สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2473

เทพบู๊รู้สึกโมโห

“ท่านเทพบู๊อย่าโกรธเลย ไม่ใช่เพราะฉันดื้อรั้น แต่เป็นเพราะฉันไม่ต้องการสิ่งนี้จริงๆ ถ้าฉันพ่ายแพ้ต่อภูเขาศักดิ์สิทธิ์จนต้องตาย และพวกเขาพบสิ่งนี้จากตัวฉัน มันเป็นการทำให้เทพบู๊ต้องเดือดร้อนหรอกเหรอ? ฉะนั้นช่างมันเถอะ" หลินหยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เทพบู๊จ้องมองที่หลินหยางโดยไม่พูดอะไรสักคำ นานพอควร ถึงคว้าลูกศร แล้วเก็บมันไว้

“คนอย่างคุณ สมควรตายจริงๆ”

“บางทีมั้ง แต่มันไม่สำคัญหรอก”

หลินหยางส่ายหัว

ตูม ตูม ตูม...

ในขณะนี้ มีเสียงเคาะประตูอย่างรุนแรงดังขึ้น

ทั้งสองตกใจ

"ใคร?"

เทพบู๊ยืนขึ้นและตะโกน

“หมอเทวดาหลิน! หมอเทวดาหลินอยู่ในนั้นหรือเปล่า? เกิดเรื่องแล้ว! หมอเทวดาหลิน!”

เสียงที่รีบร้อนและลังเลของเสิ่นเหนียนหัวดังขึ้นจากด้านนอก

หลินหยางหายใจเข้าแน่น รีบออกไปทันที แล้วเปิดประตู

เพียงเห็นเสิ่นเหนียนหัวยืนอยู่นอกประตูหอบเหนื่อย เหงื่อออกเต็มหน้าผาก

เมื่อเห็นหลินหยาง เธอทั้งดีใจและประหลาดใจ

“เกิดอะไรขึ้น” หลินหยางถามทันที

“หมอเทวดาหลิน เกิดเรื่องแล้ว เกิดเรื่องแล้ว! คนที่เราส่งไปเก็บยา ล้วนตายหมดแล้ว!” เสิ่นเหนียนหัว ตะโกนอย่างตัวสั่น

“อะไรนะ?”

หลินหยางดูเย็นชา

ในเวลานี้ ร่างหลายร่างวิ่งตรงมายังสถานที่นี้

นั่นคือซวี่เทียน หยวนเซียน และม่านซาหง

"ประธานหลิน! เมื่อครู่เพิ่งได้ข่าวว่าโรงฝึกยุทธเจี่ยงเซวียนในเมืองเจียงเฉิงถูกสังหารหมดแล้ว" ซวี่เทียนพูดอย่างรีบร้อน

“หมอเทวดาหลิน ปีศาจบางคนภายใต้คำสั่งของฉันถูกลอบสังหาร” ม่านซาหงพูดเสียงต่ำ

"เจ้าลัทธิ! มีคนที่ตัวตนไม่ชัดเจนจำนวนมากปรากฏตัวที่นอกเมืองเจียงเฉิง กำลังโจมตีการป้องกันของเมืองเจียงเฉิง พวกเราแทบจะไม่อาจต้านทานได้แล้ว เราควรทำอย่างไรดี" หยวนเซียนกุมมือคารวะพูด

หลินหยางเงียบโดยไม่พูดอะไร

"สังหารหมู่ได้เริ่มขึ้นแล้ว การแก้แค้นของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ มาแล้ว!" เทพบู๊สูดลมหายใจเข้าลึกๆ หันกลับมาและพูดว่า "หมอเทวดาหลิน ตอนนี้ยังมีเวลาถ้าคุณจะไป!"

"ฉันบอกแล้วว่า ฉันจะไม่ไป ในเมื่อภูเขาศักดิ์สิทธิ์ต้องการแก้แค้นฉัน เช่นนั้นฉันรับมือก็พอ"

หลินหยางเงยหน้าขึ้น ดวงตาของเขาสั่นไหวด้วยความเยือดเย็น: "ระดมคนที่แข็งแกร่งทั้งหมดในหยางหัวทันที เริ่มล้อมและปราบปรามผู้คนของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ฟังนะ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ฉันจะให้พวกมันตายที่นี่ เข้าใจไหม?”

“รับคำสั่ง!”

ทุกคนตะโกน

"ลำพังคนเหล่านี้จากหยางหัวพวกเขาสามารถเอาชนะการมีอยู่ของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ได้งั้นหรือ?" เทพบู๊ตะคอกอย่างเหยียดหยาม

หลินหยางส่ายหัว: "บางทีความสามารถของพวกเขาอาจไม่เท่า แต่พวกเขาก็อาจจะสู้ได้ เพราะข้างหลังของพวกเขา มีฉันอยู่!"

เทพบู๊ไม่เข้าใจสิ่งที่หลินหยางหมายถึง และจ้องมองเขาด้วยความสับสนและไม่เข้าใจ

“ทำไม? คุณยังคาดหวังว่าชื่อเสียงของคุณจะทำให้ผู้คนจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์หวาดกลัว?” เทพบู๊ตะคอกอย่างเย็นชา

หลินหยางส่ายหัว หันหลังเดินจากไป

"ชื่อเสียงของฉันข่มใครกลัวไม่ได้หรอก!"

"แล้วที่คุณพูดหมายความว่าอย่างไร?"

"หมายความว่าอะไร คุณไปดูก็จะรู้เอง" หลินหยางกล่าว

เทพบู๊ขมวดคิ้ว จ้องมองหลินหยางอย่างเงียบๆ โดยไม่พูดอะไร

บูม บูม บูม...

ในขณะนี้ มีเสียงระเบิดจากทางใต้ของสถาบันการแพทย์พรรคซวนอี

“หือ?”

เทพบู๊มองไปทางนั้นทันที

เป็นไปได้ไหมว่าผู้คนจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์ได้บุกฆ่ามาถึงที่นี่แล้ว?

เธอมองไปที่หลินหยางอีกครั้งในทันที เพื่อดูว่าหลินหยางมีปฏิกิริยาอย่างไร

อย่างไรก็ตาม หลินหยางเพียงแค่กวาดมองไปที่นั่น จากนั้นก็หันหลังเดินออกไป

“ทำไม หมอเทวดาหลิน คุณไม่สนใจเหรอ?” เทพบู๊ตกตะลึง

อย่างไรก็ตามหลินหยางได้ติดตามคนของหยางหัวเข้าไปในห้องประชุม โดยที่ไม่หันกลับมามอง กำลังหารืออะไรบางอย่างกันอยู่

เทพบู๊รู้สึกว่าทั้งหัวของเธอมึนงงไปหมด

คนนี้โง่หรือเปล่านะ?

คนอื่นโจมตีมาที่ประตูบ้านแล้ว แทนที่จะตอบโต้พวกเขา แต่กลับนั่งอยู่ในห้องหารือกันอย่างใจเย็น?

หรือว่าเขาต้องเอามีดเขียงมาจ่อคอ ถึงจะรู้ว่ากลัวเหรอ?

เทพบู๊ทำเสียงบ่นเบาๆ แต่ก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

มองไปที่ประตูห้องประชุม จากนั้นไปยังจุดที่เกิดระเบิดขึ้น สูดลมหายใจเบาๆ แล้วกระโดดไปข้างหน้า พุ่งไปทางนั้น

อย่างที่คาดไว้

ฟิ้วฟิ้วฟิ้วฟิ้ว...

ในขณะนี้ จู่ๆ ก็มีกลุ่มคนเหินออกไป หายไปอย่างไร้ร่องรอย

รูม่านตาของเทพบู๊สั่นสะท้าน หลังจากที่ได้เห็นอย่างชัดเจน เขาก็พบว่าคนเหล่านี้ได้เข้าใกล้ยอดฝีมือของภูเขาศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นแล้ว และฆ่ายอดฝีมือของภูเขาศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้โดยตรงด้วยความเร็วที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง อีกทั้งพลังที่ไร้ขอบเขต

แควก! แควก! แควก...

เพียงไม่กี่อึดใจ ชายที่แข็งแกร่งเหล่านี้จากภูเขาศักดิ์สิทธิ์ก็ถูกแยกชิ้นส่วนทันที!

เมื่อเห็นสิ่งนี้ เทพบู๊เงียบสนิท หัวใจของเธอเต้นแรง และหัวก็สั่นเล็กน้อย

เมื่อเห็นพวกเขาเริ่มเก็บกวาดศพของชายผู้แข็งแกร่งแห่งภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ในที่สุดเทพบู๊ก็เข้าใจว่าคำพูดของหลินหยางว่าหมายถึงอะไร

เป็นจริงที่ว่ายอดฝีมือของหยางหัวนั้นด้อยกว่าผู้ที่แข็งแกร่งจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์ หากมีการต่อสู้กัน พวกเขาจะพ่ายแพ้อย่างแน่นอน

แต่ถ้าได้เพิ่มยาครอบจักรวาลที่คิดค้นโดยหมอเทวดาหลินล่ะ?

ด้วยการเพิ่มเสริมของยาเหล่านี้ ยอดฝีมือของหยางหัวที่แข็งแกร่งก็เพียงพอที่จะต่อสู้กับการมีอยู่ของภูเขาศักดิ์สิทธิ์

นี่คือเมืองเจียงเฉิง ภูเขาศักดิ์สิทธิ์จะส่งคนมาได้กี่คน? มันมีไม่เกินสิบกว่าคน

แต่มียอดฝีมือของหยางหัวมีหลายร้อยหลายพันคน!

ถ้าพวกเขาทั้งหมดกินยาที่ได้รับจากหมอเทวดาหลิน มันจะเป็นพลังแบบไหนกันนะ? ผู้คนบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ต่อต้านอย่างไร?

“ก็อย่างนี่เอง...เป็นเช่นนี้นี่เอง...”

“หมอเทวดาหลิน นี่คือไพ่ตายของคุณหรือ?”

เทพบู๊พึมพำ

ด้วยความช่วยเหลือของยาจากหมอเทวดาหลิน เกรงว่ายอดมือขากภูเขาศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ที่เข้ามาในเมืองเจียงเฉิง จะไม่สามารถรอดชีวิตกลับไปได้

แต่นี่เป็นเพียงการจัดการกับสมุนบางตัวของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ เหล่าสุดยอดปรมาจารย์ตัวจริงมาถึงแล้ว คนเหล่านี้จะจัดการกับมันได้หรือไม่นะ?

ตูมตาม!

การระเบิดที่รุนแรงที่สามารถเขย่าเมืองเจียงเฉิงทั้งหมดกระจายไปทุกทิศทาง

แผ่นดินสั่นสะเทือน

มันเหมือนกับวันสิ้นโลก

เทพบู๊ผงะเล็กน้อย และรีบมองไปที่ที่มาของเสียง

แต่มีออร่าที่ถูกระงับ ราวกับทำให้หายใจไม่ออกกระเพื่อมบนท้องฟ้าที่นั่น

เทพบู๊ตระหนักได้ทันทีว่าใครเป็นเจ้าแห่งลมปราณเหล่านี้

“ในที่สุดก็มาถึงแล้วหรือนี่”

เธอกระซิบ และเพียงย่างก้าวเล็กน้อย เธอก็กลายเป็นดั่งสายรุ้งยาว พุ่งตรงไปยังจุดที่เกิดการระเบิด

ในเวลาเดียวกัน ยอดฝีมือของหยางหัวจำนวนนับไม่ถ้วน ต่างก็แห่กันไปจุดแหล่งที่มาของการระเบิดนั้น