“เป็นแบบได้ไปได้ยังไง?”
กู่ห้าวและภรรยาสีหน้าซีดเผือด ยากที่จะรับไหว
“เป็นไปไม่ได้! ปรมาจารย์เซวียนเซิน! คุณเลื่องลือในฐานะหมอเทวดามือผี และทักษะการใช้ประตูผีแปดเข็มของคุณก็ไม่มีใครเทียบได้ในโลกนี้ ช่วยคนที่ตายฟื้นคืนชีพได้ ทำไมถึงช่วยลูกชายผมไม่ได้? เป็นไปไม่ได้ปรมาจารย์! คุณบอกผมสิ! คุณต้องมีวิธีแน่นอน ! ใช่ไหม? คุณต้องมีวิธีแน่นอน!”
อารมณ์ความรู้สึกของกู่ห้าวแตกสลาย รีบร้องตะโกนขึ้น
ปรมาจารย์เซวียนเซินทอดถอนใจออกมา ส่ายหน้าพูดว่า“ผู้นำหมู่บ้านกู่ ไม่ใช่ว่าผมไม่พยายาม แต่อาการของลูกคุณแปลกประหลาดมากจริงๆ อาการโรคแบบนี้ ประตูผีแปดเข็มก็ยากที่จะช่วยได้”
“ห๊ะ?”
กู่ห้าวถอยหลังกรู เบิกตาโพลงกว้าง สีหน้าท่าทางเหม่อ
“ลูกชาย!”
ภรรยาของกู่ห้าวอ่อนยวบลงไปบนพื้น ร้องไห้โฮออกมา
กู่ห้าวมองลูกชายของตัวเองที่อยู่บนเตียงด้วยสายตาเหม่อลอย ภายในใจรู้สึกเศร้าโศกอย่างมาก
“เซียนเอ๋อร์!”
เขาคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด กลั้นน้ำตาไม่ไหวหลั่งรินลงมา
กู่เซียนเป็นลูกชายที่เขาเลี้ยงฟูมฟักให้เป็นผู้รับช่วงต่อ และเขามีลูกชายเพียงคนเดียว
ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเขา แล้วกู่ห้าวยังจะมีเรี่ยวแรงมีชีวิตต่อไปได้ยังไง?
แล้วกิจการขนาดใหญ่ของหมู่บ้านกู่เจี้ยนนี้จะมีประโยชน์อะไร?
พอนึกถึงตรงนี้ กู่ห้าวกำหมัดพร้อมกับกัดฟันแน่น
“แต่คุณก็พูดถูกแล้ว!”
และเวลานี้ จู่ๆปรมาจารย์เซวียนเซินก็พูดขึ้นว่า“ผมมีวิธีจริงๆ! ถึงแม้ว่าประตูผีแปดเข็มจะไม่มีผลกับนายน้อย แต่บนโลกนี้ยังมีวิธีใช้เข็มอีกแบบหนึ่งสามารถรักษาเขาได้!”
กู่ห้าวและภรรยาได้ยิน ดีอกดีใจทันที รีบโผเข้าหา
“ปรมาจารย์เซวียนเซิน! วิธีฝังเข็มอะไร?”กู่ห้าวรีบถามขึ้น
แต่กลับได้ยินปรมาจารย์เซวียนเซินพูดออกมาทีละคำว่า”สุริยันจันทราสิบเจ็ดเข็ม!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...