สรุปตอน บทที่ 2463 ดันทุรังต่อต้าน – จากเรื่อง สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา โดย เฮยเย่เต๋ถอง
ตอน บทที่ 2463 ดันทุรังต่อต้าน ของนิยายนิยายปัจจุบันเรื่องดัง สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา โดยนักเขียน เฮยเย่เต๋ถอง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
“ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน?”
กุ่นเทียนเหลยชะงักงันอยู่สักพักหนึ่ง จากนั้นหัวเราะอย่างอึมครึม พูดว่า“เคยได้ยิน แน่นอนว่าผมเคยได้ยิน แต่มันเป็นคำพูดตลก….ฮ่าๆๆๆๆ…..”
หลินหยางไม่ได้ตอบโต้ เขารวบรวมพลังทั้งหมดแล้วปล่อยมันออกไป เวลาเดียวกันได้ควักเข็มมังกรหงเหมิงออกมาขับเคลื่อนเลือดวิญญาณลั่วหลิน สภาพร่างกายของเขาตอนนี้มีพลังเพิ่มขึ้นมาก
พลังทั้งร่างกายของเขาปะทุขึ้น พัดเสื้อคลุมของเขา และเขายืนอย่างภาคภูมิเหมือนเทพเซียนที่ด้านบนสุดของค่ายกลเก้าสายฟ้าล้ำลึก
เมฆสายฟ้าที่น่ากลัวนั้นอยู่บนหัวของเขา มันแลบเหมือนสามารถหล่นลงมาห้ำหั่นเขาได้ตลอดเวลา
แต่เขาไม่ได้ล่าถอย เขาจ้องมองสายฟ้าที่ปล่อยพลังออกมาไม่หยุดหย่อน
แสงประกายกว้างใหญ่แผ่กระจายออกไปราวกับกลุ่มควันสีเขียวปกคลุมวิญญาณชั่วร้ายไว้
วินาทีนี้ ทุกคนรู้สึกว่าบนหัวของตัวเองมีแผ่นหยกแขวนอยู่
อีกด้านหนึ่งของแผ่นหยกคือเมฆสายฟ้า
หรือหมอเทวดาหลินคิดจะใช้สิ่งนี้ต่อต้านค่ายกลเก้าสายฟ้าล้ำลึก?
ของสิ่งนี้ ต่อต้านได้เหรอ?
ไม่มีคนรู้
หลายคนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปมอง ทำได้เพียงนั่งหมอบกุมหัวสั่นระริก
“ตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ ดิ้นรนเฮือกสุดท้ายก่อนตาย ฮ่าๆๆๆ…….”กุ่นเทียนเหลยหัวเราะเสียงดังลั่นเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม
ไป๋หนานหลี เสิ่นเหนียนหัว เจิ้นเฉินหู่พากันมองไปด้วยความหวัง พวกเขาหวังว่าหลินหยางจะสามารถต่อต้านการโจมตีนี้ได้
จากนั้นก็มีเมฆสายฟ้าหล่นลงมาไม่ขาดสาย คู่แข่งที่สมน้ำสมเนื้อทำให้ความสิ้นหวังของผู้คนมีมากขึ้นและชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ
ความหวังที่หลินหยางสร้างมาเมื่อกี้นี้ก็ค่อยๆเลือนหายไป
พลังนี้ มันมากล้นเหลือเกิน
ทุกอย่างเป็นเหมือนที่กุ่นเทียนเหลยพูด พลังที่เขาดึงมา ไม่ใช่พลังของเขา แต่เป็นพลังของฟ้าดินของเทพ
คนธรรมดาทั่วไป จะไปสู้กับเทพสวรรค์ได้ยังไง?
ครืน!
เสียงสายฟ้าฟาดดังขึ้น และกระแทกเข้ากับแผ่นหยกที่ทำจากวิญญาณชั่วร้ายและพลังงานที่ไม่มีที่สิ้นสุด
ปึง! !
แผ่นหยกสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
แตกระแหงออกราวกับใยแมงมุมปกคลุมอยู่
หลินหยางที่กำลังประคองแผ่นหยกอยู่ตัวสั่นระริก กระอักอาเจียนออกมาเป็นเลือด
“หมอเทวดาหลิน!”
เสิ่นเหนียนหัวที่อยู่ด้านล่างแผดร้องออกมา
ทุกคนเงยหน้ามอง สีหน้าเหมือนเถ้าที่มอดดับไป
การโจมตีแค่ครั้งเดียว ก็สามารถทำให้การป้องกันของหลินหยางพังทลายได้เช่นนี้... หากมีการโจมตีอีก เกรงว่าแม้แต่ขยะก็จะถูกกำจัดออกไปแน่นอน
พลังสายฟ้าวันนี้ไม่ธรรมดา หาที่เปรียบไม่ได้จริงๆ….
น่ากลัวมาก
ทุกคนตัวสั่นระริก
และกุ่นเทียนเหลยเองก็ตกตะลึง
แต่เขาไม่ได้ตกตะลึงกับพลังสายฟ้า เขาตกตะลึงหลินหยาง
“ดี….คิดไม่ถึงว่าจะรับการโจมตีได้….สุดยอดจริงๆ……แต่น่าเสียดาย รับการโจมตีนี้ได้ก็ไม่มีประโยชน์….”กุ่นเทียนเหลยมองไปด้วยสายตาอิดโรย สีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
ครืนๆๆ!
เวลานี้ เมฆสายฟ้าปล่อยพลังความน่ากลัวออกมาอีกครั้งสามสาย กระแทกลงมาอย่างรุนแรง
หลินหยางที่อยู่ด้านล่างรูม่านตาหดลง และรวบรวมพลังงานอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นปลดปล่อยพลังงานชั่วร้ายออกมาอีกครั้ง และซ่อมแซมชั้นป้องกันด้านบนที่เหมือนแผ่นหยกนั้นอย่างรวดเร็ว
ตึง!
ตึง!
ตึง!
สายฟ้าสามเส้นที่เหมือนดาบอันคมกริบห้ำหั่นลงมา
แผ่นหยกแตกเป็นเสี่ยง ๆ กลายเป็นเศษเล็กเศษน้อยและกระเด็นไปทุกหนทุกแห่ง และพลังสายฟ้าที่เหลือปกคลุมร่างของหลินหยางอย่างดุเดือด
“ชู่ว์….”
หลินหยางตัวสั่นเทิ้ม กระอักอาเจียนออกมาเป็นเลือด แขนทั้งสองข้างโดนไฟจนดำ ผิวหนังเหวอะ น่าอนาถใจมาก
แต่….เข้าไม่ได้หล่นลงมาจากท้องฟ้า ยังคงกัดฟันประคับประคองไว้อย่างสุดความสามารถ
รอหลังจากสายฟ้าสามเส้นหยุดลง เขาพยายามรวบรวมพลังงานชั่วร้ายที่กระจัดกระจายและสร้างชั้นป้องกันขึ้นอีกครั้ง
“อะไรกัน?”
เมื่อมองเห็นฉากนี้ กุ่นเทียนเหลยถึงกับตื่นตะลึง
โดนสายฟ้าถึงสี่สายโจมตียังไม่ตาย…..
คนผู้นี้เป็นคนแปลกประหลาด?
กุ่นเทียนเหลยเลยต้องมองพิจารณาหลินหยางใหม่อีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...