หลังจากออกจากห้อง หลินหยางรีบไปที่ห้องวิจัยที่ชวี่เจิ้งอยู่
ในตอนนี้ชวี่เจิ้งและคนอื่นๆ ยังคงพัฒนาแม่พิมพ์อาวุธที่ส่งไปเมื่อสองวันก่อน เตรียมผลิตอาวุธ ผลิตอาวุธจำนวนมากที่ใช้รับมือกับนักรบโดยเฉพาะ แน่นอนว่าโครงการนี้ได้รับการลงทุนอย่าง
เป็นทางการจากแดนมังกร เป็นโครงการที่เป็นทางการ
บูม!
หลินหยางผลักประตูเปิดออก
คนข้างในตกใจ
“หมอเทวดาหลิน?”
เมื่อเห็นหลินหยางยืนอยู่ที่ประตูท่าทางเหนื่อยหอบและเหงื่อแตกพลัก ชวี่เจิ้งก็รู้ว่าต้องมีเรื่องอะไรอีกแล้วแน่ๆ ดังนั้นจึงรีบวางสิ่งที่กำลังทำอยู่และไปพบเขา
"อะไรทำให้ท่านมาถึงที่นี่?"
"ชวี่เจิ้ง ช่วยฉันทำบางสิ่งที นี่มันเป็นเรื่องด่วน" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม จากนั้นหยิบผ้าย้อมสีในสุสานของ นักปราชญ์ฝานเทียนออกมาและกางมันลงบนพื้น
“หมอเทวดาหลิน นี่คืออะไรน่ะ?” ซวี่เจิ้งมองซ้ายทีขวาทีอย่างสงสัย
"ค่ายกลใหญ่"
“ค่ายกลใหญ่?” ซวี่เจิ้งตกตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็หัวเราะออกมาดังๆ “หมอเทวดาหลิน ฉันก็เป็นแค่นักวิจัยวิทยาศาสตร์ ไม่ใช่พวกท่านที่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ ฉันไม่รู้เรื่องค่ายกลอะไรพวกนี้
หรอก ท่านให้งานเช่นนี้กับฉันนี่ก็เหมือนให้คนเย็บผ้าไปหั่นเขียงหมู วิชาต่างๆต้องอาศัยทักษะและความเชียวชาญ!ฉันทำไม่เป็น”
“ถ้าอย่างนั้นนายวาดออกมาได้ไหม?” หลินหยางถาม
"วาดภาพ? ใครๆ ก็วาดได้ทั้งนั้น"
"แค่นั้นก็ได้แล้วไม่ใช่เหรอ"
“แค่วาดตามภาพไปก็ได้แล้วงั้นเหรอ?” ซวี่เจิ้งผงะไปครู่หนึ่ง คิดว่าหูฝาดไป จึงถามด้วยความประหลาดใจว่า “ถ้าเช่นนั้น หมอเทวดาหลิน ท่านตามหาฉันทำไม? หากท่านไปหาคนที่มีพื้นฐานด้านการวาดภาพจะดีกว่าไหม?”
"แค่วาดตามภาพ แล้วก็ยังไม่เสร็จ! ฉันอยากให้นายวาดในตำแหน่งพิเศษอีกที่หนึ่ง" หลินหยางกระซิบ
"ตำแหน่งพิเศษ? ตำแหน่งอะไร?"
ชวี่เจิ้งรีบถาม
หลินหยาง ลังเลอยู่ครู่หนึ่งและจู่ๆก็วางของในมือลงบนโต๊ะ
ชวี่เจิ้งผงะไปครู่หนึ่งแล้วจ้องมองไปที่สิ่งของบนโต๊ะด้วยความประหลาดใจ พูดไม่ออกไปชั่วขณะหนึ่ง
.....
เมื่อหลินหยางเดินออกจากห้องวิจัย เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
"ขั้นต่อไปก็ขึ้นอยู่กับชวี่เจิ้งแล้ว"
แม้ว่าจะไม่มียาเหาะต้าหวู่ แต่ของสิ่งนี้ ก็ยังคงเป็นอาวุธนักฆ่า ดังนั้นไม่รู้ว่ามันจะมีประสิทธิภาพแค่ไหน
หวังว่าจะเป็นอยางที่คาดหวังไว้นะ
หลินหยางพึมพำ ตั้งใจจะไปพักผ่อนให้เต็มที่
ในตอนนี้ ชวี่เทียนรีบวิ่งมาพร้อมกับจดหมายในมือ
หลินหยาง ตกใจและรีบรับมันมาทันที
“นี่ได้มาจากไหน?”
“ภูเขาศักดิ์สิทธิ์” ชวี่เทียนกล่าว
หลินหยางเปิดซองทันทีโดยไม่พูดอะไร
ข้างในเป็นลายมือของ ไช่ผิงอันลูกชายของเซียนเจิ้นเยว่
ไช่ผิงอันอยู่บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ เขาสามารถรวบรวมข้อมูลให้หลินหยางได้
ตอนนี้ทุกข้อความจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์มีค่าดังหนึ่งพันทองสำหรับหลินหยาง
หลินหยางเปิดหนังสือ ภายในเวลาสั้นๆ สีหน้าของเขาก็ดูเศร้าหมองลงมาก แม้แต่มือที่ถือจดหมายอยู่ก็สั่นเทา
ชวี่เทียนตกตะลึง
หลินหยางสูดหายใจเข้าลึก ๆ และกำหมัดแน่น
“ประธานหลิน เราควรทำอย่างไรดี”
ชวี่เทียน ค่อยๆสงบสติลงและถามด้วยเสียงต่ำ
"เราต้องเคลื่อนไหวให้เร็วขึ้น" หลินหยางพูดเสียงแหบแห้ง "สนามศิลปะการต่อสู้เป็นขั้นตอนสุดท้ายสำหรับเทียนเจียวสูงสุด เพื่อไปถึงจุดสูงสุด ถ้าเขาทำขั้นตอนสุดท้ายนี้สำเร็จ ฉันเกรงว่าฉันจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอีกต่อไป ดังนั้นไม่ว่าอย่างไรก็ต้องหยุดยั้งเขาไว้ให้ได้!"
“ถ้าอย่างนั้นเราจะส่งคนไปฆ่าที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ตอนนี้เลยดีไหม?” ชวี่เทียน ถามด้วยความงุนงง
"อาศัยความแข็งแกร่งในตอนนี้ของพวกเรา การที่จะวิ่งไปยังภูเขาศักดิ์สิทธิ์ก็เท่ากับรนหาที่ตายอย่างไม่ต้องสงสัย มีผู้แข็งแกร่งมากมายงนับไม่ถ้วนอยู่ที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ความแตกต่างระหว่าง
เรากับพวกเขานั้นมากเกินไป มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเป็นคู่มือด้วย” หลินหยางส่ายหัว
"ถ้าอย่างนั้น... ประธานหลินพวกเราจะทำอย่างไรดี?"
ฆ่าก็ฆ่าไม่ได้ รอก็รอไม่ได้ เป็นสถาณการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกจริงๆ
หลินหยางไม่พูดอะไรสักคำ เลิกคิ้วคิดหาวิธีการการตอบโต้
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง จู่ๆเขาก็เงยหน้าขึ้นและพูดด้วยเสียงต่ำว่า "จากนี้ไป นายรีบไปทำสองเรื่องนี้ทันที เรื่องแรกคือกระจายข่าวทันทีและโฆษณาไปทั่วโลกว่าสนามประลองที่สร้างโดยเทียนเจียวสูงสุดแห่งภูเขาศักดิ์สิทธิ์คือสนามประลองเพิ่มพลัง ไม่ว่าใครก็ตามที่เข้าสู่สนามประลอง พวกเขาสามารถเป็นเทพได้ ทันทีที่ข่าวนี้ออกไป จะต้องมีคนอยากมาแข่งขันเพื่อแย่งชิงสนามประลองและครอบครองมัน! แล้วภูเขาศักดิ์สิทธิ์จะอยู่ในความสับสนวุ่นวาย "
“ประธานหลิน นี่มันไม่ไร้เหตุผลไปหน่อยเหรอ? ถ้าข่าวนี้แพร่ออกไปจะมีใครเชื่อไหม?” ชวี่เทียนถามด้วยความงุนงง
"ก่อนหน้านี้ ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ออกไปจับผู้คนเพื่อสร้างสนามศิลปะการต่อสู้ มันเต็มไปด้วยความวุ่นวายมานาน ทุกคนรู้ว่าพวกเขากำลังทำการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ที่เริ่มทำให้ผู้คนต่างสงสัย เมื่อข่าวนี้แพร่ออกไป จะยิ่งทำให้ผู้คนสงสัยมากขึ้นแน่นอน ไม่ต้องห่วง ต้องมีคนเชื่อแน่ๆ!” หลินหยางพูดเบาๆ
"ใช่ ประธานหลินฉันจะทำในภายหลัง โปรดให้สิ่งที่สองแก่ฉัน" ชวี่เทียนกำหมัดของเขาทันที
“สิ่งที่สองคือกระจายข่าว แต่ว่า ไม่ใช่ข่าวของสนามประลอง แต่เป็นข่าวที่เทียนเจียวสูงสุดกำลังจะสังเวยชีวิตผู้คนที่สร้างสนามรบ! ประกาศให้โลกรู้และเปิดเผยอาชญากรรมของภูเขาศักดิ์สิทธิ์! ในขณะเดียวกันก็แจ้งทางการแดนมังกรเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย ปล่อยให้ทางการลงมือ! อำนาจของทางการนั้นแข็งแกร่งกว่านายและฉันมาก ถ้าพวกเขาลงมาจัดการ ภูเขาศักดิ์สิทธิ์จะต้องมีปัญหา
แน่นอน” หลินหยางพูดเสียงแหบ
การหายใจของชวี่เทียน ติดขัดกะทันหัน
“ประธานหลิน นี่ท่านหมายความว่า...”
"การที่จะให้ฉันต่อสู้กับภูเขาศักดิ์สิทธิ์เพียงลำพังมันไม่ง่าย ดังนั้นฉันทำได้เพียงยืมมือของมวลชนโจมตีและเริ่มทลายมัน!"หลินหยางตอบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...