สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2092

“หมอเทวดาหลินไม่เป็นไร ! อย่าว่าแต่เงื่อนไขเดียวเลย! ต่อให้เป็นร้อย ผมก็จะตอบรับอย่างแน่นอน!”กู่ห้าวรีบพูดขึ้น

“อย่าพูดเร็วขนาดนั้น! บางทีคุณอาจจะไม่ตอบตกลงกับเงื่อนไขนี้!”หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ

กู่ห้าวชะงักงัน เหมือนนึกอะไรขึ้นได้ ถามอย่างระมัดระวังว่า“หมอเทวดาหลิน เงื่อนไขของคุณคืออะไร?”

“ผมต้องการแร่ไวเบรเนี่ยมที่อยู่ในมือคุณ”หลินหยางพูดออกมาตามตรง

คำพูดนี้หลุดออกมา สถานการณ์เงียบอึมครึม

“แร่ไวเบรเนี่ยม?”

กู่ห้าวสีหน้าดูไม่ได้อย่างมาก

“ไม่ได้! นี่เป็นของล้ำค่าของหมู่บ้านพวกเรา! จะให้คุณได้ยังไง?”

“เลือดเนื้อของหมู่บ้านพวกเราหลายสมัย คือแร่ไวเบรเนี่ยม หมู่บ้านของพวกเราจะโตขึ้นหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับแร่ไวเบรเนี่ยม จะเอาให้คุณได้ยังไง?”

“ไม่ได้เด็ดขาด!”

“ล้มเลิกความตั้งใจนี้เถอะ!”

คนหมู่บ้านที่มีตำแหน่งสูงร้อนใจ แต่ละคนหายใจถี่ยิบ ปฏิเสธด้วยความเดือดดาล

กู่ห้าวลังเลใจอยู่สักพักหนึ่ง พูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งว่า“หมอเทวดาหลิน เปลี่ยนเงื่อนไขได้ไหมครับ? นอกจากแร่ไวเบรเนี่ยมแล้ว คุณต้องการอะไร ผมให้ได้หมดเลย!”

“เกรงว่าจะไม่ได้”หลินหยางส่ายหน้า พูดอย่างราบเรียบว่า“ผมมาที่หมู่บ้านกู่เจี้ยน เพราะแร่ไวเบรเนี่ยม! ถ้าคุณไม่ยอม ! เกรงว่าโรคของลูกชายคุณ ก็ต้องไปหาคนอื่นมารักษาแล้วละครับ!”

พูดจบ หลินหยางหมุนตัว หมายจะเดินออกไป

เขาอยากจะกดดันกู่ห้าว

“คุณพี่!”

กู่ห้าวยังลังเลใจ ผู้เป็นภรรยาร้อนใจ

เธอโผเข้าหา ร้องไห้โฮ“คุณพี่! คุณจะเพิกเฉยไม่ได้นะ? พวกเรามีลูกชายคนเดียว! เขาเป็นผู้สืบทอดหมู่บ้านกู่เจี้ยนของพวกเรา! เป็นอนาคตของพวกเรา! ถ้าไม่มีเขาแล้ว ดาบเทพที่คุณต้องการนั้นมันมีประโยชน์อะไร? คุณพี่! คุณจะต้องช่วยจวนเอ๋อร์นะ!”

“พ่อคะ พ่อตอบตกลงหมอเทวดาหลินเถอะ ต่อให้ไม่มีแร่ไวเบรเนี่ยม หมู่บ้านของพวกเราก็สามารถเติบโตได้ต่อไป ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชาย อนาคตของหมู่บ้านกู่เจี้ยนพ่อจะมอบหมายให้ใคร?”กู่เหลียนร่ำไห้ออกมา

คนในหมู่บ้านไม่กล้าพูดอะไร

กู่เหลียนนั่งข้างหลินหยาง พูดด้วยความตื่นเต้น

นี่คือฉากที่เธอเฝ้ารอคอย ชีวิตของพี่ชายสามารถรักษาได้ หมอเทวดาหลินก็ได้ในสิ่งที่เขาต้องการ

ไม่มีการใช้อาวุธ และไม่มีบุญคุณความแค้น

เป็นฉากที่งดงามมาก!

แต่หลินหยางกลับยิ้มพูดว่า“คุณกู่ คุณไม่เห็นเหรอ? คุณพ่อของคุณ มีบางครั้งเปลี่ยนหน้าไวกว่าเปลี่ยนหน้าหนังสืออีก”

กู่เหลียนชะงักงัน

“ก่อนหน้านี้เขามาอ้อนวอนผม อ่อนน้อมถ่อมตนแค่ไหน ซื่อสัตย์จริงใจแค่ไหน แต่หลังจากพูดเงื่อนไขกับผมแล้ว ท่าทีของเขาก็เปลี่ยนไป คุณ สัมผัสไม่ได้เหรอ?”หลินหยางยิ้มพูดขึ้น

กู่เหลียนหายใจถี่ยิบ นึกอะไรขึ้นได้ แต่เธอไม่กล้าพูด ถามอย่างไม่แน่ใจว่า“หมอเทวดาหลิน คุณ….คุณจะสื่ออะไรคะ?”

หลินหยางส่ายหน้า ไม่ได้พูดอะไรอีก