สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2444

“พ่อ!!!”

ฉินหลิงกรีดร้องอย่างน่าสังเวช จนเธอแทบจะสิ้นใจ

เธอหันศีรษะของเธอทันที จ้องมองที่ปีศาจฉาน ดวงตาของเธอเกือบจะทะลักเลือดออกมา

“ฉันจะสู้กับแกให้รู้ดำรู้แดงไปเลย!”

หลังจากพูดจบ ก็พุ่งไปโดยไม่สนใจอะไร

แต่ฉินหลิงจะเป็นคู่ต่อสู้ของปีศาจฉานได้อย่างไร?

ก่อนเข้าใกล้ ปีศาจฉานยกมือขึ้น

บูม!

พลังงานที่หนาและน่าตกใจตกลงมาจากท้องฟ้า กระแทกเข้ากับร่างกายของฉินหลิงอย่างแรง

บูม!

ร่างของฉินหลิงงอลง เกือบจะคุกเข่าลงกับพื้น

เธอพยายามลนลานที่จะยืนขึ้น

แต่พลังบนร่างกายของเธอนั้นหนาราวกับภูเขาหมื่นลูก ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน เธอก็ไม่สามารถลุกขึ้นได้

“อ๊า!!”

ฉินหลิงกรีดร้องโดยใช้แรงทั้งหมดที่มี

แต่เธอก็ยังลุกไม่ขึ้น

ชั่วขณะหนึ่ง ความสิ้นหวัง ความโกรธ ความเจ็บปวด ความไม่เต็มใจทั้งหมดพุ่งเข้ามาในใจของเธอ

เธอเกลียดมัน

เกลียดที่ทำไมเธอถึงบอบบางเช่นนี้!

กรึบกรึบ!

ปีศาจฉานเดินเข้ามา ยืนตรงหน้าเธอ

“ต่อให้ฉันเป็นผี ฉันก็ไม่ปล่อยแกไป!”

ฉินหลิงคำราม ปล่อยพลังปกคลุมทั่วร่างกายของเธอโดยตรง ตั้งใจที่จะระเบิดตัวเองเพื่อจบชีวิตของเธอเอง

อย่างไรก็ตาม ความคิดของเธอเช่นนี้ ปีศาจฉานมองออกตั้งนานแล้ว

เห็นเพียงปีศาจฉานยกมือขึ้น สะบัดนิ้วเบาๆ

ฟิ้ว!

ลำแสงของอากาศพุ่งออกมาจากปลายนิ้วของเขา ทะลุผ่านหลังของฉินหลิงอย่างแม่นยำ และทำให้เส้นพลังปราณของเธอแตกเป็นเสี่ยงๆ

“อ๊า!”

ฉินหลิงกระตุกด้วยความเจ็บปวด

ส่วนหนึ่งของเส้นพลังปราณถูกตัดขาด พลังงานทั้งหมดที่เก็บไว้ในนั้นพังทลายลง และวิธีการระเบิดตัวเองก็ต้องถูกขัดจังหวะ

“คิดจะฆ่าตัวตายต่อหน้าฉันงั้นเหรอ ความคิดเพ้อเจ้อ”

ปีศาจฉานก้มลงและพูดเบาๆ

ฉินหลิงเจ็บปวดอย่างมาก ในหัวใจยิ่งร้อนผ่าวด้วยความโกรธ

เธออยากที่จะด่าอีกครั้ง กลับเห็นปีศาจฉานยื่นมือออกมา คว้าคอที่สวยงามของเธอ

"อุ๊บ..."

ฉินหลิงดิ้นรนด้วยความเจ็บปวด

แต่ไม่อาจทำอะไรได้เลย

พลังของปีศาจฉานนั้นมหาศาล ไม่ว่าเธอจะพยายามมากแค่ไหน เธอก็ไม่อาจหลุดพ้นจากพันธนาการของปีศาจฉานได้

ปีศาจฉานยกเธอขึ้นช้าๆ ด้วยมือข้างหนึ่ง ดวงตาสีแดงเลือดของเขาค่อยๆ เคลื่อนไปบนร่างกายของฉินหลิง

“ช่างเป็นงานศิลปะที่ประณีตจริงๆ ฉันแทบจะรอไม่ไหวแล้วที่ทำให้เธอกลายเป็นเครื่องประดับหุ่นเชิด วางไว้ในห้องของฉัน!”

หลังจากพูดจบ เขาก็ยกมืออีกข้างขึ้น

อากาศที่กดดันหมุนวนระหว่างนิ้วทั้งห้าของเขา

"แก...แกจะทำอะไร"

ดวงตาของฉินหลิงเบิกกว้าง เอ่ยถามด้วยความยากลำบาก

"การสร้างหุ่นเชิดนั้นซับซ้อนมาก ขั้นแรกฉันต้องควักหัวใจของเธอออกมาก่อน จากนั้นเปลี่ยนสมองของเธอทิ้งทั้งหมด วิธีนี้เกี่ยวข้องกับเทคนิควิชาต้องห้ามของลัทธิปีศาจสวรรค์ของเรา เธออาจไม่สามารถเข้าใจได้ แน่นอน เธอมั่นใจได้เลยว่า เธอจะแตกต่างจากหุ่นเชิดเหล่านั้น เพราะเธอคือหุ่นเชิดพิเศษที่ฉันผลิตขึ้นเอง ฉันขอรับประกันว่าหลังจากที่เธอกลายเป็นหุ่นเชิดแล้ว เธอยังมีสติสัมปชัญญะอยู่บ้าง ท้ายที่สุด หุ่นเชิดที่ไร้สติสัมปชัญญะก็เป็นเพียงของตาย ถ้าเธอเป็นหุ่นเชิดที่ปราศจากความคิดหรืออารมณ์ สำหรับฉันแล้ว ก็ไม่ต่างอะไรกับแจกันดอกไม้ในห้อง!" ปีศาจฉานพูดอย่างเฉยเมย

"อะไรนะ?"

"ไม่...อย่านะ..."

ฉินหลิงดูเหมือนจะตระหนักถึงบางสิ่ง ดวงตาของเธอเบิกกว้าง ตะโกนอย่างสั่นเทา

“อย่า?”

ปีศาจฉานมองเธอด้วยความสนใจ และยิ้มเบาๆ: “ดูเหมือนว่าคนในพื้นที่ต้องห้ามมีความเกี่ยวข้องกับหุ่นเชิดของฉันคนนี้สินะ! ถ้าเป็นเช่นนั้น เธอก็มากับฉัน ไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นพร้อมกันเถอะ"

“ไม่! อย่า! อย่าเปิดประตูใหญ่ ได้โปรด"

ฉินหลิงแทบจะทรุดลง

เธอสูญเสียพ่อไป และเธอไม่ต้องการให้ผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตเธอต้องถูกข่มเหง

อย่างไรก็ตาม ยิ่งเธอร้องขอความเมตตามากเท่าไหร่ ปีศาจฉานก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น

ตูม!

ตูม!

ตูม!

ชายที่แข็งแกร่งหลายสิบคนจากลัทธิปีศาจสวรรค์เปิดการโจมตีอย่างดุเดือดที่ประตูใหญ่ของพื้นที่ต้องห้ามโดยตรง โดยตั้งใจที่จะทำลายประตู

อย่างไรก็ตาม การระดมโจมตีซ้ำไปซ้ำมาหลายครั้ง กลับไม่มีผลแต่อย่างใด

ประตูแข็งแกร่งเกินไป!

"นายท่าน..." ปีศาจตนหนึ่งของลัทธิปีศาจสวรรค์อดไม่ได้ที่จะมองไปที่ปีศาจฉาน

“ในเมื่อมันเปิดไม่ได้ เราก็ใช้วิธีอื่นกันดีกว่าครับ ผมเห็นว่ามีรูกุญแจอยู่ที่ประตู หากุญแจจากคนเหล่านี้ดูแล้วเปิดประตู!”

“ครับ!”

ทุกคนเริ่มขมักเขม้น

หลังจากนั้นไม่นาน ก็พบกุญแจทั้งหมด

“ไม่!”

ฉินหลิงกรีดร้อง

ยังไงก็ห้ามใครไม่ได้

คนของลัทธิปีศาจสวรรค์หยิบกุญแจสอดเข้าไปในรูกุญแจ จากนั้นไขพร้อมกัน ค่อยๆ ดันประตูให้เปิดออก...