สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2132

เขาเบิกตาโพลงกว้างมองหลินหยาง หลังจากนั้นหัวเราะดังลั่น

“ซ่อมเสร็จแล้ว?ฮ่าๆๆ ตลก! เป็นเรื่องตลกสิ้นดี! หลินหยาง คุณเห็นผมเป็นคนโง่เหรอ?ดอกบัวขาวล้างโลกได้รับความเสียหายถึงระดับไหนคุณคิดว่าผมไม่รู้เหรอ? ผมใช้เวลา เสียเวลาตั้งกี่ปี? ใช้กำลังความคิดไปทั่วสารทิศตั้งเท่าไหร่ จนมาถึงวันนี้ยังไม่สามารถซ่อมดอกบัวขาวล้างโลกได้ แต่คุณ คิดไม่ถึงว่าจะซ่อมได้ในระยะเวลาอันสั้น? น่าตลก! น่าตลกสิ้นดี! !”

ชัดเจนว่าเทพอัคคีไม่เชื่อ หัวเราะเสียงดังลั่นไม่หยุด ตามด้วยจ้องหลินหยาง พูดว่า“คุณเห็นผมเป็นเด็กสามขวบเหรอ?”

“ผมรู้ว่าเทพอัคคีไม่เชื่อหรอก! เพราะฉะนั้นขอเชิญคุณดูสิ่งนี้!”

หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ หยิบภาพแปลนหนึ่งออกมาจากกระเป๋าเสื้อ แล้วยื่นไป

เทพอัคคีขมวดคิ้วเป็นปม มองกระดาษ แล้วรับมาดู

หลังจากนั้น สีหน้าท่าทางของเขาตื่นตะลึงมาก

ดวงตาทั้งสองข้างเหมือนจะหลุดออกมาจากเบ้าตา

“เป็นไปไม่ได้…..เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด…..ภาพองค์ประกอบด้านในดอกบัวขาวล้างโลก….คุณ…..ทำไมคุณถึงได้ทำองค์ประกอบด้านในของดอกบัวขาวล้างโลกออกมาได้เร็วขนาดนี้? เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด! !”เทพอัคคีตะโกนขึ้น

แต่หลินหยางกลับสงบนิ่งมาก

“เทพอัคคี ผมยอมรับว่าวรยุทธ์ของคุณยอดเยี่ยม ฝีมือยอดเยี่ยมเป็นที่หนึ่ง แต่ทุกคนล้วนมีจุดอ่อนจุดแข็งของแต่ละคนไป! คุณเก่งด้านเปลวเพลิง ก็เหมือนกับผมเก่งเรื่องเข็มนั่นแหละ แต่เรื่องเล่ห์กล กลไก เรื่องวิทยาศาสตร์พวกนี้เนี่ย ผมไม่ถนัด คุณใช้เวลาตั้งหลายปีไม่สามารถซ่อมดอกบัวขาวล้างโลกได้ แต่ในสายตาของคนกลุ่มหนึ่งนั้น มันไม่ได้ถือเป็นเรื่องยากอะไรมากมาย! ผมก็แค่จ่ายเงิน เชิญพวกทีมนักวิจัยวิทยาศาสตร์มาทำงาน ให้พวกเขาช่วยซ่อมให้ผม ก็แค่นี้เอง! นี่มันยากเหรอ?”หลินหยางยิ้มพูดขึ้น

“คุณพูดอะไรนะ?”

เทพอัคคีกำหมัดแน่น กลิ่นอายรังสีอำมหิตเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ

เขาโอ้อวดว่าตัวเองเป็นเทพมาโดยตลอด ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ เรื่องการซ่อมดอกบัวขาวล้างโลกนี้ตามที่เขาดู ก็น่าจะมีเพียงตัวเองที่ซ่อมได้ คนอื่นทำไม่ได้หรอก

ถึงได้พบว่าหลินหยางวางของอีกชิ้นหนึ่งลงบนโต๊ะ

นั่นเป็นสิ่งที่เล็กมากแค่กลับมีแสงแผ่ซ่านออกมา

เทพอัคคีมองของสิ่งนั้นด้วยความตะลึงอยู่เป็นเวลานาน ถึงได้พูดออกมาว่า

“แร่ไวเบรเนี่ยม…”

“ใช่ เมื่อไม่นานมานี้ ผมไปที่หมู่บ้านกู่เจี้ยนด้วยตัวเอง และได้เอาแร่ไวเบรเนี่ยมกลับมา เพื่อใช้ซ่อมแซมดอกบัวขาวล้างโลก ท่านเทพ น่าจะเชื่อแล้วใช่ไหม? เพราะตามที่ผมรู้ คุณก็ตามหาแร่ไวเบรเนี่ยมมาโดยตลอด!”หลินหยางยิ้มพูดขึ้น

“ผมก็เพิ่งจะมารู้ทีหลังว่าหมู่บ้านกู่เจี้ยนมีแร่ไวเบรเนี่ยม ผมก็จะไปเอา แต่ถูกทำให้เสียเวลาล่าช้าอยู่บ่อยครั้ง รอตอนที่ผมจะเตรียมตัวไป ดอกบัวขาวล้างโลกก็ถูกคนฝีมือเล่ห์เหลี่ยมจัดชั่วช้าอย่างพวกคุณขโมยไป! หลินหยาง! คุณนี่มันต่ำทรามจริงๆ!”เทพอัคคีด่าตวาดขึ้น