สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2053

โอกาส?

อยู่แต่ในห้องและทำอะไรก็ไม่ได้? ยังจะมีโอกาสอะไรอีกเหรอ?

อี้ฉีหลินไม่เข้าใจ

เมื่อนึกถึงสถานที่ที่อันตรายแห่งนี้เขาก็รู้สึกไม่อยากอยู่ ทว่าร่างกายของเขายากที่จะเคลื่อนไหวไปไหนได้ และการจะออกไปจากที่นี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่เขาจะทำได้ง่าย

อี้ฉีหลินทำได้เพียงถอนหายใจและนอนอยู่บนเตียงอย่างร้อนใจ

และขณะนี้เอง

ตู้ม!

เสียงระเบิดที่ดังสะท้านกึกก้องก็ดังขึ้นจากทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะ

อี้ฉีหลินตกใจจนตัวสั่น

ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม....

จากนั้นก็เกิดเสียงระเบิดตามมาอีกระลอก เสียงนั้นดังกึกก้องสนั่นหวั่นไหว อีกทั้งยังรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

ราวกับทั้งเกาะกำลังสั่นสะเทือน

คนบนเกาะเสินหั่วต่างพากันตกตะลึงอย่างมาก

แม้แต่ลูกศิษย์ของเกาะเสินหั่วที่ประจำการอยู่ภายนอกก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ

"เกิดอะไรขึ้น?"

"ไม่รู้!"

"เราไปดูกันไหม?"

"ไม่ได้ ท่านเทพอัคคีสั่งไว้ว่าให้เราทำการคุ้มกัน....หมอเทวดาหลินอย่างเคร่งครัด เผื่อว่าเขาต้องการอะไร!"

"ก็ได้"

หลังจากการสนทนาอันสั้นจบลง ภายนอกก็กลับมาเงียบสงบอีกครั้ง

"ฉีหลิน ผมต้องการให้คุณร่วมมือกับผมอย่างหนึ่ง" ขณะนี้เองหลินหยางก็กระซิบขึ้น

"ทำอะไรเหรอ?" อี้ฉีหลินถามด้วยความแปลกใจ

หลินหยางลุกขึ้นพร้อมกับเดินไปที่หน้าต่างและเมื่อเห็นว่าลูกศิษย์ของเกาะเสินหั่วไม่ได้มองเข้ามา จากนั้นเขาก็รีบถอดเสื้อผ้าของเขาออกและโยนไปที่เตียง

ทว่าในตัวของเขากลับสวมชุดดำ อีกทั้งยังมีหมวกคลุมหัวอีกด้วย

ไม่รู้ว่าหลินหยางหาหน้ากากที่น่ากลัวนี้มาจากไหน เมื่อเขาสวมหมวกและสวมหน้ากาก ทำให้เขาสามารถปิดบังตัวเองได้อย่างแนบสนิทมิดชิดอย่างมาก

"เปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าของผม"

หลินหยางกล่าวอย่างเคร่งขรึมพร้อมกับฝังเข็มให้อี้ฉีหลินอีกหนึ่งเล่ม

ทันใดนั้นเอง อี้ฉีหลินก็รับรู้ได้ว่าตัวเองสามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้