สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2091

“คุณจะต้องตายนะ!”

ผู้ใหญ่บ้านลังเลใจ พูดคำนี้ออกมา

ส้าวจวนที่อยู่ด้านข้างได้ยินถึงกับขนลุกซู่

หลินหยางยิ้มๆ ไม่ได้พูดอะไรอีก

ความจริงที่ผู้ใหญ่พูดแบบนี้ ขาของเขาก้าวมาอยู่ฝั่งหลินหยางแล้วครึ่งหนึ่ง

ถึงอย่างไรหมู่บ้านตระกูลส้าวก็เป็นคนของหมู่บ้านกู่เจี้ยน

พูดมาก ก็จะถือว่าเป็นการทรยศ…..

หลินหยางก็ดูจุดนี้ออก เลยถือโอกาสไม่ปิดบัง

อีกอย่างก็ไม่มีอะไรที่ต้องปิดบังด้วย

เพียงแค่ได้แร่ไวเบรเนี่ยมมาครอบครอง ซ่อมแซมดอกบัวขาวล้างโลก ถึงเวลานั้นสามารถต่อต้านลัทธิปีศาจสวรรค์ได้ แล้วยังจะต้องกลัวหมู่บ้านกู่เจี้ยนเหรอ?

และเวลานี้

ปริ้นๆ!

เสียงแตรรถดังขึ้น

ตามด้วยรถเก๋งหลายคันเล่นลงมาจากภูเขาอย่างรวดเร็ว และจอดอยู่ปากทางเข้าหมู่บ้าน

กู่เหลียนกระโดดลงจากรถ แล้วรีบวิ่งมาหาหลินหยาง

ตามด้วยเงาร่างจำนวนหนึ่งเดินลงจากรถมา

และนั่นก็คือกู่ห้าวและพวกปรมาจารย์เซียนเซิน!

“อ้าว? ผู้นำหมู่บ้านมาได้ยังไง?”ผู้ใหญ่บ้านสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ และรีบทำความเคารพคนที่เดินมา

“ประธานหลิน! ปรมาจารย์เซวียนเซินพูดถึงสุริยันจันทราสิบเจ็ดเข็ม พ่อแม่ฉันเลยรีบมาขอร้องให้คุณไปช่วยค่ะ”กู่เหลียนรีบอธิบาย

หลินหยางพยักหน้า สีหน้าสงบนิ่งเป็นอย่างมาก

และได้เห็นกู่ห้าวเดินมาข้างหน้า ทำความเคารพหลินหยาง

“หมอเทวดาหลิน! ก่อนหน้านี้กู่ห้าวตาไม่มีแวว มีตาหามีแววไม่! ล่วงเกินคุณ! ขอคุณได้โปรดอย่าถือสาเลย! ให้อภัยคนโง่อย่างผมด้วย!”กู่ห้าวรีบพูดขึ้น สีหน้าร้อนใจเป็นอย่างมาก

“ผู้นำหมู่บ้านกู่คืออะไรกันครับ?”หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ

ปลายนิ้วของเขาเปล่งแสงลอยออกมามากมาย ลอยขึ้นบนฟ้า กลายเป็นรูปสุริยันจันทรา

ภายใต้แสงอาทิตย์สาดส่อง เข็มเงินเหล่านี้เปล่งแสงระยิบระยับเจิดจรัส สะดุดตามาก บนเข็มเงินทุกเล่มมีกลิ่นอายสีขาวออกมาด้วยเล็กน้อย ช่างมหัศจรรย์ ทำให้คนตื่นตะลึงมาก

“เป็นสุริยันจันทราสิบเจ็ดเข็มจริงๆ! เป็นสุริยันจันทราสิบเจ็ดเข็มจริงๆด้วย!”

ปรมาจารย์เซวียนเซินตื่นตะลึงจนเผลอหลุดปากพูดออกมา ตามด้วยหันไปทำความเคารพหลินหยาง“ทักษะทางการแพทย์ของหมอเทวดาน้อยน่าทึ่งมาก เป็นเซวียนเซินที่ตาไม่ถึง ล่วงเกินคุณ ขอหมอเทวดาน้อยอย่าได้ถือสาเลย!”

“ไม่เป็นไร!”

หลินหยางส่ายหน้า

กู่ห้าวตื่นตะลึงจนจะยืนไม่ไหว รีบกระโจนเข้าไปหา พูดว่า“หมอเทวดาหลิน! ได้โปรดใช้สุริยันจันทราสิบเจ็ดเข็มนี้รักษาลูกชายผมด้วยครับ!”

“ขอหมอเทวดาออกมือ ช่วยรักษานายน้อยหมู่บ้านด้วยเถอะ!”

คนของหมู่บ้านพากันพูดขึ้น

เสียงดังก้องกังวาน

หลินหยางมองกู่ห้าวด้วยสายตาเย็นชา พยักหน้าพูดว่า“ได้! แต่…ผมมีเงื่อนไขหนึ่ง! ถ้าคุณตอบตกลง ผมจะยอมออกมือรักษาลูกชายของคุณ!”