ม่านซาหงอาบน้ำอย่างสบายอารมณ์ในโรงแรม เปลี่ยนชุดเรียบร้อย จากนั้นมากินอาหารที่ห้องอาหารชั้นสามของโรงแรม
หลินหยางได้สั่งคนเตรียมอาหารโต๊ะใหญ่ไว้
มีอาหารจีนอาหารฝรั่ง เพื่อหลีกเลี่ยงการที่ม่านซาหงจะไม่พอใจ
แต่โชคดีที่นักดาบจี๋เล่อไปแล้ว ถ้าเขาเห็นม่านซาหง เกรงว่าจะต้องสับให้แหลกลาญแน่ หลินหยางอาจจะไม่สามารถห้ามไว้ได้
ร่างกายของเธออ่อนแอ ตอนเดินมาโซเซ จะต้องจับประคองสิ่งของมา
หลินหยางที่อยู่หน้าโต๊ะอาหารจ้องมอง ถึงได้พบว่าขาข้างหนึ่งของเธอหักแล้ว
ขาหักแล้วยังวิ่งเผ่นมาถึงเมืองเจียงเฉินได้?
ระหว่างทางของเธอจะต้องลำบากตรากตรำมากแน่
“ทำไมถึงมีอาหารประเภทนี้?”
ไม่ง่ายที่ม่านซาหงจะเดินมาตรงที่นั่งได้ เมื่อเห็นอาหารหรูหราอยู่บนโต๊ะ สีหน้าของเธอไม่เป็นธรรมชาติเลย ยังไม่ทันได้หายใจหายคอ ก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“เอาเนื้อสดมาให้ฉัน!”
”อาหารสุกไม่ใช่ว่ารสชาติยิ่งดีเหรอ?”หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ
“ฉันชินกับอาหารสด อาหารหมาพวกนี้ฉันไม่กิน เอามาเปลี่ยน!”ม่านซาหงตะคอกด้วยความโมโห
หลินหยางขมวดคิ้วเป็นปมเล็กน้อย แต่ไม่ได้โมโห เอียงคอพูดว่า“เอาอาหารพวกนี้ไปให้พนักงานของห้องอาหารเถอะ หั่นเนื้อหมูสดมาด้วยห้ากิโล เนื้อวัวห้ากิโล อ้อ ใช่แล้ว เอาเลือดสดหมูมาด้วย!”
“ห๊ะ? ประธานหลิน นี่….”พนักงานตื่นตะลึง
เขาทำงานมาตั้งหลายปี ไม่เคยเห็นเมนูอาหารแบบนี้มาก่อน?
หลินหยางควักบัตรออกมาจากกระเป๋า แล้วยื่นให้
พนักงานเห็นอย่างนี้ ไม่กล้าลังเล รีบพยักหน้าพูดว่า“ประธานหลิน กรุณารอสักครู่ครับ”
ไม่นาน พนักงานจำนวนหนึ่งพากันยกถาดอาหารเนื้อสดที่ถูกหั่นแล้วเข้ามา
ม่านซาหงสายตาแวววาว รีบจับชิ้นเนื้อยัดเข้าปาก
“แม้ว่าจะสู้เนื้อคนไม่ได้ แต่ก็ไม่เลว”เธอเคี้ยวตุ้ยๆ พร้อมกับกินปากเต็มไปด้วยเลือด
ภาพตรงหน้านี้ทำให้พนักงานตกตะลึงพรึงเพริดกันเลยทีเดียว
“พวกคุณออกไปเถอะ”
หลินหยางพูดอย่างราบเรียบขึ้น
“ครับ….ครับ…ประธานหลินมีอะไรจะสั่งอีกเรียกพวกเราได้เลย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...