สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2335

เซียนเจิ้นเยว่ในตอนนี้กลับไม่ได้น่าสะพรึงกลัวเหมือนก่อน แต่สิ่งที่มาแทนคือความน่าเวทนาและความอนาถ

หน้าของเธอถูกทุบจนบุบลงไป และเพราะความร้อนที่สูงเกินไปทำให้บริเวณนั้นไหม้เกรียม

เธอยังมีอาการกระอักเลือดอยู่ตลอดเวลา

แม้แต่เลือดที่อาเจียนออกมาก็ออกมาพร้อมกับควันหมอก

เห็นได้ชัดว่าร่างกายของเธอสัมผัสกับความร้อนที่สูงเกินจะรับได้

หากไม่ใช่เพราะมีร่างกายที่พิเศษ เธอคงไม่สามารถทนได้มาถึงตอนนี้

"ยังอยากจะสู้ต่อไปไหม?"

หลินหยางเอามือไพล่หลังและถามขึ้นอย่างนิ่งเฉย

"คุณยัง....มัวพูดจาไร้สาระอะไร? แค่กๆๆ...ฉันไม่มีเรี่ยวแรงอะไรอีกแล้ว หากคุณอยากฆ่า...ก็ฆ่าได้เลย! ไม่ต้องพูดจาเหลวไหลอะไรอีก หรือคุณคิดจะทำให้ฉันอับอายไปมากกว่านี้?" เซียนเจิ้นเยว่ตะโกนไปที่หลินหยางอย่างเจ็บปวดและไม่ยินยอม

หลินหยางไม่พูดอะไรและเดินไปข้างหน้าพร้อมกับยื่นมือออกไปลูบคอและหน้าผากของเธอ

ทันใดนั้น เซียนเจิ้นเยว่ก็เบิกตากว้าง

เธอรู้สึกว่าความเจ็บปวดทรมานของร่างกายเธอนั้นได้มลายหายไปทันที!

"เกิดอะไรขึ้น? ฉัน...ร่างกายของฉัน...ทำไมถึงไม่รู้สึกเจ็บปวดแล้ว? คุณทำอะไรกับฉัน?" เซียนเจิ้นเยว่กล่าวด้วยความตกใจ

"อย่าเข้าใจผิด ผมเพียงแค่ช่วยคุณบรรเทาอาการบาดเจ็บ! หากคุณอยากหายเป็นปกติคุณยังต้องรักษาอีกหลายขั้นตอน" หลินหยางกล่าว

"คุณไม่ฆ่าฉัน?" เซียนเจิ้นเยว่ขมวดคิ้ว

"ผมและคุณไม่ได้มีความแค้นหรือบาดหมางต่อกันมาก่อน! ที่ผมต้องลงมือกับคุณแบบนี้เพราะถูกคุณบีบบังคับ หากคุณยอมที่จะไม่เอาเรื่องอะไรกับตระกูลเย่อีก แน่นอนว่าผมจะไม่จัดการคุณ คุณคิดว่ายังไง" หลินหยางกล่าว

เซียนเจิ้นเยว่รู้สึกเหลือเชื่อ

เธอจับจ้องหลินหยาง จากนั้นก็หัวเราะออกมา

"ฮ่าๆๆ น่าสนใจ! น่าสนใจมาก! คุณทั้งไม่ต้องการให้ฉันหาเรื่องให้ตระกูลเย่! และยังไม่อยากฆ่าฉัน! ใจอ่อนขนาดนี้ยากที่จะทำการใหญ่ได้!" เซียนเจิ้นเยว่หัวเราะชอบใจ

หลินหยางไม่พูดอะไร

"ได้! ไม่ใช่ว่าฉันไม่รู้จักพอ! ในเมื่อฉันแพ้ให้คุณแล้ว! ฉันก็จะไม่หาเรื่องตระกูลเย่อีก! ได้รับโอกาสรอดชีวิตดีซะกว่าการแก้เแค้นเสียอีก" เซียนเจิ้นเยว่กล่าวด้วยรอยยิ้ม

"คุณคิดได้แบบนี้ผมก็วางใจ! คุณไม่ใช่คนธรรมดาและคำพูดที่พูดออกมาก็คงเป็นเรื่องจริงใช่ไหม?"

"วางใจได้ ฉันเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น ในเมื่อฉันพูดไปแล้วว่าจะไม่ทำร้ายหรือหาเรื่องตระกูลเย่อีก!"

"อืม! ผมเชื่อคุณ!"

หลินหยางพยักหน้าและเดินไปข้างหน้าเพื่อฝังเข็ม

ไม่นาน ร่างกายของเซียนเจิ้นเยว่ก็หายเกือบเป็นปกติและจากนั้นเธอก็สามารถลุกขึ้นยืนได้

เธอตกใจอย่างมากขณะจ้องมองแขนทั้งสองข้างของตัวเอง จากนั้นก็พึมพำออกมา "ทักษะการแพทย์ของคุณช่างน่าทึ่งมาก! ฉันรู้สึกเหมือนว่าอวัยวะทั้งหมดแทบจะฉีกขาด! แม้แต่หัวใจและกระดูกต่างๆ ก็แทบระเบิด แต่คุณฝังเข็มไปไม่กี่เข็ม ฉันก็รู้สึกว่ามันเป็นปกติดีและไม่ได้เจ็บปวดอะไร นี่...นี่มันทักษะการรักษาด้วยวิธีอะไรกันแน่?"

"ก็แค่เทคนิคพิเศษเล็กน้อยเท่านั้น แต่คุณพูดถูกอย่างหนึ่งคืออวัยวะภายในและกระดูกซี่โครงของคุณได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก ตอนนี้ถึงแค่บรรเทาอาการบาดเจ็บให้คุณเท่านั้น หากคุณอยากหายเป็นปกติ คุณต้องทำการรักษาต่อไปหลังจากนี้" หลินหยางกล่าว

"ตกลง! ถ้าอย่างนั้นคุณก็รีบรักษาให้ฉันเลย!"

"ไม่รีบ ที่นี่ไม่มีเครื่องมืออะไร เราไปโรงพยาบาลกันเถอะ" หลินหยางกล่าว

เซียนเจิ้นเยว่ถอนหายใจอย่างโล่งอกและเดินตามหลินหยางออกไปจากบ้านของตระกูลเย่ที่พังถล่ม

คนของตระกูลเย่ต่างไม่ขยับ ทำให้คนที่อยู่ข้างนอกต่างร้อนใจอย่างมาก

"การต่อสู้จบลงแล้วเหรอ?"

"ใครแพ้ใครชนะเหรอ?"

"ยังต้องพูดเหรอ? แน่นอนว่าเป็นหมอเทวดาหลินน่ะสิ!" คนของตระกูลเย่คนหนึ่งกล่าว

"เหลวไหล! หมอเทวดาหลินหรือจะสู้เซียนเจิ้นเยว่ได้? ฉันคิดว่าเซียนเจิ้นเยว่จะต้องชนะแน่ๆ! !" คุณชายใหญ่ตระกูลเป่ยลุกขึ้นมาปฏิเสธกลับ

ทั้งสองฝ่ายเพื่อมีปากมีเสียงกัน

"ฮึ ไม่ว่าเซียนเจิ้นเยว่จะแพ้หรือชนะ ถึงยังไงวันนี้ก็ฉีกหน้ากันไปแล้ว! ทุกคน ตามผมไปลงมือจัดการถล่มตระกูลเย่แล้วค่อยว่ากัน หากพวกเขาไม่ตาย พวกเขาจะต้องคอยเป็นเนื้อร้ายให้กับเราทุกคนแน่นอน!" คุณชายใหญ่ตระกูลเป่ยกัดฟันกรอด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน