สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1983

นักดาบจี๋เล่อ?

ทุกคนขมวดคิ้วเป็นปม

ชายสวมชุดสูทตะโกนว่า“ที่นี่ไม่มีนักดาบจี๋เล่อ ! เชิญพวกคุณกลับไปได้ ถ้าไม่ไป พวกเรามีสิทธิ์ยิงคุณ!”

วินาทีที่พูดจบ บอดี้การ์ดทุกคนก็เอาปืนออกมา เล็งไปทางหลินหยาง

“ห๊ะ?”

คนขับรถสั่นระริก รีบกระโดดลงจากรถ

เมื่อหลินหยางเห็น เลยมานั่งตรงคนขับ จากนั้นเหยียบคันเร่งพุ่งชนสิ่งที่ขวางทางและประตูเหล็ก แล้วถลันเข้าไป

“สารเลว!”

“หยุด! !”

“รีบให้เขาจอดรถ!”

ทุกคนรีบร้อน พากันทยอยตะโกนขึ้น

ปังๆๆๆ…..

ลูกปืนยิงไปที่ล้อของรถสินค้า

รถสินค้าลมออก แต่หลินหยางไม่ยอมให้เสียการควบคุม พยายามหมุนพวงมาลัยโคลงเคลงไปข้างหน้า

เหล่าบอดี้การ์ดตะโกน พร้อมกระโจน คิดไม่ถึงว่าจะกระโดดถึงสามฟุต แล้วหล่นอยู่ข้างรถสินค้า มือข้างหนึ่งจับรถสินค้าไว้ และพยายามออกแรง

แคร้ก!

เสียงดังสนั่นดังออกมา

รถสินค้าคันนี้ถูกพวกเขาพลิกลงอยู่ที่พื้น

จากนั้นเหล่าบอดี้การ์ดทั้งหมดถลันมา ยกปืนชี้ที่หน้ารถสินค้า

หลังจากนั้น หลินหยางกับไท่ชางหลงได้คลานหมอบออกมา

“หมอเทวดาหลิน ดูอย่างนี้มาไม่ผิดแน่! นักดาบจี๋เล่ออยู่ที่นี่แน่นอน ไม่อย่างนั้นฝีมือของพวกบอดี้การ์ดเหล่านี้ใครเป็นคนสอน?”ไท่ชางหลงยิ้มพูดขึ้น

“แต่ดูเหมือนว่านักดาบจี๋เล่อไม่อยากให้คนรบกวน!”

หลินหยางพูดอย่างเฉยชา

“วันนี้เขาจะต้องไม่ได้รับความสงบแน่!”

ไท่ชางหลงแสยะยิ้มริมฝีปากขึ้น จู่ๆร่างกายเคลื่อนไหว เปลี่ยนเป็นลมแรงโดยหลินหยางเป็นจุดศูนย์กลาง แล้วล้อมรอบหนึ่งรอบอย่างรวดเร็ว

ทุกคนหายใจถี่ยิบ รีบจับไกปืน