สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1978

“ลัทธิปีศาจสวรรค์?”

หลินหยางชะงักงัน

ธิดาไท่อวี้ที่อยู่ด้านข้างสีหน้าเปลี่ยนทันที

“ลัทธิปีศาจสวรรค์? เหมือนผมเคยได้ยินที่ไหน?”ไท้ชางหลงบ่นพึมพำกับตัวเอง

“พวกคุณรู้อะไรไหม?”หลินหยางเอียงคอถาม

ไท่ชางหลงส่ายหน้า

แต่ธิดาไท่อวี้กลับสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว พูดพึมพำว่า“แย่ละ แย่แล้ว….ตอนนี้ พวกเราไม่สงบแล้ว….”

หลินหยางชะงักงัน“ดูอย่างนี้แล้วธิดาไท่อวี้รู้จักลัทธิปีศาจสวรรค์นี้อยู่บ้าง?”

“ไม่ ไม่รู้อะไรเลย! หมอเทวดาหลิน อย่าพูดเรื่องนี้อีก! วันนี้ผ่านไป พวกเราต่างคนต่างเดินทางของตัวเองเถอะ! ลาก่อน!”

ธิดาไท่อวี้พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ ตามด้วยดึงผู้ชายวัยรุ่นที่เนื้อตัวพันแผลรอบตัว พูดว่า“ศิษย์รัก พวกเราไปกัน!”

“ท่านอาจารย์?”ผู้ชายวัยรุ่นชะงักงัน

“รีบไป!”

ธิดาไท่อวี้ไม่ลังเลใจ รีบดึงชายวัยรุ่นไป

ไม่นานทั้งสองคนก็ออกไปจากโรงแรม

หลินหยางขมวดคิ้วเป็นปม

“ธิดาไท่อวี้เป็นอะไร? ได้ยินว่าลัทธิปีศาจสวรรค์ก็เหมือนกับว่าเห็นผี น่ากลัวขนาดนั้นเลย?”ไท่ชางหลงถามอย่างไม่เข้าใจ

“ลัทธิปีศาจสวรรค์น่ากลัวมาก จุดนี้ไม่ต้องสงสัยเลย หมอเทวดาหลิน ผมว่าคุณพูดถึงลัทธิปีศาจสวรรค์ให้น้อยหน่อยนะ ผมกลัวว่าจะเป็นเหมือนธิดาไท่อวี้พูด คือดึงดูดหายนะมา!”เชียนเย่เหลือบมองไท่ชางหลงด้วยสายตาลึกซึ้ง พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

“ตอนนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะมาพูดถึงว่าควรหรือไม่ควรพูดถึง ก่อนหน้าผมได้ประลองฝีมือกับคนของลัทธิปีศาจสวรรค์ บัญชีได้เริ่มคิดแล้ว จะพูดถึงหรือไม่นั้นผมว่าเดี๋ยวคนของลัทธิปีศาจสวรรค์ก็มาคิดบัญชีกับผมเอง!”หลินหยางส่ายหน้าพูดขึ้น

เชียนเย่ทอดถอนหายใจออกมา

เวลานี้ จู่ๆได้มีเงาร่างเข้ามาในห้องโถงใหญ่ มานั่งหน้าโต๊ะแบบไม่ให้ซุ่มเสียง

“ลัทธิปีศาจสวรรค์เหรอ? ความจริงค่อนข้างจัดการยาก แต่พอพูดแล้ว ทำไมพวกเขาถึงได้มาปรากฏตัวอยู่ที่นี่?”