สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2163

"ขอบคุณมาก! ขอบคุณมาก!"

เหยาเชียนซานรู้สึกซาบซึ้งใจจนน้ำตาไหลออกมา

"ขอบคุณผมทำไม? ยังไม่รีบขอบคุณแม่มดหญิงทั้งสองคนอีกเหรอ!" จอมมารกล่าวอย่างเคร่งขรึม

"ใช่ ใช่ ขอบคุณแม่มดหญิงจั่วเหยียน ขอบคุณแม่มดหญิงม่านซาหง!"

เหยาเชียนซานรีบโขกศีรษะลงกับพื้น

แม้ว่าภายในใจของเขาจะมีความคับแค้นเคืองใจต่อม่านซาหงมากเพียงใด แต่ตอนนี้เขากลับไม่กล้าแสดงออกให้เห็น

"ไสหัวไปรักษาอาการบาดเจ็บซะ" จอมมารอ่าวโบกมือ

"ครับ ครับ...."

เหยาเชียนซานเดินออกไปอย่างน่าเวทนา

"พวกคุณก็กลับออกไปซะเถอะ ผมต้องการพักผ่อน!"

จอมมารอ่าวกล่าวพร้อมกับโบกมือส่งแขก

แต่ทุกคนต่างรู้ว่า เขาเพียงแค่ต้องการวิจัยเจ้าดอกบัวขาวล้างโลกนี้เพียงลำพังเท่านั้น

"งั้นเราขอตัวลาก่อน!"

จั่วเหยียนและกงซูอี้เหรินพากันเดินออกไป

ทว่าม่านซาหงกลับไม่รีบที่จะกลับออกไป

"คุณยังมีธุระอะไรเหรอ?"

จอมมารอ่าวชำเลืองมองเธอและถามขึ้น

"ฉันเพียงเล่าเรื่องทั้งหมดให้คุณฟังเท่านั้น ส่วนคุณจะจัดการทำยังไงนั้นก็แล้วแต่คุณจะตัดสินใจ เรื่องนี้ต้องจัดการอย่างระมัดระวัง ทางที่ดีควรจะส่งคนไปขัดขวางเทพอัคคี หมอเทวดาหลินสูญเสียดอกบัวขาวล้างโลกไปแล้ว ฉะนั้นเขาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปต่อสู้อะไรกับเทพอัคคีอีก! ฉะนั้นเขาไม่มีทางไปหาเรื่องอะไรเทพอัคคีแน่นอน เพียงแค่คุณคิดหาวิธี หากไม่ไปขัดขวางเทพอัคคี! และหากเขาได้อาวุธชิ้นนั้นไปครองได้ละก็ เกรงว่าเขาต้องใช้อาวุธนั้นมาแย่งชิงดอกบัวขาวล้างโลกแน่นอน!" ม่านซาหงกระซิบ

"บังอาจ! !"

จอมมารอ่าวโมโหและตวาดออกไป "เทพอัคคีกล้าคิดจะมาแย่งชิงดอกบัวขาวล้างโลกจากผมงั้นเหรอ? ผมต้องสับพวกเขาให้ละเอียดเป็นชิ้นๆ และตายอย่างไร้ศพแน่! !"

"จอมมารอ่าวได้โปรดระงับความโกรธ!"

"ไม่ต้องพูดมาก ผมจะรีบจัดเตรียมกองกำลังเพื่อเดินทางไปทางเหนือที่หนาวจัดและแย่งชิงอาวุธที่สามารถต้านทานดอกบัวขาวล้างโลกมาครอง!" จอมมารอ่าวจ้องมองม่านซาหงอย่างโกรธเกรี้ยว "คุณว่าใครควรเป็นผู้นำกองกำลังนี้ไปถึงจะเหมาะสม?"

ม่านซาหงคิดจะอ้าปาก ทว่าเธอหยุดลงทันทีเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ จากนั้นก็ยิ้มออกมาและกล่าว "จากที่ฉันดูฉันคิดว่าให้เหยาเชียนซานและกงซูอี้เหรินนำกำลังไปจะเหมาะสมที่สุด"

"ทำไมคุณถึงไม่เป็นผู้นำกองกำลัง?"

"ฉันแค่อยากอยู่ใกล้กับคุณเพื่อคอยแบ่งเบาภาระให้คุณ!" ม่านซาหงรีบกล่าว