ที่พื้นถอยออกไป

แต่ในช่วงเวลาวิกฤตินี้เอง จู่ๆ ร่างของหลินหยางที่กำลังกระเด็นมาก็บิดตัวอยู่ในอากาศและจากนั้นก็ยื่นฝ่ามือออกไปยังบริเวณหน้าอกของชายชราอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าแล่บ

ปัง!

ชายชรากระเด็นลอยออกไปโดยไม่ทันตั้งตัว

"ว้าว!"

ผู้คนต่างโกลาหล

"ที่แท้หมอเทวดาหลินและธิดาไท่อวี้แค่แสร้งต่อสู้กันไปมาเท่านั้นเอง!" เป่ยเซวียนชางคงร้องอุทานเสียงหลง