เมื่อได้ยินข่าวนี้ หลินหยางก็แทบไม่อยากจะเชื่อ
เมื่อสักครู่เพิ่งจะได้ยินมาจากปากของจี้เผิงว่าแดนมรณะถือเป็นที่ตั้งของเผ่าที่มีความสามารถด้านการต่อสู้ชั้นสูงและมียอดฝีมือในเผ่าอยู่เป็นจำนวนมาก
แต่วินาทีต่อมาก็กลับได้ข่าวว่าแดนมรณะพ่ายแพ้ให้กับลัทธิปีศาจสวรรค์อย่างราบคาบ และ...ลัทธิปีศาจสวรรค์ส่งคนไปแค่คนเดียวเท่านั้น!
หรือว่าผู้นำของลัทธิปีศาจสวรรค์จะเป็นคนเดินทางไปด้วยตัวเอง?
หลินหยางขมวดคิ้วแน่นและรู้สึกว่าต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่ๆ
"รีบส่งคนไปตรวจสอบเรื่องนี้อย่างละเอียด!" หลินหยางกล่าวอย่างเคร่งขรึม
"ครับ!"
ชวี่เทียนรีบวิ่งออกไป
โชคดีที่ลัทธิปีศาจสวรรค์และแดนมรณะลงมือจัดการซึ่งกันและกันแล้ว ทำให้ตอนนี้เขาเองยังพอมีเวลาเตรียมการอยู่บ้าง
หลินหยางถอนหายใจและเตรียมจะไปหาเทพบู๊เพื่อวางแผนและปรึกษา
ตอนนี้เทพบู๊ถูกเขากักตัวอยู่ที่สถาบันการแพทย์พรรคซวนอี หากหลินหยางเป็นอะไรไป เธอเองก็คงไม่ดีไปกว่ากันเท่าไรนัก
"อาจารย์!"
ขณะนี้เอง ฉินไป่ซงก็วิ่งเข้ามาพร้อมกับจดหมายในมือหนึ่งฉบับ
หลินหยางตกใจ "เกิดอะไรขึ้น?"
"ไช่ผิงอันไปแล้ว! เขาทิ้งจดหมายเอาไว้หนึ่งฉบับและไม่รู้ว่าไปที่ไหน" ฉินไป่ซงกล่าวด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหอบและยื่นจดหมายให้หลินหยาง
หลินหยางรีบแกะจดหมายเปิดอ่านด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
"เจ้าหมอนั่นหนีไปไหนเหรอครับ?" ฉินไป่ซงถามด้วยความแปลกใจ
"เขาไปตามหาแม่แล้ว"
หลินหยางส่ายหน้า "ดูเหมือนว่าเขาจะได้ยินที่ที่ผมและเทพบู๊คุยกันก่อนหน้านี้แล้ว แม้ว่าเขาจะสูญเสียความทรงจำบางส่วนไป แต่นั่นก็เป็นแม่แท้ๆ ของเขา ทำให้เขายังพอจดจำภาพและสิ่งต่างๆ ได้อยู่"
"เจ้าหมอนั่นไปที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์เหรอครับ? นั่น...นั่นไม่เรียกว่ารนหาที่ตายเหรอ?" ฉินไป่ซงขมวดคิ้ว
"เขาเป็นคนเลือกเส้นทางนี้เอง ผมเองก็พยายามอย่างสุดความสามารถแล้ว งั้นก็ปล่อยเขาไปเถอะ" หลินหยางขยำจดหมายนั้นและโยนทิ้งลงถังขยะที่อยู่ข้างๆ และจากนั้นก็เดินกลับเข้าไปในห้อง
ตอนนี้สถานการณ์ภายนอกมีความปั่นป่วนและกองกำลังทุกฝ่ายพร้อมที่จะเคลื่อนไหว หลินหยางเองก็ยากที่จะป้องกันตัวเองได้ในขณะนี้ และเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้เวลาของตัวเองไปคิดเกี่ยวกับเรื่องของไช่ผิงอัน
เขานั่งอยู่คนเดียวในห้องปรุงกลั่นยา
ไป๋หนานหลีและเสิ่นเหนียนหัวยังคงยุ่งอยู่หน้าเตาปรุงกลั่นยา
"ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่เหมือนผมจะเคยได้ยินมาก่อน แปลงพืชสมุนไพรของตระกูลพันแซ่ของเรามีสมุนไพรแปลกประหลาดหายากอยู่จำนวนมาก และแปลงพืชสมุนไพรนั้นก็เป็นพื้นที่อุดมสมบูรณ์ หากหมอเทวดาหลินต้องการสมุนไพรชนิดนี้ ผมสามารถพาคุณไปที่ตระกูลพันแซ่ดูได้เพื่อดูว่าใช่สมุนไพรเดียวกับที่คุณต้องการไหม" ไป๋หนานหลีกล่าวด้วยรอยยิ้ม
หลินหยางดีใจพร้อมกับกล่าวออกมา "หากคุณสามารถนำดอกไฟเย็นมาให้ผมได้ ผมจะมอบยาเซวียนซินให้คุณสิบเม็ด!"
ไป๋หนานหลีสูดหายใจเข้าและร้องอุทาน "หมอเทวดาหลิน คุณพูดจริงเหรอ?"
หลินหยางโยนยาเซวียนซินออกไปสองเม็ดทันทีโดยไม่ลังเลพร้อมกับกล่าวอย่างตรงไปตรงมา "สองเม็ดนี้เป็นมัดจำที่ผมมอบให้คุณก่อน! เมื่อสำเร็จผมจะมอบให้คุณอีกสิบแปดเม็ด"
สิบแปดเม็ด?
นั่นก็หมายความว่าได้ไปคนละสิบเม็ด?
ไป๋หนานหลีและเสิ่นเหนียนหัวรู้สึกดีใจอย่างมาก
ยาเซวียนซินนี้ถือเป็นยาสำคัญที่มีผลต่อการเพิ่มระดับวรยุทธ์ของพวกเขาอย่างมาก ต่อให้หลินหยางผลิตขึ้นมาได้ไม่มาก ก่อนหน้านี้เพราะได้ช่วยหลินหยางปรุงกลั่นยาเสร็จไปหนึ่งเตาจึงได้ยาเซวียนซินเป็นการตอบแทน และทั้งสองก็ได้ใช้ยานี้เพิ่มทำให้ระดับวรยุทธ์ของตัวเองเพิ่มระดับขั้น
หากทั้งสองได้เพิ่มอีกคนละสิบเม็ด พละกำลังของพวกเขาจะพัฒนาเพิ่มไปถึงระดับไหนกันเชียว?
"หมอเทวดาหลิน ถ้าคุณเชื่อใจผม! ผมจะออกเดินทางไปที่ตระกูลพันแซ่วันนี้เลย! และจะพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้คุณได้ดอกไฟเย็นมาครอง! !" ไป๋หนานหลี่กล่าว
"ตกลง พวกคุณสองคนไปด้วยกัน! เดี๋ยวผมจะมอบยาจำนวนหนึ่งให้พวกคุณไปใช้ระหว่างทาง!" หลินหยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...