สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2286

“ถึงแม้ดอกบัวขาวล้างโลกจะมีอานุภาพมาก แต่ภูมิประเทศของฝูหลงหลิงซับซ้อนมาก ง่ายต่อการซุ่มกำลัง ผมเอาดอกบัวขาวล้างโลกถลันเข้าไป พอติดหลุมพรางของฝ่ายตรงข้าม ต่อให้มีดอกบัวขาวล้างโลกก็ยากที่จะช่วยได้! ผมรู้ว่าทุกท่านอยากจะช่วยเทพอัคคี แต่สถานการณ์เป็นแบบนี้ พวกเราก็ควรที่จะระมัดระวังตัว”หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

สายตาของทุกคนมีความไม่ยินยอม หนึ่งคนในนั้นเดินมา

“หมอเทวดาหลิน ถึงแม้การกระทำก่อนหน้านี้ของท่านเทพอัคคีจะทำให้ทุกคนหวาดกลัว แต่ไม่ว่ายังไงท่านเทพอัคคีก็เป็นอาจารย์ที่ถ่ายทอดทักษะวิชาเปลวไฟให้พวกเรา วันนี้ท่านอาจารย์ลำบาก พวกเราจะเพิกเฉยไม่แยแสได้ยังไง?ในเมื่อหมอเทวดาหลินอยากจะนั่งรอโชคชะตา อย่างนั้นเชิญคุณไปที่หุบเขาทางทิศตะวันตกเฉียงใต้เถอะ ส่วนพวกเราจะเดินหน้าหาที่อยู่ของท่านอาจารย์เพื่อช่วยเขาออกมาเอง!”

พูดจบ คนคนนั้นเลยโบกมือ พูดว่า“คนที่จะไปหาท่านอาจารย์กับฉัน ไปกันเลย!”

“ไป!”

คนของเกาะเสินหั่วคึกคักตามคนผู้นั้นออกไป

“ทุกท่าน! ทุกท่าน! รอเดี๋ยว! ช้าก่อน!”

สายลับตะโกนขึ้น

แต่กลับไร้ประโยชน์

หลินหยางมองไปอย่างเฉยชา บนใบหน้าไร้ซึ่งความรู้สึก

หลังจากคนจำนวนมากออกไป หลินหยางส่ายหน้า พูดอย่างราบเรียบว่า“พวกเราไปกันเถอะ”

“ประธานหลิน ทำไมคุณถึงไม่เกลี้ยกล่อมพวกเขา?”สายลับถามขึ้น

“เกลี้ยกล่อมไม่ได้ พวกเขาไม่ได้มีใจเดียวกับผม พวกเขาติดตามธิดาศักดิ์สิทธิ์มา ไม่เคยจงรักภักดีต่อผม ที่ตามผมมากัน สาเหตุเป็นเพราะธิดาศักดิ์สิทธิ์ ในเมื่อพวกเขาต้องการช่วยตัวเอง ผมก็ไปห้ามไม่ได้ พวกเราทำหน้าที่ของพวกเรากันเถอะ”

หลินหยางพูดอย่างอึมครึม

แค่แย่งชิงกระจกน้ำแข็งมาได้ การเดินทางครั้งนี้ก็ถือว่าไม่สูญเปล่าแล้ว

พูดจบ ก็พากันมุ่งหน้าไปที่ฝูหลงหลิง

……

เวลานี้ ด้านในร่องน้ำระหว่างภูเขาของฝูหลงหลิง มีเงาร่างจำนวนหนึ่งเดินออกมาอย่างระมัดระวัง และพากันมองพิจารณา เมื่อเห็นบริเวณโดยรอบไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ก็รีบวิ่งไปตรงธารน้ำตก จากนั้นเอากระบอกไม้ไผ่เติมน้ำใส่ แล้วเข้าไปในถ้ำเล็กๆที่อยู่ด้านหลัง

เวลานี้ด้านในถ้ำมีลูกศิษย์เกาะเสินหั่วนั่งอลหม่านกันอยู่

ร่างกายพวกเขาเต็มไปด้วยเลือด แต่ละคนจนตรอกอย่างมาก มีบางคนแขนขาหัก มีแค่เสื้อผ้าห่อหุ้มไว้ง่ายๆ มีบางคนนอนโอดครวญ หายใจโรยรากันแล้วตอนนี้

ส่วนเทพอัคคี นอนสลบเหมือดอยู่ด้านในสุด

ลูกศิษย์ที่ออกไปเอาน้ำเดินเข้าไปหาอย่างระมัดระวัง จากนั้นเอาน้ำไปกรอกเข้าไปของเทพอัคคี

หลังจากนั้นไม่นาน เทพอัคคีจึงได้ลืมตาขึ้นช้าๆ

“ท่านอาจารย์ ท่านโอเคไหม?”ลูกศิษย์คนหนึ่งน้ำตาคลอเบ้า ร่ำไห้ถามขึ้น

“ฉัน…ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร….ตอนนี้พวกเราอยู่ที่ไหนเหรอ?”เทพอัคคีถามด้วยน้ำเสียงอิดโรย

“อยู่ที่ฝูหลงหลิง ! คนของลัทธิปีศาจสวรรค์ตามไม่หยุดหย่อน ผู้อาวุโสจำนวนหนึ่งได้พาพวกเรามาหลบอยู่ที่นี่ ตอนนี้คนของลัทธิปีศาจสวรรค์ได้ครอบคลุมทั้งฝูหลงหลิงไว้หมดแล้ว หมายจะฆ่าพวกเราให้ตายหมดสิ้น พวกเราเลยต้องมาหลบอยู่ที่นี่ เพื่อรอคนมาช่วย!”ลูกศิษย์คนนั้นร้องไห้พูดขึ้น

“รอคนมาช่วย?”

นัยน์ตาของเทพอัคคีมีความลังเลใจแฉลบผ่าน“ใคร….จะมาช่วยพวกเราได้?”

“ธิดาศักดิ์สิทธิ์ไงครับ!”ลูกศิษย์คนนั้นรีบพูดขึ้น“พวกเราได้ติดต่อธิดาศักดิ์สิทธิ์แล้ว และให้เพื่อนพ้องที่อยู่เมืองเจียงเฉินมาช่วยด้วย พวกเขาน่าจะใกล้มาถึงแล้ว!”

“ธิดาศักดิ์สิทธิ์?“

เทพอัคคีเงียบอึมครึม เป็นเวลานานถึงได้ส่ายหน้า

“ฉันทำลายวรยุทธ์ของเธอ! หมายจะฆ่าเธอ คิดไม่ถึงเลยว่าหลังจากเธอรู้ข่าวแล้วจะยอมมาช่วย ฉัน….ทำผิดต่อเธอ!”

“ท่านอาจารย์ ท่านอย่าพูดอย่างนี้เด็ดขาด ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น สุดท้ายพวกเราก็คือคนของเกาะเสินหั่ว!”

“ใช่ๆ!”

ทุกคนพูดปลอบใจ

เทพอัคคีมองมาที่คนเหล่านี้ด้วยสายตาเฉยชา ภายในใจรู้สึกสับสนเป็นอย่างมาก

หลังจากภายในใจของเขามีความคิดชั่วร้ายปรากฎ เขาก็พบว่าสภาพจิตใจของเขาก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เขาไม่หยิ่งยโสและโหดเหี้ยมเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป และเขาไม่เพิกเฉยต่อชีวิตและความตายของลูกศิษย์ของเขาแล้ว

หรือว่าเขาทะลวงฌานระดับนี้ได้แล้ว?

เทพอัคคีสูดหายใจเข้าลึกๆ พร้อมกับหลับตาลง

“เทพอัคคี ไม่ต้องเสียใจ เล่ากันว่าธิดาศักดิ์สิทธิ์ได้ขอร้องหมอเทวดาหลินด้วย หวังว่าหมอเทวดาหลินจะมาช่วย แต่ไม่รู้ว่าเขาจะมาไหม”เวลานี้ ได้มีลูกศิษย์คนหนึ่งพูดขึ้น

พอพูดคำนี้ออกมา ทุกคนกลายเป็นฮึกเหิมขึ้นมาทันที

“ถ้าหมอเทวดาหลินมา อย่างนั้นพวกเราก็ไม่ต้องเป็นกังวลใจแล้ว”

“จากทักษะทางการแพทย์ของหมอเทวดาหลิน ถ้าจะรักษาพวกเราถือว่าเป็นเรื่องง่ายเลย!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน