“นี่คือ....พลังอะไรกัน?”
ม่านซาหงนั่งลงกับพื้นอย่างตกตะลึงพร้อมกับจ้องมองไปที่ดอกบัวขาวที่อยู่ในมือของหลินหยาง
หลินหยางไม่ตอบแต่กลับยื่นดอกบัวขาวล้างโลกในมือไปข้างหน้าอย่างไม่เกรงใจ
ทันใดนั้นเอง ม่านซาหงรู้สึกว่าแสงที่เปล่งประกายตรงหน้านั้นสว่างจ้าจนมองอะไรไม่เห็น
ทั้งหมดเหลือเพียงความขาวโพลน!
ขาวสนิท!
ขาวบริสุทธิ์!
ขาวไม่มีอะไรแปดเปื้อนเจือปน!
จากนั้นเสียงร้องโอดครวญ เสียงขอร้องอ้อนวอนและเสียงร้องไห้ก็ดังมาจากรอบทิศ
ราวกับโลกกำลังถูกกวาดล้างให้หมดสิ้น
และหลังจากนั้นก็เงียบสนิทราวกับไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่
ลัทธิปีศาจสวรรค์....สั่นสะเทือนไปทั่วบริเวณ
ณ บริเวณเนินเขาขนาดเล็กใจกลางลัทธิปีศาจสวรรค์
ครื่น!
ประตูของถ้ำขนาดใหญ่ของเนินเขาขนาดเล็กถูกผลักออก
จากนั้นชายคนหนึ่งที่มียันต์เต็มตัวก็พุ่งออกมาและวิ่งออกไปไกล!
เห็นเพียงบริเวณพื้นที่ราบที่ไกลออกไปมีดอกบัวขาวบริสุทธิ์ดอกหนึ่งถูกปล่อยออกมา
ดอกบัวราวกับปากเหวที่พร้อมกลืนกินทุกสิ่ง
ภูเขาทุกลูก ต้นไม้ แม่น้ำ....ต่างถูกมันปกคลุมปิดทับและฝังลง
สวรรค์และพื้นดินต่างถูกฉีกขาด
ลัทธิปีศาจสวรรค์สั่นสะเทือนอย่างบ้าระห่ำ
และบรรดาคนของลัทธิปีศาจสวรรค์ที่อยู่บริเวณรอบๆ ถ้ำก็ต่างพากันตกใจจนทรุดลงกับพื้นโดยไม่กล้าขยับไปไหน
“นี่คือ....ดอกบัวขาว?”
ชายคนนั้นจ้องมองไปที่ดอกบัวขนาดมหึมาอย่างตกตะลึงและบ่นพึมพำ
ชายคนนั้นรีบหยิบยาอายุวัฒนะของลัทธิปีศาจสวรรค์ขึ้นมาพร้อมกับป้อนเข้าไปในปากของปี่อันฮวา
ทำให้ปี่อันฮวาค่อยๆ ฟื้นกลับมาอาการดีขึ้น ทว่าเธอยังคงไม่สามารถขยับได้และร่างกายก็เจ็บปวดอย่างมากเช่นกัน
“จอมมารอ่าวเป็นคนทำใช่ไหม?” ชายคนนั้นกล่าวอย่างเกรี้ยวกราด “คุณวางใจได้ ผมจะทำให้เขาต้องเจ็บปวดและทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสและตายจากโลกนี้ไปพร้อมกับความแค้นใจ!”
“ไม่...ไม่นะคะ....จอมมารอ่าวไม่ได้เป็นคนทำ จอมมารอ่าวถูกพวกเราฆ่าตายไปแล้ว....เป็น....เป็นหมอเทวดาหลินต่างหาก! หมอเทวดาหลินแห่งเจียงเฉิน....เขาเป็นคนทำ!” ปี่อันฮวากล่าวอย่างเจ็บปวด
“อะไรนะ? หมอเทวดาหลินแห่งเจียงเฉิน?”
ชายคนนั้นขมวดคิ้วด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“ทั้งหมดนี้....ล้วนเป็นแผนการของหมอเทวดาหลิน...เขาสั่งให้ม่านซาหงนำดอกบัวขาวล้างโลกมาแสร้งทำเป็นยอมจำนนเพื่อหลอกใช้จอมมารอ่าว....เพื่อหลอกล่อจอมมารทั้งหมด....ให้มาที่ผิงม่อหยวน จากนั้นก็จัดการทั้งหมดในคราเดียว! ดอกบัวขาวล้างโลกที่ม่านซาหงนำมานั้นขาดอุปกรณ์ชิ้นหนึ่งทำให้ไม่สามารถกระตุ้นการทำงานของมันได้ เมื่อเราฆ่าจอมมารอ่าวไปแล้ว...เขาถึงจะซ่อมแซมดอกบัวขาวล้างโลกนั้นและกระตุ้นการทำงานของมัน....พังลง! ทั้งหมดพังลงหมดแล้ว....รีบไปเชิญเจ้าลัทธิมาเถอะ...รีบไปเรียกเจ้าลัทธิ! !” ปี่อันฮวากล่าวอย่างตื่นตระหนก
ชายคนนั้นหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธพร้อมกับจับจ้องไปที่ดอกบัวขาวที่อยู่ไกลออกไปอย่างเคียดแค้นและตะโกนออกไป “แม่ทัพปีศาจลำดับที่ยี่สิบสี่อยู่ที่ไหน?”
“อยู่นี่!”
“ตามผมไปฆ่ามัน!”
“รับทราบ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...