“แย่แล้ว!”
ผู้หญิงชุดขาวรู้สึกถึงความผิดปกติ ตกตะลึงพรึงเพริด รีบถอยหลัง
แต่มันสายเกินไปแล้ว
จู่ๆก็เห็นหลินหยางมายืนอยู่ข้างกายเธอ มือข้างหนึ่งถือเข็มอยู่ จากนั้นปักแทงลงมทบนร่างกายของเธอ
“สารเลว!”
ชายหนุ่มเดือดดาล ฟาดฝ่ามือไปทางหลินหยาง
หลินหยางพลิกมือฟาดฝ่ามือกลับ
ปัง!
ฝ่ามือสองข้างปะทะกัน
แต่ชัดเจนว่าฝีมือของชายหนุ่มไม่สู้หลินหยาง เลยถูกสั่นสะเทือนกลับไป
เขายื่นมั่นคง แต่กลับรู้สึกว่าลมปราณและเลือดภายในกระอักกระอ่วน ทรมานมาก
“คิดไม่ถึงว่าทักษะทางการแพทย์ของคุณเก่งกาจแล้ว ฝีมือของคุณก็น่ากลัวด้วย คนทั้งดินแดนมังกรที่มีความสามารถแบบคุณ สามารถนับนิ้วได้เลย! คุณ คงไม่ใช่หมอเทวดาหลินหรอกนะ!”
ชายหนุ่มมองหลินหยาง แล้วพูดอย่างเย็นชา
“ใช่ ฉันเอง!”
หลินหยางยิ้มอย่างราบเรียบ คิดไม่ถึงด้วยว่าจะถอดหมวกออก
ทั้งสองตะลึงงัน และดีใจอย่างมาก
“ฮ่าๆๆๆๆ หมอเทวดาหลิน ในเมื่อคุณรู้แผนการเจตนาของพวกเรา แต่กลับกล้าทำแบบนี้! คุณนี่โง่ระดับไหนกัน? ตอนนี้แค่พวกฉันคนใดคนหนึ่งหนีไปได้! คุณก็ไม่มีทางรอดละ! คุณแพ้แล้ว หมอเทวดาหลิน!”หญิงชุดขาวหัวเราะเสียงดัง สีหน้าเต็มไปด้วยความลำพองใจ
แต่ชายหนุ่มกลับรู้สึกว่ามันไม่ได้ง่ายอย่างที่ตัวเองคิด
เขาขมวดคิ้วเป็นปม พูดว่า“หมอเทวดาหลิน คุณไม่กลัวพวกเราเปิดเผยตัวตนของคุณต่อเทียนเจียวสูงสุดเหรอ? เรื่องวันนี้ เทียนเจียวสูงสุดไม่มีทางปล่อยผ่านแน่ คนที่มีส่วนเกี่ยวยากที่จะหลบหนี! คุณทำเพื่ออะไร?”
“อ้อ ก็ไม่มีอะไร ถ้าพวกคุณอยากจะไปบอกเทียนเจียวสูงสุด ก็ไปเลย! แต่ผมแค่กังวลว่าพวกคุณไปแล้ว จะไม่ได้กลับมานะสิ”หลินหยางยิ้มพูดขึ้น
พอพูดจบ ทั้งสองคนถึงกับชะงักงัน
“คุณหมายความว่ายังไง?”ผู้หญิงชุดขาวถามด้วยน้ำเสียงอึมครึม
“ดูตัวพวกคุณเองเถอะ”หลินหยางยิ้มพูดขึ้น
หญิงชุดขาวชะงักงัน จู่ๆเธอก็รู้สึกได้ว่าไหล่ของตัวเองมีความเจ็บปวด จึงรีบหันไปดู ถึงได้พบว่าแขนขาวผ่องของเธอมีรอยเขียวฟกช้ำอยู่
ชายหนุ่มเองก็สีหน้าซีดเผือด
เขายกมือขึ้น สายตาจับจ้องที่กลางฝ่ามือ มันเขียวช้ำผิดปกติ
“พวกเรา….ถูกพิษ?”ชายหนุ่มพูดพึมพำขึ้น
“ใช่ และเป็นพิษชนิดพิเศษด้วย! พิษนี้มีการใช้ยาพิษถึงสี่พันชนิด บนโลกนี้นอกจากผมแล้ว ไม่มีคนแก้ได้!”หลินหยางพูดขึ้น
“คุณ….บัดซบ! ฉันจะฆ่าคุณ!”
หญิงชุดขาวโกรธเดือดดาลเป็นอย่างมาก ตะคอกออกมาพร้อมโผเข้าหา
แต่เธอยังไม่ทันเข้าใกล้หลินหยาง ก็ได้เห็นเขาโบกสะบัดมือ
ครืน!
พลังที่เป็นหนึ่งไม่เป็นสองรองใครปะทุออกมา
หญิงชุดขาวตัวลอย กระแทกอย่างรุนแรงลงบนพื้น
พอสัมผัสได้ถึงพลังนี้ ชายหนุ่มก็สีหน้าซีดเผือด
“พลังความสามารถของคุณ….คิดไม่ถึงว่าจะแข็งแกร่งขนาดนี้?”
เขาเบิกตาโพลงกว้างไม่อยากจะเชื่อ
ฝีมือระดับนี้ ต่อให้เป็นสุ่ยเซิ่งอู่ก็ยังไม่แน่ใจเลยว่าจะเป็นคู่ต่อสู้ของคนผู้นี้ได้!
หมอเทวดาหลินคนนี้….เก็บซ่อนไว้แน่นหนามาก!
เรื่องเกี่ยวกับหมอเทวดาหลิน หญิงชุดขาวและชายหนุ่มได้ยินมานานแล้ว
“การแสดงออก?”
ทั้งสองเงยหน้าขึ้นทันที
“ใช่ ช่วงนี้หยางหัวขาดคน พวกคุณมาทำงานกับผมเถอะ ถ้าแสดงออกทำได้ไม่เลว ผมอารมณ์ดี ก็จะถอนพิษให้เอง และปล่อยพวกคุณด้วย แต่ถ้าพวกคุณมีอะไรแอบแฝงซ่อนเร้น อย่างนั้นเกรงว่า….พวกคุณจะต้องตายในกำมือผมแล้วล่ะ!”หลินหยางยิ้มพูดขึ้น
ประโยคง่ายๆเหมือนแท่งน้ำแข็งละลาย ทิ่มแทงมาที่หัวใจของพวกเขา
ชั่วพริบตาเดียวหญิงชุดขาวและชายหนุ่มก็รู้สึกว่าหัวใจของตัวเองสั่นสะท้าน ทรมานเหลือเกิน
ทั้งสองคนมองหน้ากัน และทั้งคู่ขสามารถมองเห็นความกลัวในดวงตาของกันและกัน
“จบแล้ว! จบเห่แล้ว!”
หญิงชุดขาวขดตัวอย่างทรมาน
“ไม่ต้องกังวล ฉันจะคิดหาหนทางให้เธอรอดพ้นจากเงื้อมมือของหมอเทวดาหลินเอง”ชายหนุ่มพูดอย่างแน่วแน่
แต่หญิงชุดขาวไม่ไหวติงนิ่งเฉย
ถึงยังไงตอนนี้ชายหนุ่มก็ตกอยู่ในสถานการณ์ลำบากเหมือนกัน ยังคิดที่จะช่วยคนอื่นเหรอ?
หลินหยางมองทั้งสองคนผ่านทางกระจกหลัง นัยน์ตาเปล่งประกายความเยือกเย็นออกมา เหยียบคันเร่งทะยานไปสนามบินทันที
พอมาถึงสนามบิน หลินหยางซื้อตั๋วเครื่องบินให้ทั้งสองคนเรียบร้อยแล้ว จากนั้นก็พากันขึ้นเครื่องมาที่เมืองเจียงเฉิน
ด้านนอกสนามบิน หม่าไห่เตรียมรถรอรับเรียบร้อยแล้ว
“ประธานหลิน เดินทางมาเหนื่อยแล้ว”หม่าไห่โค้งเอวคำนับ เมื่อเห็นสองคนที่อยู่ด้านหลังหลินหยางมีท่าทางจนตรอก เลยมีสีหน้าแปลกใจขึ้นมา
“ประธานหลิน สองคนนี้คือใครครับ?”
“อ้อ สองคนนี้คือลูกศิษย์ที่ผมรับมา! เดี๋ยวคุณโทรหาฉินไป่ซง ให้พวกเขาเตรียมห้องที่สถาบันการแพทย์พรรคซวนอีด้วย เดี๋ยวผมจะให้สองคนนี้พักที่นั่น”หลินหยางพูดขึ้น
“ครับ ประธานหลิน!”
หม่าไห่โค้งเอวอีกครั้ง เหมือนเข้าใจอะไรบางอย่างขึ้นมาแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...