สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2264

หานซ่าวตัวสั่นเทา ก้นบึ้งหัวใจหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

เขาจะรู้ที่ไหนล่ะว่าตัวเขาเองจะถูกหลอกแล้ว!

ในเวลานี้อาการป่วยของผู้บัญชาการมู่ถึงขั้นภาวะวิกฤติแล้ว ถ้าผู้บัญชาการมู่ตาย อย่างนั้นเขา….ก็ต้องกลายเป็นตัวก่อการหายนะหลักแล้วสิ!

ทำยังไงดี?

จะทำยังไงดี?

หรือว่าฉันต้องกลายเป็นนักโทษของดินแดนมังกรเหรอ?

หานซ่าวหวาดกลัวจนทำอะไรไม่ถูก

“เด็กน้อย อย่ากลัวเลย ฉันเคยพูดแล้ว โชคชะตาฟ้าลิขิต เขามีอายุมาถึงขนาดนี้ ก็เพียงพอแล้ว ช่วยชีวิตไม่ได้ก็คือช่วยชีวิตไม่ได้ อย่าได้คับแค้นใจเป็นกังวลเลย” หญิงชราทอดถอนหายใจอย่างแผ่วเบา ภายในแววตาขุ่นมัวทอประกายเหมือนผ่านโลกมาโชกโชน

“คุณย่า” หานซ่าวอดกลั้นไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมา

“เป็นผู้ชายโตขนาดนี้แล้วจะร้องอะไร? เป็นถึงหลานของผู้บัญชาการ! จะมาแสดงท่าทีแบบนี้ได้ยังไง? ถ้าเกิดเขาฟื้นมาแล้ว เห็นท่าทางแบบนี้ของหานซ่าว จะต้องโมโหตายแน่เลย!”

ในเวลานี้ มีคนจำนวนหนึ่งเดินเข้ามา ชายวัยกลางคนหนึ่งในนั้นหรี่ตามองมาทางหานซ่าวและตะโกนขึ้น

หานซ่าวตัวสั่นเทา พูดพลั้งปากเสียงสั่นระริกว่า:“คุณพ่อ! !”

“ทำไมฉันถึงได้มีลูกโง่แบบแกออกมาได้?” หานเหว่ยหลงตะคอกขึ้น และรีบพูดกับชายผู้อาวุโสที่อยู่ด้านข้างว่า:“คุณจ่งเหล่า เชิญคุณรีบลงมือเถอะครับ’”

“อืม!”

ผู้อาวุโสจงเหล่าที่อยู่ด้านข้างรีบเดินมาข้างหน้าทันที เพื่อจับแมะชีพจรผู้บัญชาการมู่

แต่เมื่อสัมผัสข้อมือของผู้บัญชาการมู่ สีหน้าของผู้อาวุโสถึงกับเคร่งขรึมทันที

“ชีพจรเล็กมาก เป็นจุดเส้นตายแล้ว เหลือพยุงอีกแค่ลมหายใจเฮือกสุดท้าย และลมหายใจนี้สามารถหมดไปได้ทุกเวลา สถานการณ์แย่อย่างมาก !”ผู้อาวุโสจงเหล่าพูดขึ้น

“จ่งเหล่า แค่คุณช่วยผู้บัญชาการได้ คุณต้องการอะไรได้หมดทุกอย่าง ไม่มีปัญหาเลย!” หานเหว่ยหลงรีบพูดขึ้น

“ผู้บัญชาการมู่ปกป้องรักษาดินแดนมังกรมาตลอดชีวิต พวกเราได้อยู่อย่างสงบสุข เพราะวีรบุรุษคนแข็งแกร่งเหล่านี้ วันนี้ผมจะทำให้เต็มกำลังความสามารถ เพื่อรักษาผู้บัญชาการมู่ให้ดี!” ผู้อาวุโสพูดขึ้น

“ขอบคุณมากจ่งเหล่า!”

พวกหานเหว่ยหลงตื้นตันใจอย่างมาก

หญิงชราเองก็น้ำตาคลอเบ้ามองไปทางจ่งเหล่าด้วยความหวัง

“คุณปู่!”

ในเวลานี้ มีผู้หญิงผมยาวสวมเสื้อสีแดงวิ่งพุ่งเข้ามาด้านในห้อง

“หลิงเอ๋อร์?”

หานซ่าวตัวสั่นเทา มองมาทางผู้หญิงคนนี้

ใบหน้าเล็กของผู้หญิงคนนี้ละมุนละไมงดงาม รูปร่างได้สัดส่วน ดวงตาทั้งสองข้างสดใส

สีหน้าเธอเต็มไปด้วยความร้อนใจ หลังจากเข้ามาด้านในห้องสายตาของเธอก็จับจ้องมองไปที่ร่างมู่ไท่จี๋ทันที

เมื่อรู้ว่ามีแพทย์ผู้เก่งกาจมารักษามู่ไท่จี๋ ก็สบายใจขึ้นมาไม่น้อย

แต่จุดมุ่งหมายของผู้หญิงคนนี้ชัดเจนเลยว่าไม่ใช่แค่มาหาปู่ของตัวเอง

“หานซ่าว!”

ผู้หญิงคนนี้หันหน้ากลับไปมอง และถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“หลิงเอ๋อร์ คุณ….คุณฟังผมอธิบายก่อน!” หานซ่าวตัวสั่นเทา รีบพูดขึ้น

“พูดไร้สาระมันน้อยๆหน่อย !ไสหัวออกมา!” ฝ่ายผู้หญิงพูดด้วยน้ำเสียงโกรธเคือง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน