สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2058

พอได้ยินแบบนี้ สีหน้าของเทพอัคคีดูไม่ได้เป็นอย่างมาก ความเดือดดาลในแววตาแทบจะทำให้คนที่มีชีวิตอยู่แผดเผา

คนของเกาะเสินหั่วกลัวจนตัวสั่น ทยอยคุกเข่าลง

“ขอท่านเทพโปรดระงับโทสะ!”

“ขอท่านเทพโปรดระงับโทสะ!”

ทุกคนตะโกนขึ้น ไม่กล้าเงยหน้าเลย

“ท่านเทพ ดูอย่างนี้แล้วสิ่งของของคุณไม่ได้อยู่ที่ผมนะ”

หลินหยางเดินมาตรงหน้า พูดขึ้นด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึกว่า“ผมมารักษาให้คุณที่เกาะเสินหั่วด้วยความบริสุทธิ์ใจ แต่คุณกลับสงสัยในตัวของผมไม่หยุดหย่อน! ดูถูกผม! ท่านเทพอัคคี! คุณเห็นผมเป็นอะไร? ผมเป็นศัตรูของพวกคุณเหรอ?”

“หมอเทวดาหลิน ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น”เทพอัคคีสูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามอดกลั้นความเดือดดาลภายในใจของตัวเอง และพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งขึ้น

“พอแล้ว! ท่านเทพอัคคี ผมรับมามากพอละ!”

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ในเมื่อไม่ต้อนรับผม อย่างนั้นก็ดี ผมจะพาคนออกไปตอนนี้เลย!”

“หมอเทวดาหลิน ช้าก่อน! มีอะไรค่อยๆคุยกัน!”

เทพอัคคีรีบมารั้งเขาไว้ เงียบอึมครึมอยู่สักพักหนึ่ง ถึงได้พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า“ครั้งนี้ เป็นผมที่ทำไม่ถูก เกาะเสินหั่วเจอพวกโจรย่องเบา ของล้ำค่าหายไป ผมเองก็โมโหมาก ความคิดสับสนวุ่นวาย หมอเทวดาหลิน คุณอย่าถือสาเลยนะ”

ชาตินี้ทั้งชาติเทพอัคคีไม่เคยขอโทษใครเลย ครั้งนี้นับว่าเป็นประวัติการณ์แล้ว

หลินหยางอยากจะออกไปทั้งอย่างนี้เลย

แต่ถ้ายืนหยัดที่จะออกไปภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ กลับกันยิ่งจะทำให้ฝ่ายตรงข้ามเกิดความสงสัย

คิดอยู่สักพักหนึ่ง เขาถึงได้พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อยว่า“เทพอัคคี สำหรับความโชคร้ายของคุณ ผมเองก็เสียใจมาก แต่ผมหวังว่าคุณจะสามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้! และผมหวังว่าครั้งหน้าจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกนะครับ!”

คนของเกาะเสินหั่วที่อยู่บริเวณโดยรอบได้ยิน ต่างพากันขนลุกซู่

ผู้ชายคนนี้บ้าไปแล้วไหม ? คิดไม่ถึงว่าจะกล้าสั่งสอนเทพอัคคีแบบนี้?

เทพอัคคีเองก็โกรธเป็นอย่างมาก แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ระบายอารมณ์ออกมา

ถึงอย่างไรหลินหยางก็เป็นคนเดียวที่สามารถรักษาโรคตกค้างของเขาได้!

แต่เมื่อได้ยินหลินหยางพูดแบบนี้ เทพอัคคีก็อดไม่ได้ที่จะตัดหลินหยางออกจากรายชื่อผู้ต้องสงสัย