สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2290

หลังจากนั้นไม่นาน หลินหยางก็วางหูโทรศัพท์และมองดูผู้คนจากเกาะเสินหั่วที่กำลังจะจากไป

"ผู้อาวุโสหวง เดี๋ยวก่อน ผมมีอะไรจะถามคุณสักเล็กน้อย" หลินหยางร้องเรียก

"หมอเทวดาหลินมีอะไรจะถามเหรอ?" ผู้อาวุโสของเกาะเสินหั่วมองไปด้วยความสงสัย

"ผมอยากถามเกี่ยวกับ...เรื่องของธิดาศักดิ์สิทธิ์" หลินหยางกล่าวอย่างเคร่งขรึม

"ธิดาศักดิ์สิทธิ์เหรอ?"

ผู้อาวุโสหวงแสดงสีหน้าประหลาดใจและไม่นานเขาก็ทำหน้านิ่งเฉยเหมือนเดิมและกล่าว "หมอเทวดาหลิน เรื่องของธิดาศักดิ์สิทธิ์นั้น ผมก็...ไม่ได้รู้อะไรมากนัก ต่อให้คุณถามผม ผมก็ไม่สามารถให้คำตอบอะไรคุณได้"

"ผู้อาวุโสหวงไม่อยากพูด?" หลินหยางถามอย่างเคร่งขรึม

"ไม่ใช่ไม่อยากพูด ผม...ผมไม่รู้อะไรเลยจริงๆ" ผู้อาวุโสหวงแสดงสีหน้าลำบากใจ

"ดูเหมือนว่าผมจะใจดีมากเกินไป ผมอุตส่าห์ช่วยพวกคุณจากความหายนะ และยังรักษาบาดแผลให้กับเทพอัคคี ทว่าสิ่งที่ได้กลับคืนมาคือความแอบซ่อนหมกเม็ดและความไม่จริงใจ ถ้างั้นผมว่าผมไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีกแล้ว ในเมื่อทุกท่านไม่มีความจริงใจต่อผม งั้นพวกคุณก็รีบออกไปจากเจียงเฉินและอย่าโทษถ้าผมทำอะไรไปหลังจากนี้"

หลินหยางกล่าวอย่างเย็นชาและจากนั้นก็โบกมือ "เข้ามานี่"

"หมอเทวดาหลิน!"

"ไล่คนของเกาะเสินหั่วออกไปให้หมด"

"หมอเทวดาหลิน ยังมีอีกหลายคนที่ยังไม่ได้รักษาเลย..."

"ไม่ต้องสนใจ ไล่พวกเขาออกจากเจียงเฉินให้หมด!"

"ครับ!"

ชายคนนั้นขานรับและวิ่งออกไป

"ช้าก่อน!"

ขณะนี้เอง ผู้อาวุโสหวงก็ตะโกนขึ้นมา

"ทำไม? ผู้อาวุโสหวงยังมีเรื่องอะไรจะพูดเหรอ?" หลินหยางหันไปถามอย่างเย็นชา

"หมอเทวดาหลิน ทำไมคุณต้องทำแบบนี้ด้วย?" ผู้อาวุโสหวงถอนหายใจและมองไปรอบๆ ก่อนจะกล่าว "ที่นี่ไม่สะดวกที่จะพูด หมอเทวดาหลิน เราไปหาที่นั่งคุยกันดีกว่า"

"ได้"

ทั้งสองเดินไปที่ห้องทำงานห้องหนึ่งและจากนั้นก็ล็อกประตูห้องลง

หลินหยางรินน้ำชาให้ผู้อาวุโสหวง

ทว่าเมื่อเห็นผู้อาวุโสหวงนั่งไม่ติดแบบนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่อยากพูดเรื่องของธิดาศักดิ์สิทธิ์เท่าไร

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน จากนั้นผู้อาวุโสหวงก็เอ่ยปากขึ้นมา

"พูดตามความจริงแล้ว มีเพียงเทพอัคคีเท่านั้นที่กล้ารับธิดาศักดิ์สิทธิ์เป็นลูกศิษย์"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน