สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2287

การต่อสู้ทางด้านนั้นเหมือนว่ากำลังโรมรัน

แต่ทุกคนไม่กล้าหยุด แต่ละคนอาศัยต้นไม้บนภูเขาปกปิดเงาร่าง และรีบมุ่งหน้าไปยังหุบเขาทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ

ไม่นาน ทุกคนก็มาถึงหุบเขานี้

“แค่พวกเราผ่านหุบเขานี้ไปได้ ก็ออกไปจากฝูหลงหลิงได้แล้ว ด้านนอกฝูหลงหลิงมีเมืองเล็กๆอยู่ พอเราถึงเมืองนั้นก็โดยสารรถไปที่เมืองหลวง เมืองหลวงเป็นสถานที่สำคัญ ถึงแม้ลัทธิปีศาจสวรรค์จะกำเริบเสิบสานยังไง ก็ไม่กล้าสามหาวหรอก รอพวกเราพักฟื้นแล้ว ค่อยไปคิดบัญชีกับพวกลัทธิปีศาจสวรรค์!”ผู้อาวุโสคนหนึ่งพูดขึ้น

เทพอัคคีพยักหน้า พูดว่า“ข้ามหุบเขา!”

“ไป!”

ทุกคนสาวเท้ารีบออกเดินทางอย่างว่องไว

หุบเขาคับแคบ ง่ายต่อการถูกซุ่มโจมตี

แต่ทุกคนเชื่อว่าตอนนี้คนลัทธิปีศาจสวรรค์จะต้องล้อมรอบโจมตีคนของเกาะเสินหั่วที่มาจากเมืองเจียงเฉินอยู่อย่างแน่นอน น่าจะไม่มาสนใจทางด้านนี้

ถึงแม้ทุกคนจะเจ็บปวดหัวใจ แต่เวลานี้ก็ทำได้เพียงเลือกหนี

ตอนที่ทุกคนมาถึงตรงกลางหุบเขา จู่ๆก็มีเสียงฝีเท้าถี่ยิบดังขึ้นมา

คนของเทพอัคคีหยุดฝีเท้าทันที

เทพอัคคีที่นอนอยู่บนเปลลุกขึ้นมามองไปทางด้านหน้าอย่างยากลำบาก

เขาเห็นหุบเขาแคบยาวทางด้านหน้า ปรากฎเงาร่างของคนลัทธิปีศาจสวรรค์เป็นจำนวนมาก

และเวลาเดียวกัน ด้านหลังของทุกคน ก็ปรากฎคนของลัทธิปีศาจสวรรค์เป็นจำนวนมาก

ทุกคนตกอยู่ในสถานการณ์สิ้นหวัง พวกเขาถูกปิดกั้นทั้งหน้าและหลัง จึงยากที่จะหลบหนี

“แย่แล้ว พวกเราถูกล้อม”

“ทำไมถึงเป็นแบบนี้? คนลัทธิปีศาจสวรรค์เหล่านี้ไม่ได้ไปสู้กับคนของเจียงเฉินทางด้านนั้นเหรอ?”

“ทำไมพวกมันถึงได้มาปรากฏตัวอยู่ที่นี่?”

คนเกาะเสินหั่วลุกลี้ลุกลน แต่ละคนเตรียมจะสู้

แต่พวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส จะสู้คนของลัทธิปีศาจสวรรค์ที่เหมือนหมาป่าเหมือนเสือแบบนี้ได้ยังไง?

“เทพอัคคี ดูสิว่าครั้งนี้พวกคุณจะวิ่งไปทางไหน?”

เวลานี้ มีผู้ชายคนหนึ่งเดินออกมาจากซอกเขา

พอมองดูก็รู้ว่าเป็นอันเซวียน ลูกศิษย์ของเจ้าลัทธิ!

เขาสวมใส่ชุดสีขาว ในมือกำดาบปีศาจ ดวงตามองด้วยสายตาเหยียดหยามหัวจรดเท้า

“อันเซวียน! คิดไม่ถึงว่าแกจะมาซุ่มโจมตีอยู่ตรงนี้นานแล้ว ยังไง? แกรู้ว่าฉันจะไม่ไปช่วยสนับสนุนลูกศิษย์เหล่านั้นที่มาจากเมืองเจียงเฉินเหรอ?”เทพอัคคีถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“แน่นอน!เพราะคนพวกนั้นไม่ใช่ลูกศิษย์ของเกาะเสิ่นหัวตั้งแต่แรกแล้ว เป็นคนที่ฉันสั่งแสร้งทำให้มาเข่นฆ่ากัน! เพื่อล่อแกออกมายังไงล่ะ”อันเซวียนหัวเราะฮ่าๆเสียงดังลั่น

“อะไรนะ? แสร้ง?”

เทพอัคคีชะงักงัน

การต่อสู้ตรงภูเขาทางด้านนั้น เป็นแค่อันเซวียนสร้างสถานการณ์ขึ้นมาเอง!

“เป็นแบบนี้นี่เอง!”

นัยน์ตาของเทพอัคคีมีความเดือดดาลแฉลบผ่าน“คิดไม่ถึงว่าวีรบุรุษอย่างฉัน จะมาติดกับดักแผนชั่วของแก!”

“วีรบุรุษ? เหอะ ในสายตาของฉัน ก็มันก็แค่คนโง่ การฆ่าแกมันง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ!”

อันเซวียนหัวเราะอย่างเยือกเย็น พูดเหยียดหยามว่า“ลงมือ ฆ่ามันแล้วเอากระจกน้ำแข็งมา รอฉันได้กระจกน้ำแข็งมา ฉันจะไปโจมตีเมืองเจียงเฉิน ฆ่าไอ้หมอเทวดาหลิน!”

“ฆ่า!”

คนลัทธิปีศาจสวรรค์พากันโจมตี

“รบ!”

เทพอัคคีตะคอกขึ้น จากนั้นจะขับเคลื่อนพลังที่เหลืออันน้อยนิด ลุกขึ้นยืน หมายจะฆ่าพวกลัทธิปีศาจสวรรค์

แต่เขายังไม่ทันได้ขับเคลื่อนพลัง ปากก็กระอักอาเจียนออกมาเป็นเลือด คนเดินโซเซแทบจะล้มลงบนพื้น

“ท่านเทพอัคคี! !”

“ท่านอาจารย์!”

“ท่านเป็นยังไงบ้าง?”

ทุกคนรีบมาประคองเขา แต่ละคนน้ำตาไหลพราก

“ฉันไม่เป็นไร ลงมือ! ฆ่าคนลัทธิปีศาจสวรรค์พวกนี้ให้หมด วันนี้ต่อให้ต้องตาย ก็อย่าได้ให้พวกมันเสวยสุข! !”

เทพอัคคีตะโกนขึ้น ควักเอากระจกน้ำแข็งออกมา จากนั้นยกขึ้นสูง พูดอย่างเย็นชาว่า“อันเซวียน! แกอยากได้สิ่งนี้ไปสู้กับหมอเทวดาหลินใช่ไหม? เชอะ ฉันไม่ให้แกสมหวังหรอก ต่อให้ฉันต้องตาย ก็จะทำลายมันด้วย! แกมาเสียเที่ยวแล้วล่ะ”

พูดจบ เทพอัคคีก็ออกแรง คิดไม่ถึงว่ากระจกน้ำแข็งจะร้าว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน