สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2246

“หลินหยาง ! พวกเราไปกันเถอะ!”

เวลานี้ ซูเหยียนหลุดออกมาจากการเกาะกุม แล้วพูดขึ้นด้วยความเดือดดาลว่า”คนพวกนี้ปฏิบัติแบบนี้กับพวกเรา ! พวกเราจะยังอยู่ทำอะไรที่นี่?”

“คุณซูเหยียน….”

“ไม่ต้องพูดแล้ว! ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันขอออกจากกลุ่มธุรกิจซางเหมิง! ขอร้องต่อไปอย่าได้มารบกวนพวกเราสองสามีภรรยาอีก!”

ซูเหยียนเดือดดาล ดึงลากหลินหยาง หมายจะออกไปจากที่นี่

ทุกคนแสดงสีหน้าประหลาดใจออกมา

มีตั้งกี่คนที่ฝันอยากเข้ากลุ่มธุรกิจซางเหมิง แต่ทำไม่ได้ วันนี้ซูเหยียนกลับละทิ้งกลุ่มธุรกิจซางเหมิงเพื่อสามีไม่เอาไหนของตัวเองนะเหรอ?

ผู้หญิงคนนี้….บ้าไปแล้วไหม?

ไม่ว่าใครก็ต่างไม่เข้าใจ

“คุณซู ช้าก่อนครับ!”

และเวลานี้ จู่ๆเจิ้งอวี้จ่างก็ลุกขึ้นพูดว่า”ขอให้ผมได้เจรจากับคุณก่อน!”

“ยังมีอะไรจะต้องคุยคะ?”ซูเหยียนพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

เจิ้งอวี้จ่างมองไปทางหลิงฮุ่ย หลิงฮุ่ยพยักหน้า จากนั้นเจิ้งอวี้จ่างได้หันมาพูดว่า“คุณซูเหยียน ไปห้องด้านข้างกับพวกเราได้ไหม ผมกับคุณหลิงฮุ่ยมีเรื่องจะคุยกับคุณ”

“คุยอะไรคะ?”ซูเหยียนถามอย่างระแวดระวัง

“วางใจ คุณซู เป็นเรื่องดี!”เจิ้งอวี้จ่างยิ้มพูดขึ้น

ซูเหยียนค่อนข้างลังเลใจ เหลือบไปมองหลินหยาง

หลินหยางยิ้มเล็กน้อย พูดว่า“อยากไปก็ไปเถอะ”

“ถ้าอย่างนั้นฉันไม่ไป”ซูเหยียนส่ายหน้า“ฉันไม่มีอะไรที่ต้องคุยกับพวกคุณแล้ว”

“คุณซูเหยียน พวกเรากำลังช่วยคุณ!คุณต้องเข้าใจนะ ตอนนี้คุณเข้าร่วมประชุมหัวหน้ามังกร กลุ่มธุรกิจซางเหมิง ไม่ใช่ว่าคุณอยากจะถอนตัวก็ถอนเลย เพราะคุณรู้ความลับด้านในองค์กรแล้ว! คุณรู้ไหมว่านี่หมายความว่ายังไง?”เจิ้งอวี้จ่างพูดขึ้น

ถ้าแม้จะไม่ได้พูดออกมาอย่างเปิดเผย แต่คนที่อยู่นี่ต่างฉลาด พวกเขารู้ดีว่าหมายความว่ายังไง

ถ้าซูเหยียนออกไปทั้งอย่างนี้เลย ความลับขององค์กรต้องเก็บงำ ไม่แน่ว่าจะต้องฆ่าคนเพื่อทำการปิดปากไว้แล้ว

ซูเหยียนสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย กัดฟันกรอด พูดว่า“เพราะฉะนั้น ชาตินี้ฉันจะต้องผูกติดอยู่กับพวกคุณไปตลอดเหรอคะ? จะออกจากกลุ่มธุรกิจซางเหมิงไม่ได้เลยเหรอ?”

ซูเหยียนเงียบอยู่สักพักหนึ่ง ถึงได้พยักหน้า

นี่คุยอะไรกันแน่?

หลินหยางรู้สึกหนักอึ้ง สัมผัสได้ว่าผิดปกติ

แต่เขากลับเห็นเจิ้งอวี้จ่างทอดถอนหายใจอย่างโล่งอก ยิ้มออกมา จากนั้นทั้งสองคนได้พาซูเหยียนออกมาด้านนอก

“ยินดีด้วยคุณซู ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณสามารถขึ้นสู่ตำแหน่งสูงโดยไม่ต้องเปลืองแรงแล้ว”เจิ้งอวี้จ่างหัวเราะเฮอะๆพูดขึ้น

“เสี่ยวเหยียน พวกคุณคุยอะไรกัน?”หลินหยางรีบถามขึ้น

แต่ซูเหยียนกลับมีสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย รีบก้มหน้าพูดว่า”คือ….ไม่มีอะไรค่ะ พูดกันเรื่อยเปื่อย”

หลินหยางชะงักงัน

ซูเหยียน…..คิดไม่ถึงว่าจะเลือกปิดบัง?

แปลกมาก