ฝีมือของหลินหยางนั้นเชี่ยวชาญช่ำชองอย่างมาก หลังจากใส่ของเข้าไปในท้องเสร็จก็รีบทำการเย็บปิดปากแผลทันที
จากนั้นแผลที่มีขนาดกว้างหลายเซนติเมตรก็ถูกเย็บกลับเหมือนเดิมอย่างสวยงาม
หลินหยางถอนหายใจด้วยความโล่งอกและสีหน้าที่ตึงเครียดก็ดูผ่อนคลายลงไม่น้อย
อี้ฉีหลินกลับรู้สึกทรมาน
เขารู้สึกว่าบริเวณช่วงท้องของตัวเองเจ็บปวดทรมานราวกับมีคลื่นซัดเข้ามา ซึ่งเป็นอะไรที่ทรมานอย่างมาก
หากไม่ได้เข็มเงินที่ช่วยระงับบรรเทาอาการเจ็บปวดให้เขา เกรงว่าเขาอาจเจ็บปวดจนขาดใจตายไปแล้วก็เป็นได้
หมอเทวดาหลินคิดจะทำอะไรกันแน่?
เขายัดอะไรเข้าไปในท้องของฉันกันแน่?
ฉัน....ฉันอยากตายเหลือเกิน!
อี้ฉีหลินรู้สึกสับสนงุนงงอย่างมาก
และยังไม่ทันที่เขาจะคิดอะไรไปมากกว่านี้
ปัง!
จู่ๆ ประตูก็ถูกคนเอาเท้าถีบอย่างแรงเพื่อให้เปิดออก
จากนั้นคนของเกาะเสินหั่วจำนวนมากก็พุ่งเข้ามาและทำการปิดล้อมหลินหยางและอี้ฉีหลินเอาไว้อย่างหนาแน่น
เทพอัคคีเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเยือกเย็น
"พวกคุณกำลังทำอะไร?"
หลินหยางลุกขึ้นถามขณะกำลังใช้มือจับเข็มเงินและมีดผ่าตัด
"หมอเทวดาหลิน อย่าเล่นตลกอีกเลย เอาออกมาซะ ถ้าคุณเอาออกมา ผมจะยกโทษให้คุณ ไม่งั้นบนโลกนี้ผมเกรงว่าคงไม่มีใครช่วยชีวิตคุณได้อีก!" เทพอัคคีจับจ้องไปที่หลินหยางอย่างเยือกเย็น
"เทพอัคคี ผมบอกไปแล้วว่าผมไม่เคยขโมยสมบัติมรดกตกทอดในสุสานหลิวเหยียนไปเลย คุณเข้าใจผิดแล้ว หรือว่า....คุณมีหลักฐาน?" หลินหยางขมวดคิ้วและกล่าวด้วยความหงุดหงิดใจ
"คุณก็รู้ว่าผมไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้" เทพอัคคีกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์
"ไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้?" หลินหยางตกใจและแสร้งทำเป็นไม่เข้าใจ "แล้วคุณหมายถึงอะไร?"
"คุณยังจะแสร้งทำเป็นไม่รู้อีกเหรอ? ดอกบัวสีขาวบริสุทธิ์ที่ผมเพียรพยายามหามาได้อย่างยากลำบาก! ต้องเป็นคุณแน่ๆ ที่ขโมยไป! หมอเทวดาหลิน! คุณจะคืนมาดีๆ ไหม? ถ้าไม่คืน! ผมจะฆ่าคุณตอนนี้เลย!" เทพอัคคีตะคอกออกมาด้วยความโกรธพร้อมกับพลังแห่งแรงสังหารที่ถาโถมเข้าใส่หลินหยาง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...