เทพอัคคีเป็นคนที่ระมัดระวังตัวเป็นอย่างดี
หลินหยางถอนหายใจด้วยความโล่งอก และเมื่อมั่นใจว่าเขาจากไปแล้วก็รีบเข้าไปในถ้ำอย่างรวดเร็ว
ครั้งนี้เขาเชื่อมั่นว่าเทพอัคคีไม่มีทางย้อนกลับมาอีกแน่นอน
ไม่งั้นความเป็นคนรอบคอบระมัดระวังตัวนี้จะกลายเป็นความโรคจิตและประสาทไปเอง
เมื่อเข้าไปในถ้ำก็รู้สึกได้ว่าภายในถ้ำนั้นมืดสลัวอย่างมาก
หลินหยางหยิบโทรศัพท์ออกมาพร้อมกับเปิดไฟฉายเพื่อเดินเข้าไปข้างในอย่างระมัดระวัง
เขาไม่รู้เลยว่าข้างในนี้จะมีกับดักหรืออุปกรณ์เตือนภัยอะไรติดอยู่ไหม หากทำให้เทพอัคคีย้อนกลับมาละก็ต้องแย่แน่
แม้ว่าหลินหยางจะได้ผ่านประสบการณ์จากสุสานหลิวเหยียนไปแล้ว และร่างกายก็ได้รับแรงสนับสนุนจากไฟประหลาดหลากสีพร้อมกับเชื้อไฟเพื่อคอยช่วย แต่หากต้องต่อสู้กับเทพอัคคีละก็จะต้องเป็นเรื่องที่หนักเอาการแน่
ภายในถ้ำเป็นเหมือนสุสานธรรมดาๆ มีแผ่นหินบนพื้นและข้อความเกี่ยวกับการแสดงความเคารพเขียนไว้ทั้งสองด้าน ซึ่งดูแล้วไม่มีอะไรผิดปกติแม้แต่นิดเดียว
หลินหยางค่อยๆ ก้าวเดินเข้าไปข้างใน
ไม่นานก็มีโลงศพหินโลงหนึ่งปรากฏขึ้นเบื้องหน้าของเขา และข้างๆ ก็มีแผ่นป้ายหน้าศพ
"หลุมศพของจางเจิ้งอวี้!"
หลุมศพนั้นดูเรียบง่ายธรรมดาและมีของบูชาวางอยู่ด้านหน้าจำนวนหนึ่ง บริเวณโดยรอบสะอาดสะอ้านไม่มีแม้แต่ฝุ่น ทุกสัปดาห์มักมีลูกศิษย์ของเกาะเสินหั่วเดินทางมาที่นี่เพื่อทำความสะอาดพร้อมกับถวายเครื่องบูชา
ที่นี่ดูธรรมดา แต่ในสายตาของหลินหยาง ยิ่งสถานที่แห่งนี้มีความธรรมดามากเท่าไหร่ ก็ยิ่งต้องมีอะไรลึกลับซับซ้อนมากขึ้นเท่านั้น
หลินหยางถอนหายใจพร้อมกับเดินไปที่โลงศพและกำลังจะยกมือขึ้นเพื่อเปิดโลงศพ
แต่ในขณะที่มือของเขาวางอยู่หน้าโลงศพ หลินหยางก็หยุดอีกครั้ง
"ไม่! ไม่ควรจะวางโลงศพตรงนี้ แบบนั้นจะดูชัดเจนโจ่งแจ้งเกินไป!"
"โลงศพนี้จะต้องเป็นกับดัก ถ้าเปิดโลงศพออกอาจไปกระตุ้นสัญญาณเตือนภัยอะไรบางอย่างแน่! และจากนั้นมันก็เตือนไปยังเทพอัคคี! และด้วยความที่เขาเป็นคนรอบคอบและระมัดระวัง มีหรือที่เขาจะวางสมบัติของสำคัญเอาไว้ตรงนี้?"
หลินหยางบ่นพึมพำกับตัวเองพร้อมกับกวาดสายตามองไปรอบๆ อีกครั้ง
และหลังจากมองไปรอบๆ ทันใดนั้นเขาก็หันไปมองที่หลุมฝังศพและเครื่องบูชาที่อยู่ข้างหน้าเขา
หลินหยางหมอบลงพร้อมกับตรวจสอบเครื่องบูชา
มีทั้งเป็ด ไก่ ห่าน และยังมีแอปเปิลเน่าจำนวนหนึ่ง เพราะเวลาผ่านไปหลายวันทำให้สิ่งของเหล่านี้เน่าเสียไปตามกาลเวลา
เครื่องบูชาไม่ได้มีอะไรพิเศษแต่อย่างใด และบริเวณโดยรอบก็ไม่ได้มีอะไรแอบซ่อนอยู่
หลังจากการตรวจสอบอย่างละเอียด หลินหยางก็รู้สึกคิดหนัก
"หรือว่าฉันจะคิดมากไปเอง? หรือว่า...ของจะอยู่ในโลงศพจริง?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...