เทพอัคคีจะไม่เชื่อก็ไม่ได้แล้ว
ถึงอย่างไรฝ่ายตรงข้ามก็เอาของสิ่งนี้ออกมาโชว์แล้ว ถ้าไม่ใช่เพื่อซ่อมแซมดอกบัวขาวล้างโลก เขาจะมีได้ยังไง?
“ผมเป็นคนต่ำทรามก็ไม่เลวนะ ! แต่ผมก็ทำเพื่อมีชีวิตรอด!”
หลินหยางเก็บแร่ไวเบรเนี่ยมไว้ แล้วถือดอกบัวขาวล้างโลกไว้ พูดอย่างราบเรียบว่า“เทพอัคคี ความจริงผมไม่อยากเป็นศัตรูกับคุณนะ! ผมพูดกับคุณตรงๆเลย การกลืนกินไฟประหลาด เกิดจากความไม่ตั้งใจของผม จุดมุ่งหมายที่ผมไปสุสานหลิวเหยียนก็ไม่ใช่เพราะไฟประหลาด แต่ผมได้รับการสืบทอด ไม่สามารถละทิ้งได้ และจากนิสัยของคุณ ถ้ารู้ว่าผมได้รับไฟประหลาด คุณจะต้องฆ่าผมแน่นอน! เทพอัคคี! ผมไม่เคยคิดว่าจะต้องเป็นศัตรูกับคุณ แต่คุณอยากเป็นศัตรูกับผม! ความจริงพวกเราไม่จำเป็นต้องเป็นแบบนี้!”
“ไม่จำเป็นต้องเป็นแบบนี้? เหอะ ! คุณทำเรื่องไม่ดีแล้วยังคิดอยากให้คนอื่นเห็นเป็นคนดีเหรอ? ขโมยดอกบัวขาวล้างโลกของผมไป ตอนนี้ยังจะมาพูดว่าไม่อยากเป็นศัตรู? คุณเห็นผมเป็นอะไร? สามารถให้คุณมาหยอกล้อได้ตามอำเภอใจเหรอ?”เทพอัคคีเดือดดาลอย่างมาก
ถ้าในมือหลินหยางไม่ได้กุมดอกบัวขาวล้างโลกไว้นะ เขากระโจนเข้าหานานแล้ว
“เทพอัคคีใจเย็นๆ ผมก็ทำเพื่อปกป้องตัวเอง! ผมเป็นศัตรูกันกับลัทธิปีศาจสวรรค์ ลัทธิปีศาจสวรรค์คิดจะทำลายล้างเมืองเจียงเฉินของผม มาถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าผมไม่มีแผนปกป้องตัวเอง ก็มีแค่เส้นทางแห่งความตายแล้ว เพราะฉะนั้นเลยจำใจต้องเอาดอกบัวขาวล้างโลกไป”หลินหยางส่ายหน้าพูดขึ้น
“เหอะ พูดตามตรง คุณมันก็แค่พวกต่ำทรามไร้ยางอาย!”เทพอัคคีพูดอย่างเย็นชา
“ผมยอมรับ”
หลินหยางส่ายหน้า พูดว่า“แต่ตอนนี้สิทธิของการเป็นฝ่ายรุกอยู่ที่ผม เทพอัคคี ที่ผมพูดไร้สาระกับคุณมามากมายขนาดนี้ ก็คือไม่อยากฆ่าคุณ ถึงอย่างไรคนที่ผมอยากจะรับมือด้วยจริงๆก็คือลัทธิปีศาจสวรรค์! ตอนนี้ ผมอยากให้คุณรีบปล่อยธิดาศักดิ์สิทธิ์มาซะ จากนั้นพาคนของคุณออกไปจากอาณาเขตของเมืองเจียงเฉิน กลับไปที่เกาะเสินหั่วของพวกคุณได้แล้ว! ฟังนะ ผมไม่ได้เจรจากับพวกคุณ แต่ผมสั่งคุณ คุณน่าจะฟังชัดเจนแล้วใช่ไหม?”
“ถ้าผมไม่ถอยล่ะ?”เทพอัคคีพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง พลังในร่างกายเริ่มกระสับกระส่าย
ชัดเจน ว่าเขาไม่อยากจะปล่อยวางไปทั้งอย่างนี้
ถึงอย่างไรเขาก็เป็นเทพอัคคี!
ออกไปแบบนี้เลย เขาจะยินยอมได้ยังไง?
แต่หลินหยางก็ไม่ใช่คนใจดีมีเมตตา
เขาจับดอกบัวขาวล้างโลก ควักเข็มมังกรหงเหมิงมาฝังบนร่างกายตัวเอง เพื่อเพิ่มพูนพลัง เวลาเดียวกันก็ขับเคลื่อนเลือดลมปราณและไฟแปลก เข้าสู่สถานการณ์การต่อสู้
“อย่างนั้นคุณก็ลองดู”หลินหยางจ้องเทพอัคคีด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...