“โอเค ลงไปจัดการเถอะ!”
หลินหยางโบกสะบัดมือ เพื่อบอกให้หม่าไห่ออกไปได้
เขายืนคิดแผนรับมืออยู่ในห้องทำงานเพียงลำพัง
แต่คิดอยู่นาน ก็รู้สึกหงุดหงิดใจมาก จากนั้นได้หมุนตัวเดินลงไป
เรื่องของลัทธิปีศาจสวรรค์เหมือนกับภูเขาลูกใหญ่กดทับบนร่างกาย ทำให้เขาหายใจไม่ออก
ตอนนี้เขาทำได้เพียงหาสถานที่สงบเงียบ เพื่อทำให้ตัวเองผ่อนคลายลง
“สวัสดีประธานหลิน!”
“สวัสดีประธานหลิน!”
“สวัสดีตอนเที่ยงค่ะประธานหลิน!”
หลินหยางใช้ใบหน้าของหมอเทวดาหลินลงจากตึก จากนั้นมุ่งหน้าเดินไปทางประตูใหญ่
พนักงานของหยางหัวพากันทยอยทักทายทำความเคารพ
นัยน์ตาของทุกคนเต็มไปด้วยความเลื่อมใสศรัทธา
หลินหยางเองก็พยักหน้าให้
เขาเดินออกจากประตู และเดินไปตรงรถเฟอร์รารี่ที่จอดอยู่
เขาจะไปเยี่ยมลั่วเฉียน
เขาไม่ได้พูดคุยกับเธอนานมากแล้ว และไม่รู้ว่าช่วงนี้เธอเป็นยังไงบ้าง
หลินหยางคิดในใจ
แต่เดินได้ไม่กี่ก้าว จู่ๆเขาก็หยุดฝีเท้า เอียงคอหันมอง
บริเวณไม่ไกลมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งของหยางหัวกำลังขับไล่เงาร่างหนึ่งที่ผอมโซทั้งตัวมอมแมมผ้าป่านห่อหุ้มร่างกายอยู่
“ไปๆๆ ขอทานมาจากไหนกัน? รีบไสหัวไปเลย! รู้ไหมที่นี่คือที่ไหน? อยากได้ข้าวไปที่อื่นเลยไป!”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนั้นรีบด่าทอขับไล่
เมื่อหลินหยางเห็น รูม่านตาหดลงทันที จากนั้นเขาได้รีบโผเข้าไป ดึงมือของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไว้
“อ้าว? ประธานหลิน!”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตกใจ รีบโค้งเอวเคารพ“สวัสดีครับประธานหลิน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...