สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2406

เข็มเงินเหล่านี้ของหลินหยางที่เต็มไปด้วยพลังบริสุทธิ์ที่สุด แต่ไม่สามารถแทงเข้าคู่ต่อสู้ได้แม้แต่น้อย

ความแข็งแรงทนทานนี้ อย่างน้อยก็อยู่ในระดับร่างเทพยุทธ

ดูท่าคนที่มาจะไม่ธรรมดาซะแล้ว!

หลินหยางแสดงความไม่พอใจ นำเข็มมังกรหงเหมิงออกมาอีกครั้ง แล้วสะบัดเข้าใส่คนคนนั้น

ฟิ้วๆๆๆ ......

เข็มมังกรหงเหมิงปลดปล่อยพลังอันน่าสะพรึงกลัวและแหลมคมออกมา รวมตัวเข้าด้วยกัน ละพุ่งเข้าใส่เงาดำ

พลานุภาพของเข็มที่แหลมคมราวกับพญามังกรเขียว ที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก ได้พุ่งออกไปราวกับพายุ จู่โจมเข้าใส่เงาดำอย่างโหดเหี้ยม

แต่ทว่าเมื่อเผชิญหน้ากับการจู่โจมของหลินหยาง เงาดำนั้นกลับไม่เกรงกลัวโดยสิ้นเชิง และส่งเสียงแหลมแผดคำรามออกมา หลังจากนั้นชี่อสูรรอบตัวของเขาก็คล้ายกับลุกเป็นไฟ และพุ่งเข้าหาเข็มมังกรหงเหมิง

ชี่อสูรที่ราวกับคลื่นยักษ์ แผ่กระจายอุณหภูมิความร้อนแผดเผาออกมา ทำให้โลกถูกหลอมละลายโดยตรง

หลินหยางหายใจถี่ รีบถอยหลังโดยเร็ว

เข็มมังกรหงเหมิงได้รับการจู่โจมอย่างรุนแรง พลังบนเข็มก็ถูกหลอมละลาย หลังจากถูกโจมตีจนพ่ายแพ้แล้ว ความกล้าหาญฮึกเหิมของเข็มมังกรหงเหมิงก็หายไปจนหมดสิ้น

หลินหยางก็ไม่อาจไม่หลบเลี่ยงชี่อสูรที่เหลือจากการจู่โจมได้

เมื่อจบสิ้นลงแล้ว เขาก็ค่อนข้างรู้สึกตกใจ

ชี่อสูรของอีกฝ่ายแข็งแกร่งกว่าสื่อหลงเทียนมาก!

ไม่เพียงแต่เป็นเช่นนี้ เขายังมีพลังเปลวเพลิงพิเศษเฉพาะตัวอีกด้วย!

เกรงว่าพลังเปลวเพลิงนี้อาจจะสามารถทำให้เหล็กกล้ากลายเป็นก๊าซและน้ำได้ด้วยซ้ำไป

แต่ที่ทำให้หลินหยางสนใจก็คือ.....พลังเปลวเพลิงนี้คล้ายกับว่าค่อนข้างผิดปกติ เมื่อสูดดมดูแล้ว......ก็รู้สึกคล้ายกับว่ามันคุ้นๆ

หลินหยางจ้องเขม็งมองเงาร่างในชี่สีดำนั่น คล้ายกับว่าจะสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง จึงแสดงความไม่พอใจเล็กน้อย แล้วเริ่มเคลื่อนไหว จู่โจมไปยังเงาดำนั้น

"อ๊าก!!"

เงาดำส่งเสียงแหลมแผดคำรามออกมา แล้วเริ่มการโจมตีอีกครั้ง

ครืน!!

ครั้งนี้ ชี่อสูรรอบตัวของเขาเดือดพล่านขึ้นมา ราวกับน้ำเดือด จากนั้นกระบี่อากาศที่รุนแรงก็ได้ก่อตัวขึ้น และพุ่งเข้าใส่หลินหยางราวกับธนูนับหมื่น

ลมหายใจของหลินหยางหยุดชะงักลง และรีบหลบ

"โห่ว!!"

เงาดำนั้นจับความเคลื่อนไหวของหลินหยางทันที และทั้งหมดก็พุ่งเข้ามา

ชั่วพริบตา หลินหยางก็รู้สึกคล้ายกับว่าตนเองจะถูกหินอุกกาบาตจู่โจม ความร้อนแผดเผาแทบจะหลอมละลายเขา

"แย่แล้ว!"

หลินหยางมีสีหน้าเยือกเย็น ไม่กล้าลังเลใจแม้แต่น้อย แล้วหยิบดอกบัวขาวล้างโลกออกมาโดยตรง แล้วเริ่มการใช้งาน

"อะไรกัน?"

สีหน้าของสื่อหลงเทียนเปลี่ยนไป: "หมอเทวดาหลิน คุณจะทำลายเมืองเจียงเฉินเหรอ?"

"ใครบอกล่ะ?"

เกิดเสียงขึ้นดังสนั่น

แรงระเบิดอันน่าสะพรึงกลัวจู่โจมเข้ามาจากรอบทิศ

สื่อหลงเทียนรีบกระโดดขึ้นบนตึกสูง.เพื่อหลบเลี่ยงแรงระเบิด

เห็นเพียงพื้นดินแตกร้าว รถยนต์โดยรอบระเบิด บ้านเรือนบริเวณฯรอบๆ พังทลายลง และเมืองเจียงเฉินทั้งหมดก็สั่นสะเทือน

หลังจากทุกสิ่งทุกอย่างถูกโจมตีจนแตกพ่าย ก็เห็นว่าใจกลางของแรงระเบิดนั้น มีภาพเงาของคนสองคนยืนอยู่

ก็คือหลินหยางและเงาปีศาจตัวนั้น

แต่ทว่าในเวลานี้ชี่อสูรรอบตัวของเงาปีศาจได้สลายหายไปจนหมดแล้ว และปรากฏใบหน้าที่แท้จริงของเขา

หลินหยางเงยหน้าขึ้น แล้วจ้องเขม็งมองเงาปีศาจ ด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม

"เป็นคุณ.....จริงๆ ด้วย!!" หลินหยางกล่าวด้วยเสียงอันแหบพร่า

คนที่อยู่ตรงหน้า คาดไม่ถึงว่าจะเป็นเทพอัคคี......ที่หายสาบสูญไปเป็นเวลานาน!!

แต่ทว่าเทพอัคคีในปัจจุบันนี้แตกต่างกับเมื่อก่อนโดยสิ้นเชิง!

ผิวของเขาซีดขาวเป็นอย่างยิ่ง ทั่วทั้งตัวถูกปกคลุมไปด้วยร่องรอยปีศาจ ดวงตาทั้งคู่แดงก่ำ แต่ไม่มีลูกตา คล้ายกับว่าเสียสติไปแล้ว ปากก็ส่งเสียงคำรามไม่หยุด ราวกับคลุ้มคลั่ง

เขาจำหลินหยางไม่ได้โดยสิ้นเชิง ปากก็พูดอะไรออกมาไม่ได้ มีเพียงอารมณ์อันบ้าคลั่งที่กระตุ้นให้สู้กลับ

"นี่เป็นเรื่องดีงามที่ลัทธิปีศาจสวรรค์ของพวกคุณทำอย่างนั้นเหรอ?" หลินหยางเอียงหน้าและคำรามใส่ในทันที

"นี่ คือผลงานชิ้นเยี่ยมของลัทธิปีศาจสวรรค์ของพวกเรา!" สื่อหลงเทียนกล่าวอย่างช้าๆ