เมื่อได้ยินแบบนี้ สีหน้าของเทพอัคคีดูไม่ได้เป็นอย่างมาก
สายตาของเขาดุร้าย น้ำเสียงแหบพร่าพูดว่า“คิดไม่ถึงว่าผมเฉลียวฉลาดมาตลอด คิดไม่ถึงว่าจะติดกับการล่อเสือออกจากถ้ำของฝ่ายตรงข้าม! ระเบิดพวกนั้นจะต้องจงใจเอามาล่อผม สารเลว! สารเลวจริงๆ!”
“วางใจ เทพอัคคี พวกมันหนีไม่รอดหรอก”หลินหยางพูดขึ้น
“ไม่รีบร้อน! ทำไมคนลัทธิปีศาจสวรรค์เหล่านี้ถึงได้กำแหง! คิดไม่ถึงว่าจะกล้ามาขโมยของล้ำค่าของผม! สารเลว! น่ารังเกียจสิ้นดี! ! แต่ผมคิดว่ายังจะต้องมีคนของลัทธิปีศาจสวรรค์อยู่บนเกาะนี้แน่ เพราะของล้ำค่าของผมเพิ่งจะหาย ผมก็ได้รับข่าวและได้สั่งปิดเกาะทันที ฝ่ายตรงข้ามไม่มีทางที่จะหนีออกจากเกาะได้เพียงระยะเวลาอันสั้นนี้หรอก มันต้องยังอยู่ที่นี่แน่นอน!”เทพอัคคีใจเย็นลง พูดด้วยน้ำเสียงอึมครึม
“อย่างนั้นก็ดี”
หลินหยางยิ้มพูดขึ้น
แต่เวลานี้ได้มีลูกศิษย์ของเกาะเสินหั่ววิ่งแจ้นเข้ามาอีก
“ท่านเทพอัคคี แย่แล้ว เมื่อกี้มีคนลัทธิปีศาจสวรรค์คนหนึ่งทะลายแนวเขตป้องกันขอบทะเลทางทิศเหนือของเรา และหลบหนีออกไป!”ลูกศิษย์คนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงสั่นระริก
“ห๊ะ! !”
เทพอัคคีเดือดดาลมาก ยกมือขึ้นตบไปที่ศีรษะของลูกศิษย์คนนั้น
ปั๊วะ!
ลูกศิษย์คนนั้นยังไม่ทันมีปฏิกิริยาตอบสนองกลับมา ก็ถูกฝ่ามือทะลายศีรษะ ตายแดดิ้นเป็นกับที่โดยทันที
คนเกาะเสินหั่วที่อยู่บริเวณโดยรอบตกใจจนสีหน้าซีดเผือด แต่ละคนขาสั่นระริก ยืนไม่มั่นคง และมีบางคนที่เป้ากางเกงเปียกชื้นด้วย
“ตาม ! ตามมาให้ฉัน! ไม่ว่ามันจะหนีไปที่ไหน! ก็ต้องตามพวกสารเลวนั่นกลับมาให้ฉัน ฉันจะฆ่ามันให้หมด! !”
เทพอัคคีไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ บ้าคลั่งเดินออกไปนอกห้อง พลังปะทุออกมา จากนั้นกระโดดขึ้นฟ้าลอยไปทางท้องทะเลกว้างใหญ่ไพศาล
คนของเกาะเสินหั่วทั้งหมดก็ตามไป
ไม่นาน ด้านในห้องก็เงียบสงบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...