สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2463

“ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน?”

กุ่นเทียนเหลยชะงักงันอยู่สักพักหนึ่ง จากนั้นหัวเราะอย่างอึมครึม พูดว่า“เคยได้ยิน แน่นอนว่าผมเคยได้ยิน แต่มันเป็นคำพูดตลก….ฮ่าๆๆๆๆ…..”

หลินหยางไม่ได้ตอบโต้ เขารวบรวมพลังทั้งหมดแล้วปล่อยมันออกไป เวลาเดียวกันได้ควักเข็มมังกรหงเหมิงออกมาขับเคลื่อนเลือดวิญญาณลั่วหลิน สภาพร่างกายของเขาตอนนี้มีพลังเพิ่มขึ้นมาก

พลังทั้งร่างกายของเขาปะทุขึ้น พัดเสื้อคลุมของเขา และเขายืนอย่างภาคภูมิเหมือนเทพเซียนที่ด้านบนสุดของค่ายกลเก้าสายฟ้าล้ำลึก

เมฆสายฟ้าที่น่ากลัวนั้นอยู่บนหัวของเขา มันแลบเหมือนสามารถหล่นลงมาห้ำหั่นเขาได้ตลอดเวลา

แต่เขาไม่ได้ล่าถอย เขาจ้องมองสายฟ้าที่ปล่อยพลังออกมาไม่หยุดหย่อน

แสงประกายกว้างใหญ่แผ่กระจายออกไปราวกับกลุ่มควันสีเขียวปกคลุมวิญญาณชั่วร้ายไว้

วินาทีนี้ ทุกคนรู้สึกว่าบนหัวของตัวเองมีแผ่นหยกแขวนอยู่

อีกด้านหนึ่งของแผ่นหยกคือเมฆสายฟ้า

หรือหมอเทวดาหลินคิดจะใช้สิ่งนี้ต่อต้านค่ายกลเก้าสายฟ้าล้ำลึก?

ของสิ่งนี้ ต่อต้านได้เหรอ?

ไม่มีคนรู้

หลายคนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปมอง ทำได้เพียงนั่งหมอบกุมหัวสั่นระริก

“ตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ ดิ้นรนเฮือกสุดท้ายก่อนตาย ฮ่าๆๆๆ…….”กุ่นเทียนเหลยหัวเราะเสียงดังลั่นเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม

ไป๋หนานหลี เสิ่นเหนียนหัว เจิ้นเฉินหู่พากันมองไปด้วยความหวัง พวกเขาหวังว่าหลินหยางจะสามารถต่อต้านการโจมตีนี้ได้

จากนั้นก็มีเมฆสายฟ้าหล่นลงมาไม่ขาดสาย คู่แข่งที่สมน้ำสมเนื้อทำให้ความสิ้นหวังของผู้คนมีมากขึ้นและชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ

ความหวังที่หลินหยางสร้างมาเมื่อกี้นี้ก็ค่อยๆเลือนหายไป

พลังนี้ มันมากล้นเหลือเกิน

ทุกอย่างเป็นเหมือนที่กุ่นเทียนเหลยพูด พลังที่เขาดึงมา ไม่ใช่พลังของเขา แต่เป็นพลังของฟ้าดินของเทพ

คนธรรมดาทั่วไป จะไปสู้กับเทพสวรรค์ได้ยังไง?

ครืน!

เสียงสายฟ้าฟาดดังขึ้น และกระแทกเข้ากับแผ่นหยกที่ทำจากวิญญาณชั่วร้ายและพลังงานที่ไม่มีที่สิ้นสุด

ปึง! !

แผ่นหยกสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

แตกระแหงออกราวกับใยแมงมุมปกคลุมอยู่

หลินหยางที่กำลังประคองแผ่นหยกอยู่ตัวสั่นระริก กระอักอาเจียนออกมาเป็นเลือด

“หมอเทวดาหลิน!”

เสิ่นเหนียนหัวที่อยู่ด้านล่างแผดร้องออกมา

ทุกคนเงยหน้ามอง สีหน้าเหมือนเถ้าที่มอดดับไป

การโจมตีแค่ครั้งเดียว ก็สามารถทำให้การป้องกันของหลินหยางพังทลายได้เช่นนี้... หากมีการโจมตีอีก เกรงว่าแม้แต่ขยะก็จะถูกกำจัดออกไปแน่นอน

พลังสายฟ้าวันนี้ไม่ธรรมดา หาที่เปรียบไม่ได้จริงๆ….

น่ากลัวมาก

ทุกคนตัวสั่นระริก

และกุ่นเทียนเหลยเองก็ตกตะลึง

แต่เขาไม่ได้ตกตะลึงกับพลังสายฟ้า เขาตกตะลึงหลินหยาง

“ดี….คิดไม่ถึงว่าจะรับการโจมตีได้….สุดยอดจริงๆ……แต่น่าเสียดาย รับการโจมตีนี้ได้ก็ไม่มีประโยชน์….”กุ่นเทียนเหลยมองไปด้วยสายตาอิดโรย สีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

ครืนๆๆ!

เวลานี้ เมฆสายฟ้าปล่อยพลังความน่ากลัวออกมาอีกครั้งสามสาย กระแทกลงมาอย่างรุนแรง

หลินหยางที่อยู่ด้านล่างรูม่านตาหดลง และรวบรวมพลังงานอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นปลดปล่อยพลังงานชั่วร้ายออกมาอีกครั้ง และซ่อมแซมชั้นป้องกันด้านบนที่เหมือนแผ่นหยกนั้นอย่างรวดเร็ว

ตึง!

ตึง!

ตึง!

สายฟ้าสามเส้นที่เหมือนดาบอันคมกริบห้ำหั่นลงมา

แผ่นหยกแตกเป็นเสี่ยง ๆ กลายเป็นเศษเล็กเศษน้อยและกระเด็นไปทุกหนทุกแห่ง และพลังสายฟ้าที่เหลือปกคลุมร่างของหลินหยางอย่างดุเดือด

“ชู่ว์….”

หลินหยางตัวสั่นเทิ้ม กระอักอาเจียนออกมาเป็นเลือด แขนทั้งสองข้างโดนไฟจนดำ ผิวหนังเหวอะ น่าอนาถใจมาก

แต่….เข้าไม่ได้หล่นลงมาจากท้องฟ้า ยังคงกัดฟันประคับประคองไว้อย่างสุดความสามารถ

รอหลังจากสายฟ้าสามเส้นหยุดลง เขาพยายามรวบรวมพลังงานชั่วร้ายที่กระจัดกระจายและสร้างชั้นป้องกันขึ้นอีกครั้ง

“อะไรกัน?”

เมื่อมองเห็นฉากนี้ กุ่นเทียนเหลยถึงกับตื่นตะลึง

โดนสายฟ้าถึงสี่สายโจมตียังไม่ตาย…..

คนผู้นี้เป็นคนแปลกประหลาด?

กุ่นเทียนเหลยเลยต้องมองพิจารณาหลินหยางใหม่อีกครั้ง

ชั้นการป้องกันที่เพิ่งจะรวบรวมได้ถูกห้ำหั่นกระจุย

ครืน!

ตามมาด้วยสายฟ้าเส้นที่สอง ทลายชั้นการป้องกันทะลวงมาบนร่างกายของหลินหยาง

“อา!”

หลินหยางแผดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ตัวสั่นเทิ้มไม่หยุด

แต่เขาไม่ได้ยอมแพ้ ยังคงควบแน่นวิญญาณชั่วร้ายที่แตกสลายอยู่ราวกับว่าเขาต้องการสร้างชั้นป้องกันขึ้นมาใหม่

แต่พอเส้นที่สาม เส้นที่สี่ เส้นที่ห้าหล่นลงมา

ครืน! ครืน! ครืน! ครืน! ครืน…..

สายฟ้าทั้งสิบแปดเส้นฟาดลงมา

สายฟ้าเทพโจมตีอย่างโหดเหี้ยมและรุนแรง ชั้นป้องกันของหลินหยางแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ตัวเขาถูกสายฟ้าปกคลุมไว้ และหายวับไปในแสงสีขาวสว่างจ้า

พื้นดินที่อยู่ด้านล่างแยกออกจากกัน

พลังที่เกิดจากการระเบิดของสายฟ้ากระจายไปทั่วบริเวณโดยรอบ

หลายคนล้มคว่ำเพราะแรงระเบิด และถึงกับหมดสติเพราะสายฟ้าที่สาดกระเซ็นใส่ด้วย

สถานการณ์ตอนนี้วุ่นวายมาก

คนบริเวณโดยรอบวิ่งหนีกันวุ่นวาย แต่พวกเขาเหมือนตะพาบน้ำในกระปุกไม่มีที่ให้ซ่อน

“ครั้งนี้ควรจะจบสิ้นแล้วไหม?”

กุ่นเทียนเหลยอิงแอบอยู่กับก้อนหินใหญ่ สีหน้าซีดเผือด พยายามหายใจ และสายตามองไปบนท้องฟ้า

พอหลินหยางตาย ก็ไม่มีใครสามารถต้านทานสายฟ้าเทพได้แล้ว จากนั้นพลังของสายฟ้าเทพก็จะส่งผลกระทบโดยตรงต่อทุกคนบนพื้นดินที่นี่

ไม่นานทุกคนที่อยู่บริเวณนี้ก็จะถูกพลังของสายฟ้าเทพทำลายล้างแตกเป็นเสี่ยงๆย่อยยับ

ไม่มีใครรอดไปได้

กุ่นเทียนเหลยมองดูเงียบๆ

ถึงแม้เขาจะไม่ยินยอม แต่ก็ยอมรับชะตากรรมแล้ว

แต่เวลานี้ รูม่านตาของเขาหดเล็กลง มองไปทางท้องฟ้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ

สิ่งที่เห็นคือพลังสายฟ้ากระจายออกไป

คนที่ไหม้เกรียม...ยังคงลอยอยู่กลางอากาศ

ไม่ใช่หลินหยาง จะเป็นใครได้?