สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2093

ไม่นาน ทุกคนก็กลับมาที่หมู่บ้านอีกครั้ง

คนของหมู่บ้านกู่เจี้ยนเตรียมทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เข็มเงิน ยาสมุนไพร และกระบอกยาเป็นต้น แม้กระทั่งงานอื่นก็ทำเตรียมเสร็จหมดแล้ว

ปรมาจารย์เซวียนเซินยืนอยู่ด้านข้าง สายตาร้อนผ่าว

ก่อนหน้านี้หลินหยางฝังเข็มเร็ว ถึงแม้เขาจะดูแล้วหนึ่งรอบ แต่จำได้ไม่ค่อยชัดเจน

ครั้งนี้ เขาอยากจะจำให้ได้อย่างแม่นยำ

“ปรมาจารย์เซวียนเซิน ถ้าคุณอยากจะเรียนสุริยันจันทราสิบเจ็ดเข็ม ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้”หลินหยางพูดพร้อมกับฆ่าเชื้อให้เข็มเงิน

ปรมาจารย์เซวียนเซินชะงักงัน ยิ้มเก้อเขิน ถามอย่างระมัดระวังว่า“หมอเทวดาหลินจะถือสาไหมครับ?”

“ผมไม่เคยถือสาคนที่เรียนรู้ทักษะทางการแพทย์ของผม สำหรับผม นี่ถือเป็นเรื่องที่ดี ความรู้ทางการแพทย์พัฒนา ก็เป็นเรื่องที่ดีในการสร้างความผาสุกให้มนุษย์!”

“หมอเทวดาหลินเป็นผู้วิเศษจริงๆ!”ปรมาจาร์ยเซวียนเซินยกนิ้วโป้งให้หลินหยาง

“พอแล้ว คุณไม่ต้องเข้ามาใกล้ขนาดนี้ เอาโทรศัพท์ออกมาเถอะ ผมจะฝังครั้งเดียว พวกคุณถ่ายให้ดีล่ะ!”หลินหยางเริ่มทำการฝังเข็ม

“เร็ว! เร็วเข้า! เอาโทรศัพท์ออกมา!”ปรมาจาร์ยเซวียนเซินเอียงคอหันไปบอก

ลูกศิษย์ที่อยู่ด้านข้างรีบควักโทรศัพท์ออกมาถ่ายหลินหยาง

พวกกู่ห้าวที่อยู่ด้านหลังไม่สนใจเรื่องนี้ ทุกคนมองการเคลื่อนไหวของหลินหยางด้วยความกดดัน

ภายในห้องเงียบสงบอย่างช้าๆ

ทุกคนจ้องมองการเคลื่อนไหวของหลินหยางอย่างใจจดใจจ่อ ไม่กล้ากระพริบตา

โดยเฉพาะปรมาจารย์เซวียนเซิน แทบจะลืมหายใจ

สักพักหนึ่ง เขาก็ทนไม่ไหว ปรบมือขึ้น พูดว่า“สวยงาม! สวยงามมาก! หมอเทวดาหลินเป็นคนมหัศจรรย์มาก มหัศจรรย์! !”

“ปรมาจารย์เซวียนเซิน ลูกชายของผม….อาการเป็นยังไง?”กู่ห้าวก็ไม่กล้าไปรบกวนหลินหยาง ทำได้เพียงถามปรมาจารย์เซวียนเซินอย่างแผ่วเบา

กู่ห้าวยิ้มเล็กน้อย พูดว่า“เหลียนเอ๋อร์ ลูกก็เหนื่อยแล้ว ไปพักผ่อนก่อนเถอะ ที่นี่พ่อดูแลเอง!”

“พ่อคะ หนูไม่เป็นไรค่ะ หนูอยากอยู่เป็นเพื่อนพี่”กู่เหลียนยิ้มพูดขึ้น

“เหลียนเอ๋อร์เชื่อพ่อ ลูกกลับไปพักผ่อนก่อน”กู่ห้าวเคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย

กู่เหลียนชะงักงัน สีหน้าลำบากใจเล็กน้อย

เธอลังเลใจอยู่สักพักหนึ่ง เดินมาข้างหน้า พูดด้วยน้ำเสียงแหบว่า“พ่อคะ พ่อให้หนูไป….เพราะเตรียมจะไม่ให้แร่ไวเบรเนี่ยมกับหมอเทวดาหลินใช่ไหมคะ?”

พอคำพูดนี้หลุดออกมา กู่ห้าวสีหน้าแข็งทื่อทันที ตามด้วยยิ้มพูดว่า“จะเป็นไปได้ยังไง? เหลียนเอ๋อร์ ลูกเห็นพ่อเป็นอะไร? พ่อเป็นคนที่ดูพูดกลับไปกลับมาอย่างนั้นอยู่เหรอ?”

“แล้วทำไมพ่อถึงไม่ให้คนไปเอาแร่ไวเบรเนี่ยมมาล่ะคะ? ถ้าพ่อเอาแร่ไวเบรเนี่ยมมา เหลียนเอ๋อร์ก็จะกลับห้องค่ะ!”กู่เหลียนพูดอย่างจริงจัง

“บัดซบ!”กู่ห้าวเดือดดาล“เหลียนเออร์ ลูกกำลังสั่งสอนพ่อเหรอ?”