โจมตีครั้งเดียว!
เพียงแค่ครั้งเดียว!
ก็สามารถทำให้กงซูฉีหลินหมอบลงแล้ว!
ถ้าไม่ได้เห็นกับตาจะมีใครกล้าเชื่อบ้าง?
ทุกคนเบิกตาโพลงกว้างตื่นตะลึง อ้าปากเหวอ เหมือนสมองไม่สามารถคิดพิจารณาสั่งการได้
สถานการณ์ตอนนี้เงียบสงบ
ไม่นาน
“พี่เขย!”
หลานชงตะโกนเสียงดัง รีบเข้ามาประคองกงซูฉีหลินขึ้น
คนของหมู่บ้านซานไจ้คนอื่นๆหน้าถอดสี ทยอยเข้าหา แต่ละคนสับสนวุ่นวายใจ ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี
กงซูฉีหลินลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบาก เขาเช็ดเลือดที่ไหลซิบอยู่ข้างมุมปากออก
นัยน์ตาของเขาแฉลบผ่านความตื่นตะลึง เหมือนไม่อยากจะเชื่อว่าหลินหยางมีฝ่ามือที่น่ากลัวแบบนี้
“ความจริงฉันควรจะฆ่านายเลย แต่เห็นว่านายมาจากบรรพบุรุษเดียวกันกับไป๋หนานหลีและเสิ่นเหนียนหัว ฉันก็เลยทำไม่ลง ที่ทำแบบนี้ก็เพื่อหลีกเลี่ยงการที่พวกเขาจะไม่มีที่ยืนในตระกูลพันแซ่ นายพอแค่นี้เถอะ พาคนของนายออกไปจากที่นี่ซะ”หลินหยางโบกสะบัดมือ พูดขึ้นอย่างราบเรียบ
พอพูดคำนี้ออกมา นัยน์ตาของกงซูฉีหลินก็เปล่งประกายความเย็นชาออกมา
ที่คนผู้นี้ไม่กล้าลงมือถึงตาย จะต้องเป็นเพราะไม่กล้าทำให้ตระกูลพันแซ่ไม่พอใจอย่างแน่นอน
เขาพูดด้วยความไม่พอใจว่า“แกอย่าลำพองใจเร็วเกินไปนัก ! เมื่อกี้ฉันยังไม่ทันได้ตั้งตัว แกก็คิดว่าตัวเองชนะแล้วเหรอ?”
“ไม่ทันตั้งตัว?”
หลินหยางจ้องกงซูฉีหลิน พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“กงซูฉีหลิน นายอย่าคิดว่าฉันไม่กล้าฆ่านายนะ! ฉันคนนี้ไม่เคยให้โอกาสใครถึงสองครั้ง! ถ้านายจะสู้อีก ก็เตรียมตัวตายได้เลย!”
กงซูฉีหลินตึงเครียด ตอนนี้มีทางถอยเหรอ? เขาพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจว่า“ยังไม่แน่เลยนะว่าใครจะตาย!”
พูดจบ เขาก็รวบรวมพลังอีกครั้ง จากนั้นปล่อยมันไปทางหลินหยาง
ฮูๆๆๆๆๆ…..
การโจมตีของกงซูฉีหลินทำให้พลังถาโถมมามากมายราวกับหมอก
ร่างกายของกงซูฉีหลินมีปฏิกิริยาตอบสนองออกมา ร่างกายของเขามีพลังพุ่งออกมาความหนาประมาณหัวแม่มือได้
พลังมัดนี้มีมากเป็นร้อยด้าม มันเหมือนกับงวงสัตว์น้ำ ปลายจุดหนึ่งเชื่อมกับกงซูฉีหลิน ส่วนอีกปลายจุดหนึ่งเป็นเหมือนมีดอันคมกริบไร้สีและกลิ่น
ถึงแม้จะมองไม่ชัดว่าเป็นแบบไหน แต่หลินหยางสามารถสัมผัสได้ถึงความเฉียบคมของมัน
คิดไม่ถึงว่ากงซูฉีหลินจะมีพลังที่เก่งกาจที่สุดแบบนี้!
เขาจ้องมองอย่างใจจดจ่อ ตอนร่างกายจะเข้าใกล้หลินหยาง จู่ๆก็เพิ่มความเร็วและหายไปอย่างรวดเร็ว
ทุกคนตื่นตะลึงพรึงเพริด
ระดับรวดเร็วมาก!
ครั้งนี้กงซูฉีหลินใช้พลังทั้งหมด!
ไม่หยุดแม้แต่วินาทีเดียว!
ลานบ้านอันกว้างใหญ่ของหมู่บ้านจิ่วไจ้แตกละเอียดพังยับเยิน
ทุกคนแทบจะหนีออกจากตรงนี้ด้วยความหวาดกลัว
“มันตายแล้ว! ไอ้นั่นมันต้องตายอย่างแน่นอน! ฮ่าๆ….”หลานชงปรบมือด้วยความดีใจ
“มาประลองฝีมือกับอัจฉริยะฉีหลิน? เป็นคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรก็ไม่รู้จักหวาดกลัวสิ่งนั้นจริงๆเลย! คนคนนี้ถึงตายก็ไม่สาสมกับความผิดหรือบาปกรรมที่ทำลงไปจริงๆ!”
“ตอนนี้เขาน่าจะรู้จักเสียใจภายหลังละมั้ง?”
ทุกคนหัวเราะอย่างเยือกเย็น พากันมองไปทางฝุ่นตลบอบอวล ตามที่พวกเขาดู คนจองหองแบบนั้น คงจะเละเป็นตม ตายอย่างอนาถไปแล้วมั้ง?
แต่เวลานี้
ฮู!
ภายในกองฝุ่นนั้น จู่ๆก็มีมือหนึ่งยื่นออกมา โจมตีอย่างบ้าคลั่งมาทางกงซูฉีหลิน
แก็ก!
กงซูฉีหลินถูกยกขึ้น และการโจมตีอย่างบ้าคลั่งของเขานั้นถูกสกัดหยุดลง
“อะไรกัน?”
วินาทีนี้ ทุกคนต่างพากันหยุดหายใจไปเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...