สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2085

เกี้ยวถูกเปิดออก

กู่เหลียนลงจากเกี้ยวพร้อมกับหลินหยาง

ผู้ดูแลกู่เดินเข้าไปพร้อมกับเบิกตากว้างจ้องมองกู่เหลียนอยู่นาน จากนั้นก็เอ่ยขึ้นมา "คุณหนูรอง! คุณกำลังทำอะไรรู้ตัวไหม? หากเรื่องนี้ถูกพูดออกไป หมู่บ้านกู่เจี้ยนของเราต้องเสื่อมเสียชื่อเสียแน่ๆ!"

"ผู้ดูแลกู่ เกิดอะไรขึ้นเหรอ?" กู่เหลียนรู้สึกงุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น

ผู้ดูแลกู่โกรธจนหน้าแดงพร้อมกับชี้หน้าหลินหยางและกล่าว "คุณนั่งอยู่ในเกี้ยวเดียวกับผู้ชายได้ยังไง?"

"ผู้ดูแลกู่ หมอเทวดาหลินเป็นเพื่อนของฉัน และที่เขามาครั้งนี้ก็เพื่อมารักษาอาการป่วยให้พี่ชาย ฉะนั้นฉันจึงต้องดูแลเขาอย่างดี! อีกอย่างนี่มันยุคสมัยไหนกันแล้ว ทำไมคุณถึงยังมีความคิดแบบนี้อยู่อีก? ความคิดของหมู่บ้านกู่เจี้ยนช่างล้าสมัยเอาเสียเหลือเกิน!" กู่เหลียนขมวดคิ้วกล่าว

"คุณ....ช่างเถอะ ผมจะไม่ทะเลาะถือสาอะไร คุณหนู รีบพาหมอเทวดาหลินอะไรนี่ไปที่เรือนหลักเดี๋ยวนี้! คุณท่านกำลังรออยู่ที่นั่น!"

ผู้ดูแลกู่กล่าวอย่างเย็นชาพร้อมกับผายมือและเดินจากไป

เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของกู่เหลียนก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

เมื่อทั้งสองเดินทางมาถึงเรือนหลัก

ข้างในมีคนจำนวนหนึ่งยืนอยู่

ด้านบนสุดเป็นชายผมขาวที่มีสีหน้าเคร่งเครียด ชายผู้นี้ดูอายุราวๆ ห้าสิบปี เขาดูโอ่อ่าน่าเกรงขามมาก แค่มองเขาก็ทำให้ผู้คนรู้สึกกดดันอย่างบอกไม่ถูก

ข้างชายคนนั้นยังมีผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ เธอดูมีเสน่ห์ ท่าทางของเธอค่อนข้างคล้ายกับกู่เหลียน

"ลูกสาว!"

เมื่อเห็นกู่เหลียนเดินเข้ามา ผู้หญิงคนนั้นก็ร้องอุทานออกมาด้วยความดีใจ

ทว่าชายวัยกลางคนกลับกล่าวอย่างเยือกเย็น ทำให้หญิงคนนั้นอดไม่ได้ต้องถอยหลังกลับไป

กู่เหลียนเห็นการแสดงออกนี้อย่างชัดเจน จากนั้นจึงเดินเข้าไปแสดงความเคารพอย่างนอบน้อม