สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1964

"อยู่ที่นี่หมดแล้ว คุณรับไปสิ!"

ธิดาไท่อวี้ยื่นมาให้พร้อมกับกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

หลินหยางรีบเข้าไปรับและรู้สึกดีใจอย่างมากหลังจากได้มาครอง

"ใช่ ใช่จริงๆ ด้วย! ดีมาก! ดีมาก! !" หลินหยางรู้สึกตื่นเต้นและมือที่ถือตำรานั้นอยู่ก็สั่นสะท้าน

"หมอเทวดาหลิน ยินดีด้วยจริงๆ ในที่สุดคุณก็ได้ตำราโบราณอันน่าทึ่งนี้มาครอง ทักษะการแพทย์ของคุณจะต้องก้าวกระโดดไปอีกขั้นอย่างแน่นอน!" เชียนเย่กล่าวด้วยรอยยิ้ม ทว่าแววตาของเขากลับจ้องเขม็ง

คนที่มีพรสวรรค์ขนาดนี้จะต้องทำให้เขาอยู่กับสำนักสวรรค์อินทนิลให้ได้!

ทว่าแม้แต่เจ้าสำนักเองก็พร้อมจะยกตำแหน่งเจ้าสำนักให้กับเขา แต่เขายังปฏิเสธ...แบบนี้ควรทำยังไงดี?

เชียนเย่รู้สึกคิดหนัก

แต่ขณะนี้เอง หลินหยางก็ขมวดคิ้ว

"เกิดอะไรขึ้น?" เขากล่าวอย่างเคร่งขรึม

"หืม? ทำไมเหรอ?" ธิดาไท่อวี้ถามขึ้น

"ทำตำราโบราณนี้ถึงมีเนื้อหาหายไปกว่าครึ่ง?"

หลินหยางพลิกตำราดูและพบว่าหน้าหลังสุดกลับไม่ใช่ด้านหลังของตำรา แต่ปรากฏว่ามีรอยฉีกให้เห็น

ธิดาไท่อวี้ส่ายหน้า "ฉันเคยได้ยินอาจารย์ของฉันเล่าว่าเมื่อหลายปีก่อนตอนที่เกิดความขัดแย้งภายในวัดไท่อวี้เสินนั้น ทั้งสองฝ่ายต่างพยายามแย่งชิงทรัพย์สมบัติของบรรพบุรุษที่ตกทอดเอาไว้ หากใครได้ครอบครองมรดกที่บรรพบุรุษหลงเหลือไว้ก็จะได้เป็นผู้นำคนต่อไปของวัดไท่อวี้เสิน! และตำราเล่มนี้ก็ได้ตกเป็นหนึ่งในมรดกตกทอดของบรรพบุรุษที่หลงเหลือไว้ ดังนั้นมันจึงถูกฉีกขาดระหว่างต่อสู้แย่งชิงกัน!"

"แล้วอีกครึ่งหนึ่งหายไปไหน?" หลินหยางรีบถาม

"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่เป็นไปได้ว่ามันอาจอยู่กับอาของฉันก็ได้" ธิดาไท่อวี้กล่าว