สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2340

“อย่าห่วงเลย ฉันจะพยายามอย่างดีที่สุด แต่คุณต้องช่วยฉันละลายลูกชายของคุณก่อน ฉันไม่สามารถรักษาเขาผ่านน้ำแข็งมาพันปีได้” หลินหยางกล่าว

"ได้ แต่จะต้องใช้เวลาสักครู่"

เซียนเจิ้นเยว่พูดเสียงแหบแห้ง เดินก้าวไปข้างหน้า กระตุ้นพลังของเธอ เพื่อทำลายน้ำแข็งอายุพันปีด้วยมือเปล่าของเธอ

น้ำแข็งพันปีไม่เพียงแต่เย็นจัดเท่านั้น แต่ยังแข็งมาก การแยกน้ำแข็งออกจากกันไม่ใช่เรื่องง่าย

ทุกครั้งที่ เซียนเจิ้นเยว่ฉีกรูเล็กๆ น้ำแข็งพันปีจะแข็งตัวอีกครั้งทันที

เธอทำได้เพียงระดมกำลังของเธอ เพื่อปิดกั้นอากาศที่หนาวเย็นนี้ ฉีกเปิดออกทีละนิด และดึงคนที่อยู่ข้างในออกมา

ด้วยวิธีนี้ แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะลากคนข้างในออกมาโดยไม่ใช้เวลาถึงสิบวันครึ่งเดือน

หลินหยางถอนหายใจ เดินตรงไปข้างหน้า สังเวยไฟประหลาดหลากสี แล้วพูดว่า "ให้ฉันทำเถอะ"

“หมอเทวดาหลิน นี่..."

"วิธีการของคุณช้าเกินไป ไฟประหลาดของฉันสามารถชะลออากาศหนาวเย็นได้ ให้ฉันแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็จะแยกลูกชายของคุณออกจากน้ำแข็งได้”

หลินหยางพูด จากนั้นก็รับช่วงต่อและเริ่มฉีกน้ำแข็งพันปี

"ถ้าอย่างนั้น...ขอบคุณหมอเทวดาหลิน"เซียนเจิ้นเยว่พูดอย่างช่วยไม่ได้

หลังจากใช้เวลานี้ไปสามชั่วโมง ในที่สุดคนที่อยู่ในน้ำแข็งก็ถูกดึงออกมา

หลินหยางนั่งลงบนพื้น เหนื่อยจนเหงื่อไหลออกมามาก ใช้พลังจนหมดแรง

เซียนเจิ้นเยว่รีบนำยาปรับพลังชีพออกมา ให้หลินหยางให้กินมัน

หลังจากพักสักครู่ หลินหยางจึงรู้สึกดีขึ้น

เขายกชายคนนั้นไปที่เตียงข้างๆ จากนั้นจึงหยิบอุปกรณ์ต่างๆ ออกมา เริ่มวินิจฉัยเขา

เซียนเจิ้นเยว่ข้างๆเขารู้สึกประหม่ามาก จับมือกันแน่น จ้องมองที่หลินหยางอย่างตั้งใจ

ไม่รู้ว่าใช้เวลาไปนานแค่ไหน หลินหยางเริ่มฝังเข็มให้ชายคนนั้น

หลังจากที่เข็มเงินกว่าร้อยเล่มปักลงบนชายคนนั้น หลินหยางก็ถอนหายใจ หันศีรษะมาแล้วพูดว่า: "มีโอกาสแปดสิบเปอร์เซ็นต์ที่จะช่วยชีวิตเขา!"

"จริงเหรอคะ?"เซียนเจิ้นเยว่ตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น น้ำตาไหลอาบหน้าทันที คุกเข่าลงบนพื้นและคำนับหลินหยาง: "คุณหมอเทวดาหลิน! หากคุณสามารถช่วยลูกชายของฉันได้ อู่เจิ้นเยว่ยินดีที่จะเป็นวัวเป็นควายให้คุณ!"

"ท่านเทวดาลุกขึ้นเร็วเข้า!" หลินหยางรีบช่วยเธอลุกขึ้นและพูดอย่างจริงจัง "แม้ว่าเขาจะรอดได้ แต่ก็มีผลสืบเนื่อง!"

"ผลสืบเนื่องอะไร?"

"ถ้าเขาหาย เขาอาจกลายเป็นคนปัญญาอ่อน แน่นอนว่าความน่าจะเป็นนี้เป็นสี่สิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น แต่มีสิ่งหนึ่งที่แน่นอน นั่นคือ หลังจากฟื้นขึ้นมาเขาจะสูญเสียความทรงจำและจำใครหรืออะไรไม่ได้เลย” หลินหยางกล่าว

“ความจำเสื่อม?”เซียนเจิ้นเยว่อดไม่ได้ที่จะตกใจ

“ใช่”

หลินหยางพยักหน้า: “ฉันตรวจสอบแล้ว ลูกชายของคุณเสียชีวิตเพราะอวัยวะภายในเสียหายเนื่องจากหลงติดหล่มศาสนานอกรีต แต่ก่อนหน้านั้น สมองของเขาก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน แม้ว่าคุณจะใช้น้ำแข็งพันปีรักษาร่างกายของเขา แต่เวลายังคงผ่านไป อาการบาดเจ็บที่สมองของเขานั้น ไม่สามารถรักษาให้หายได้! ดังนั้นความจำเสื่อมจึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้"

“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ตราบใดที่ลูกชายของฉันสามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้ ฉันก็พอใจแล้ว!"

เซียนเจิ้นเยว่กล่าวทั้งน้ำตา

แม้ว่าเธอจะได้รับการยกย่องว่าเป็นเทวดา แต่เธอก็ยังคงเป็นแม่ และในฐานะตำแหน่งนี้ ทุกคนเท่าเทียมกัน

"เอาล่ะท่านเทวดา คุณควรออกไปก่อน ปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉันเอง" หลินหยางกล่าว

"ได้! ได้! หมอเทวดาหลิน ฉันจะเฝ้าประตูให้คุณ!"

เซียนเจิ้นเยว่พยักหน้าซ้ำๆ จากนั้นหันกลับและเดินออกไปนอกถ้ำ นั่งไขว่ห้างปกป้องสถานที่นี้

หลินหยางหายใจเข้าลึกๆ และเริ่มรักษาทันที

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน