สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2443

เผ่าปีศาจเร้นลับตกอยู่ในเปลวเพลิงแห่งสงคราม

ผู้คนจากลัทธิปีศาจสวรรค์และเผ่าปีศาจเร้นลับต่อสู้ด้วยกัน แต่ละคนกล้าหาญพร้อมที่จะตาย ไม่ละความพยายาม

เผ่าปีศาจเร้นลับยังคงรักษาธรรมชาติของปีศาจไว้ได้ แม้จะเผชิญหน้ากับศัตรูที่ใหญ่กว่าพวกเขาหลายเท่า พวกเขาก็ยังไม่มีความหวาดกลัวหรือลังเลใจ ต่างรีบเร่งที่จะสังหารด้วยกำลังทั้งหมดที่มี

อย่างไรก็ตาม คนที่แข็งแกร่งในลัทธิปีศาจสวรรค์มีมากเกินไป!

ครั้งนี้ที่พุ่งเป้ากับหมู่บ้านเผ่าปีศาจเร้นลับ เห็นได้ชัดลัทธิปีศาจสวรรค์นั้นได้รับการเตรียมพร้อมมาอย่างดี ไม่ต้องพูดถึงยอดฝีมือหลายคน และยังพกสิ่งประดิษฐ์ที่น่ากลัวอย่างยิ่งมาจำนวนมาก

เผ่าปีศาจเร้นลับเก่งทักษะการใช้ร่างกายในการหลบหนีการลอบสังหารด้วย หลังการต่อสู้ ทุกคนกลายเป็นภาพลวงตา กลายเป็นหมอกเลือด แทรกแซงไปยังฝุงชนของลัทธิปีศาจสวรรค์

โดยปกติลัทธิปีศาจสวรรค์จะยากที่จะหาคู่ต่อสู้ได้ ดังนั้น เผ่าปีศาจเร้นลับจึงใช้ข้อได้เปรียบเล็กน้อย

“ใช้แป้งสังหารปีศาจ!”

เมื่อเห็นปรากฏการณ์นี้ ปีศาจฉานหันศีรษะทันทีและพูดอย่างเฉยเมย

“รับทราบ!”

คนด้านข้างวิ่งลงไปทันที

หลังจากนั้นไม่นาน ร่างที่เหมือนค้างคาวหลายตัวก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้า และในขณะเดียวกันก็โปรยผงสีเทาขาวจำนวนมากลงมา

"อ๊า!"

ทันทีที่ผงแป้งตกลงบนคนของเผ่าปีศาจเร้นลับ พวกเขาก็ส่งเสียงร้องทันที พวกเขาก็กลิ้งไปกับพื้นทีละคน เการ่างกายด้วยมือของพวกเขาอย่างไม่เลือกหน้า

ฉินจัวยังถูกปกคลุมไปด้วยผงแป้ง ราวกับว่ามดนับหมื่นกำลังกัดร่างกายของเขา เขารีบผ่อนกำลัง และความรู้สึกของการกัดก็ลดลงมาก

"ไอ้สารเลว! นี่มันอะไรกัน" ฉินจัวคำรามด้วยความโกรธ

"นี่คืออาวุธลับเพื่อจัดการกับเผ่าปีศาจเร้นลับของพวกแก เพื่อจำกัดพลังงานปิศาจเฉพาะตัวของปีศาจเร้นลับของพวกแก! เมื่อใช้พวกมัน พวกแกจะไม่สามารถระดมพลังได้มาก ด้วยวิธีนี้ พวกแกจะไม่สามารถหลบหนีได้ และไม่สามารถต้านทานได้!” ปีศาจฉานพูดอย่างใจเย็น

“ต่ำทราม!”

ฉินจัวตะโกนและพุ่งเข้าหาปีศาจฉาน

“ไม่รู้จักความเป็นความตาย!”

ปีศาจฉานส่ายหัวและต่อยเขาขึ้นไปในอากาศ

บูม!

ผลกระทบที่เหมือนซอนิกบูมโจมตี ฉินจัวทันที

ฉินจัวหายใจติดขัด ยกแขนขึ้นทันทีเพื่อปล่อยโล่ป้องกันแก๊สพิษ ตั้งใจที่จะต่อต้านพลังของหมัด แต่พลังของปีศาจฉานนั้นน่ากลัวเกินไป

ทันทีที่แรงกระแทกสัมผัสกับเกราะป้องกันอากาศ โล่อากาศก็แตกเป็นเสี่ยงๆ และลำแสงที่น่ากลัวก็ทะลุทะลวงหน้าอกของฉินจัวทันที

"โอ๊ก!"

ฉินจัวกระอักเลือดออกมาเต็มปาก ตัวสั่นอย่างรุนแรง แล้วล้มลงกับพื้นอย่างไม่มั่นคง

"พ่อ!"

ฉินหลิงรีบวิ่งไปหาอย่างบ้าคลั่ง กอดฉินโจว และร้องว่า "พ่อ! พ่อเป็นยังไงบ้าง พ่อไม่เป็นไรใช่ไหม พ่อ..."

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน