สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2397

หน้าแตกไปแล้ว ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงอีก

หลินหยางกระโดดขึ้น เหมือนกระแสน้ำไหลเชี่ยว โจมตีหัวหน้าเผ่าตระกูลพันแซ่โดยตรง

"ไอ้เด็กบ้า! เห็นว่าตระกูลพันแซ่ไม่มีคนแล้วมารังแกหรือ?"

หัวหน้าเผ่าตระกูลพันแซ่โกรธจัด ยิงพลังปราณที่ทรงพลังออกไปกลางอากาศ

พลังปราณนั้นแข็งแกร่งมากจนมีแรงกระแทกนับหมื่น มันน่าสะพรึงกลัวมาก พอที่จะบดขยี้คนธรรมดาให้เป็นผง

แต่หลินหยางไม่รู้สึกกลัว เขาพุ่งตรงไป สลายออร่าที่น่าสะพรึงกลัวอย่างฉับพลัน เข้าใกล้หัวหน้าเผ่าตระกูลพันแซ่ และเหวี่ยงแขนไป พลังที่เกรงขามทำให้เขาสั่นเหมือนคลื่น

“ไอ้เด็กที่ยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม แกไม่รู้จักความน่ากลัวของฉัน ดูฝ่ามือลวงพันเงาของฉันนี่!” หัวหน้าเผ่าพันแซ่ตะโกนซ้ำๆ แขนของเขาม้วนออกภาพลวงหลายพันมือ พุ่งไปสังหารหลินหยาง

ในทันที หลินหยางถูกล้อมรอบด้วยเงาฝ่ามือ ราวกับว่าจะถูกพวกมันปิดคุม

หลินหยางตะคอกอย่างเย็นชา ไม่สนใจเงาของฝ่ามือเหล่านี้ ออกหมัดต่อยอย่างแรง กระแทกหัวใจของหัวหน้าเผ่าตระกูลพันแซ่โดยตรง

"หือ?"

หัวหน้าเผ่าตระกูลพันแซ่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ไม่เข้าใจว่าทำไมหลินหยางถึงกล้าหาญและไร้ความกลัวเช่นนี้

จนกระทั่งเขาตบไปที่หลินหยางเขาจึงเข้าใจทุกอย่าง

“ร่างเทพยุทธ?”

เขาพูดเสียงต่ำ

“เพิ่งจะรู้เหรอ มันสายเกินไปแล้ว!” หลินหยางตะโกนอย่างหนัก กำปั้นของเขาได้กระแทกหัวใจของหัวหน้าเผ่าตระกูลพันแซ่อย่างแรงแล้ว และแรงที่พลุ่งพล่านดูเหมือนจะทำให้ร่างกายของเขาแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

หลินหยางไม่รั้งรอ และลงมือด้วยความมุ่งมั่นที่จะฆ่า

อย่างไรก็ตาม... หลังจากการชกครั้งนี้ หัวหน้าเผ่าตระกูลพันแซ่ไม่ได้ปลิวหายไป ร่างกายของเขาสั่นเพียงเล็กน้อย และอากาศรอบตัวเขาก็ปั่นป่วนอย่างแปลกประหลาด และทั้งหมดก็จมอยู่ในร่างของเขา

หลินหยางหายใจเข้าอย่างแน่น รู้สึกไม่ดี

ทันใดนั้นท้องของหัวหน้าเผ่าพันแซ่ก็พองขึ้นอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ปล่อยออกมา

บูม!

จู่ๆ พลังที่ครอบงำและแปลกประหลาดก็ปะทุออกมาจากกำปั้นของหลินหยาง ส่งเขาลอยไปโดยตรง

โครม!

หลินหยางกระแทกเข้ากับบ้านหลังหนึ่งอย่างแรง จนบ้านทั้งหลังก็พังทลายลง และตามด้วยคนก็ตกลงกับพื้น แม้แต่พื้นก็สั่นสะเทือน พื้นที่บ้านผุพังนั้นกลายเป็นหลุม พื้นดินถูกแยกออก

ผู้คนที่ต่อสู้กันอย่างดุเดือดรอบข้างก็สั่นคลอนเพราะแรงระเบิดนี้ แทบจะยืนตัวตรงไม่ได้

ช่างเป็นพลังที่น่าสะพรึงกลัวจริงๆ!

หากนำไปใช้กับร่างของคนอื่น มันอาจจะกลายเป็นหมอกเลือด

หลินหยางพยายามที่จะลุกขึ้น รู้สึกว่าพลังปราณส่วนใหญ่ในร่างกายของเขาถูกกระแทกออกไป หากเขายังรับแรงกระแทกอีกครั้ง เกรงว่าร่างเทพยุทธอาจจะระเบิดก็ได้

“พลังของเขานี้ ดูเหมือนกำลังดีดพลังของฉันกลับ!” หลินหยางจ้องมองที่หัวหน้าเผ่าตระกูลพันแซ่ ด้วยสีหน้าเย็นชา

“เป็นอย่างไรบ้าง การเคลื่อนไหวของฉันมีรสชาติอย่างไร?” หัวหน้าเผ่าตระกูลพันแซ่ตะคอกอย่างเย็นชา

“มันค่อนข้างแปลก แต่การพึ่งสิ่งเหล่านี้เพียงอย่างเดียว เกรงว่ามันจะไม่สามารถทำอะไรฉันได้”

หลินหยางส่ายหัวและพูด

“ไม่รู้ความเป็นตาย! ดูให้ดี!”

หัวหน้าเผ่าตระกูลพันแซ่คำรามและโจมตีอีกครั้ง

ซู่ซู่ซู่!

พลังเหมือนทะเลล้นออกจากตัวของหัวหน้าเผ่าตระกูลพันแซ่ เขากระโดดขึ้นไปในอากาศด้วยความสูงเจ็ดหรือแปดฟุต ราวกับว่ายอดภูเขาไท่ซานแล้วกดหลินหยางไว้

คนรอบข้างหวาดกลัวและรีบล่าถอย

ดวงตาของหลินหยางเย็นชา ยกแขนขึ้นโดยตรงเพื่อระดมเลือดวิญญาณ จากนั้นเหวี่ยงเข็มเงินหลายร้อยเล่มด้วยมืออีกข้างของเขา ปักไปยังแขนอีกข้างของเขาทั้งหมด

ฉึ! ฉึ! ฉึ! ฉึ! ฉึ...

เข็มเงินตกลงบนแขน ส่องแสงสีเงินสว่าง มองจากระยะไกล ดูเหมือนว่าแขนของหลินหยางสวมเกราะแขนสีเงิน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน