สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2311

คนของตระกูลเย่ต่างเหลือเชื่อและไม่อาจยอมรับกับเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ได้

"หมอเทวดาอัน! ได้โปรดช่วยลูกสาวฉันด้วยเถอะ! ขอร้องล่ะ! ขอเพียงสามารถรักษาลูกสาวของฉันให้หายได้ จะให้ฉันทำอะไรก็ยอม!"

คังฮุ่ยวิ่งเข้ามาและคุกเข่าลงร้องไห้ต่อหน้าหมอเทวดาอัน

ผู้คนที่อยู่รอบๆ ต่างเสียใจอย่างมาก

คังฮุ่ยเป็นคนเรียบร้อย ฉลาดและอ่อนโยนมาแต่ไหนแต่ไร แต่เพราะการจากไปของลูกสาวทำให้เธอเสียสติไปโดยสิ้นเชิง

เธอเก็บกลั้นไม่ได้อีกต่อไปแล้ว

"คุณคังคะ! ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากช่วยชีวิตคุณหนูเย่นะคะ แต่เพราะฉันไม่สามารถจริงๆ คุณหนูเย่ตายไปแล้ว ฉันมีความสามารถเพียงแค่นี้จะเอาความสามารถที่ไหนไปทำให้เธอฟื้นขึ้นมาได้? ต้องขอโทษด้วยนะคะ" หมอเทวดาอันถอนหายใจ

"ซินอวี่! ลูกสาวแม่!" คังฮุ่ยร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวดและแทบขาดใจ

คนอื่นๆ ก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ตาม

หญิงชราเย่มองไปโดยไม่พูดอะไร

"หมอเทวดาอัน ไม่มีหนทางอื่นแล้วจริงๆ เหรอ?" หญิงชราเย่ถอนหายใจและถามเสียงแหบแห้ง

"วิธี...ก็พอมีอยู่ แต่โอกาสน้อยมาก ฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะสำเร็จไหม!" หมอเทวดาอันกล่าว

เมื่อพูดออกไป ทุกคนต่างเงยหน้าขึ้นมา

"หมอเทวดาอัน! วิธีอะไร? รีบพูดออกมาเร็วเข้า!" คังฮุ่ยกล่าวอย่างร้อนใจ

หมอเทวดาอันยิ้มอย่างขมขื่น "อันที่จริง...เพียงแค่สามารถเชิญหมอเทวดาหลินแห่งเจียงเฉินมาได้ ไม่แน่อาจยังพอช่วยคุณหนูเย่ได้! หมอเทวดาหลินแห่งเจียงเฉินมีความสามารถทางการแพทย์ที่น่าทึ่งและไม่มีใครเทียบได้ ว่ากันว่าเขารู้ทักษะวิชาโบราณจำนวนมาก และมีความสามารถทำให้คนตายฟื้นขึ้นมาได้ หากเขายื่นมาเข้าช่วย! ไม่แน่คุณหนูเย่อาจยังพอมีโอกาสรอด"

"หมอเทวดาหลิน?"

ทุกคนต่างตกตะลึง

"ใช่ หมอเทวดาหลิน! ความสามารถของเขาเก่งกาจกว่าฉันหลายสิบเท่า เขาอาจ...พอมีหนทาง" หมอเทวดาอันกล่าว

"นั้นรีบส่งคนไปเชิญหมอเทวดาหลินที่เจียงเฉินเร็วเข้า!" คังฮุ่ยกล่าวว

"หมอเทวดาหลินไม่ได้เชิญมาง่ายๆ เขาเป็นถึงคนใหญ่คนโตและมีชื่อเสียงในเจียงเฉิน! และตระกูลเย่ของเราก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขา ทำไมเขาต้องมาช่วยเราด้วย?" คนของตระกูลเย่คนหนึ่งกล่าว

"ถูกต้อง หากหมอเทวดาหลินสามารถยื่นมือมาช่วยได้ ก็เท่ากับกลายเป็นศัตรูกับตระกูลสุ่ยไปโดยปริยาย! ทำไมหมอเทวดาหลินถึงต้องยอมกลายเป็นคนผิดของตระกูลสุ่ย? เกรงว่า....เขาไม่มีทางมาแน่นอน!" ใครคนหนึ่งถอนหายใจ

คังฮุ่ยทำหน้าโศกเศร้าเสียใจ

"คุณย่า ผมจำได้คุณย่ามีหลานสาวคนหนึ่งอยู่ที่เจียงเฉินไม่ใช่เหรอ? เหมือนจะชื่อซูเหยียนใช่ไหม? ครั้งนี้ที่ซินอวี่ไปที่เจียงเฉินก็ไปหาเธอ!" ขณะนี้เอง ใครอีกคนก็เอ่ยขึ้นมา

"จริงเหรอ ทำไม? นายอยากให้ซูเหยียนเป็นคนเชิญหมอเทวดาหลินมาอย่างนั้นเหรอ?" หญิงชราเย่ถามเสียงแหบแห้ง

"ก่อนหน้านี้เคยได้ยินข่าวฉาวระหว่างซูเหยียนและหมอเทวดาหลิน แต่ก่อนหน้านี้เหมือนจะออกมาอธิบายแล้ว แต่ผมคิดว่าพี่ซูเหยียนและหมอเทวดาหลินน่าจะพอรู้จักกันบ้าง ไม่แน่เธออาจพอติดต่อให้ได้" เย่โอวกล่าว

"ไม่ต้องหรอก! เรื่องของเด็กคนนั้นฉันก็พอได้ยินมาบ้าง ว่ากันว่าเธอคอยปฏิเสธหมอเทวดาหลินอยู่ตลอดเวลา คิดว่าเธอคงไม่อยากไปรบกวนเขาหรอก อีกอย่างเธอเองก็มีสามี ทำไมเราต้องไปทำให้เธอลำบากใจด้วย?"

"เอ่อ...."

"หรือว่าให้ฉันเป็นคนไปที่เจียงเฉินด้วยตัวเองเพื่อขอร้องหมอเทวดาหลิน! ถ้าเขาไม่ยอม แม้ฉันต้องคุกเข่าขอร้องฉันก็ยอม!" หญิงชราเย่กล่าว

"คุณย่า..."

"คุณแม่...."

.....

ปัง!

เกิดเสียงดังขึ้น

จากนั้นก็เห็นประตูใหญ่ถูกเปิดออก และก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามา

ไม่ใช่ใครที่ไหน คือหลินหยางนั่นเอง!

"แค่กๆ แค่กๆๆ..." เขาเดินเข้ามาพร้อมกับไอกระแอมด้วยฝุ่นควันที่อยู่เต็มตัว เมื่อเขานิ่งลงก็วิ่งกลับไปที่ห้องยา

ทว่ากลับเห็นร้านยาดูยุ่งเหยิงและหม้อเตาเผายาต่างๆ ก็คว่ำลงและหนึ่งในนั้นก็ระเบิดลง

"หม้อเตาเผาแตกระเบิด?"

หลินหยางมองดูหม้อเตาเผาที่แตกลงด้วยความเหลือเชื่อ

จากนั้นก็วิ่งเข้าไปพลิกดูกากยาที่กระจัดกระจายอยู่ในนั้น

และหลินหยางยังไม่ทันพูดอะไร หญิงชราเย่ก็คุกเข่าลงกับพื้น

"เอ่อ.... คุณ" หลินหยางตกใจ

"หมอเทวดาหลิน ฉันมาขอร้องให้คุณช่วยชีวิตหลานสาวของฉันด้วย หากคุณยอม ตระกูลเย่ขอยอมมอบทุกอย่าง! ขอเพียงคุณยอมช่วยเหลือ! !"

เมื่อพูดจบ หญิงชราก็โขกศีรษะลงกับพื้น

หลินหยางหน้าซีดและรีบเดินไปประคองหญิงชราขึ้นและถามอย่างประหลาดใจ "หลานสาวของคุณคือ?"

"เย่ซินอวี่"

"อะไรนะ?" หลินหยางตกใจ

"หมอเทวดาหลิน...รู้จักหลานสาวของฉัน?" หญิงชราเย่สัมผัสได้ว่าสีหน้าของหลินหยางเปลี่ยนไป

ทว่าหลินหยางกลับพูดเปลี่ยนประเด็น "หลานสาวของคุณเป็นยังไงบ้าง? ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?"

หญิงชราเย่กล่าว "ซินอวี่ถูกคนเลวใส่ร้าย เธอไม่อยู่แล้ว ตอนนี้ศพของเธออยู่ที่ตระกูลเย่! ฉันขอให้หมอเทวดาอันมาช่วยรักษา แต่เธอก็ไม่สามารถ จากนั้นเธอก็เลยให้เราเดินทางมาขอความช่วยเหลือกับคุณ กล่าวว่ามีเพียงคุณคนเดียวเท่านั้นที่สามารถช่วยซินอวี่ได้!"

"หม่าไห่ รีบเตรียมเครื่องบินส่วนตัวให้ผมเพื่อเดินทางไปที่หลงชวนเดี๋ยวนี้! เร็วเข้า!" หลินหยางกล่าวอย่างเคร่งขรึม

"ครับประธานหลิน!"

เมื่อได้ยิน หญิงชราเย่ก็น้ำตาคลอ

"หมอเทวดาหลิน คุณตอบตกลง?"

"การช่วยเหลือคนป่วยถือเป็นหน้าที่ของผู้เป็นหมอ ผมไม่สามารถอยู่เฉยได้" หลินหยางกล่าว "พวกคุณพักผ่อนก่อน รอเตรียมเรื่องเครื่องบินเสร็จแล้วเราจะออกเดินทางไปที่หลงชวน"

"ดี! ดี! หมอเทวดาหลิน ขอบคุณมากจริงๆ!" หญิงชราเย่ก้มโค้งคำนับอย่างต่อเนื่องด้วยดวงตาแดงก่ำ

หลินหยางไม่พูดอะไร จากนั้นก็เดินออกจากห้องทำงานพร้อมกับจุดบุหรี่

จากนั้นซูเหยียนก็โทรเข้ามา

หลังจากรับสายก็ได้ยินเสียงซูเหยียนร้องไห้อย่างเจ็บปวด

"หลินหยาง! คุณอยู่ที่ไหน? ซินอวี่....เสียชีวิตแล้ว!"